დაპირისპირება ქართულ ძიუდოში - ზვიადაურის თქმით, 90-იანი წლები დაბრუნდა!
ირაკლი უზნაძე: გათბობა გამორთული იყო თუ ჩართული, არ ვიცი, მაგრამ დარბაზში ციოდა
განმარტებისთვის დავით ქევხიშვილსაც მივმართეთ. გთავაზობთ მის კომენტარს.
- ჩემი აზრით,
ცხადია, ამით იმას არ ვამბობ, რომ ახლაც ასე უნდა იყოს. ლაპარაკია იმაზე, რომ როცა წლიდან წლამდე ყველანაირი პირობა შექმნილი გაქვს, წელიწადში ერთხელ 3-4 დღის განმავლობაში გიწევს არა 19, არამედ 10 გრადუსზე ვარჯიში, ეს არ შეიძლება პრობლემა იყოს.
ამიტომ მგონია, რომ აქ სხვა მიზეზი იმალება, თუმცა ამაზე საუბარი შორს წაგვიყვანს და თან არც მინდა და არც დიდი სურვილი მაქვს. მით უფრო, იმ ფონზე, რომ მწვრთნელებს არაერთხელ შევთავაზე, თუ თქვენ ამ 10-დღიანი შეკრებისას ეს დარბაზი და მისი სითბო არ გაკმაყოფილებთ, "შევარდენის" დარბაზში გადაგიყვანთ და მთელი დღეების განმავლობაში თქვენ დაგითმობთ იქაურობას-მეთქი, სადაც არც გათბობის პრობლემაა და ხელმძღვანელთანაც მოლაპარაკებული ვიყავი. თურმე მარჯანიშვილი შორია და იქ ვერ ივლიდნენ!
თუმცა ამას რომ ვუყურო, არ ვიქნები სწორი, რადგან ფედერაციის პრეზიდენტს გაცილებით მეტი პასუხისმგებლობა მაკისრია. შესაბამისად, ვცდილობ, თითოეული სპორტსმენის განცხადება ურთიერთბრალდებად კი არ მივიღო, არამედ გავუგო მათ, რადგან მეც ვიყავი სპორტსმენი და ვიცი, ვიღაცას მეტი უნდა.
ფედერაცია მაქსიმუმს აკეთებს და კიდევ უფრო მეტს გააკეთებს. ერთადერთი, ცოტა კრიტიკული განცხადება მხოლოდ პარლამენტარ ზვიადაურის გამოსვლაზე გავაკეთე, რადგან მისი მხრიდან, სულ მართალიც რომ იყოს, ეს სისაძაგლეა და მეტი არაფერი.
სამწელიწად-ნახევარი გავიდა და მას ერთი სიტყვაც არ გაუღია ჩვენი ფედერაციის მიერ განხორციელებულ პროექტებზე, იმ გვერდში დგომაზე, რაც გვჭირდება. ჩემს გულისტკივილს ეს იწვევს და მწვრთნელების პოზიციაც, რადგან ეს პრობლემები ჩემამდე სპორტსმენს არ უნდა მოჰქონდეს.
ეს პრობლემა გარეთ არსებულმა კლიმატურმა პირობებმა გამოიწვია. ეს ხდება მხოლოდ მაშინ, როცა გარეთ ტემპერატურა მინუსებშია. ეს ძალიან იშვიათად ხდება და ისიც სულ 3-4 დღით. როგორც გრძელვადიანი პროგნოზით ვნახე, უახლოეს დღეებში ტემპერატურა მოიმატებს. შესაბამისად, ეს პრობლემაც დღითიდღე მოგვარდება.
ჩვენი აგრეგატები მთელი დატვირთვით მუშაობს. გათბობის გაზრდის რესურსი რომ ყოფილიყო, გავზრდიდით. გუშინ ხელოსანიც მოვიყვანეთ, რომელმაც თქვა, რომ ამ აგრეგატებს მეტი არ შეუძლია. ჩვენ ეს ვიცოდით და ამიტომ დავიჭირეთ თადარიგი, როცა სითბოს შესანარჩუნებლად ის დიდი დარბაზი გადავკედლეთ, რაც დაახლოებით 9 ათასი ლარი დაგვიჯდა. ამასთან, გაზის გათბობის ბატარეები, რომელიც ოლიმპიური ფესტივალისთვის მოჭრეს და გადასაყრელად იყო გამზადებული, შევინახეთ და უკან დავაბრუნეთ ისევ ჩვენი ხარჯით. ამის გამო სამივე პატარა დარბაზში გათბობის პრობლემა არაა, თუმცა ისინი არც ისე პატარებია - იქ ორი ტატამი ეტევა და 30-35 კაცის ვარჯიში თავისუფლად შეიძლება.
აი, ასეთია რეალობა ქართულ ძიუდოში... იმედია, ეს მღელვარებაც მალევე ჩაცხრება და ყველაფერი ისევ ძველ კალაპოტს დაუბრუნდება. წინ ოლიმპიადაა და ახლა ის უნდა იყოს ყველას მთავარი საზრუნავი.
(იბეჭდება მცირე ცვლილებით)
ყოველდღიური სპორტული გაზეთი "ლელო"