ბულგარეთში ყველაზე კარგად უშანგი კუზანაშვილმა (57) იასპარეზა - ყველა შეხვედრა მოიგო და კონტინენტის ჩემპიონი გახდა. ვიცე-ჩემპიონის ტიტული კახა მამულაშვილმა (74) და მინდია ბოდაველმა (90) მოიპოვეს, ბრინჯაოს მედლები კი ნიკოლოზ კუციამ (82) და მირიან პავლიაშვილმა (100) ირგუნეს. გუნდის წარმატებაში თავისი წვლილის შეტანა მძიმეწონოსან ვახტანგ ზოიძესაც შეეძლო, მაგრამ ბრინჯაოსთვის შეხვედრა წააგო და მეხუთეზე დარჩა.
კუზანაშვილი ევროპის შარშანდელი ჩემპიონია, ოღონდ მაშინ
კუზანაშვილმა ეს წარმატება შაბათს მოიპოვა, რაც მალამოსავით მოეცხო გუნდს. საქმე ისაა, რომ ჩემპიონატი პარასკევს დაიწყო და სასტარტო დღესვე იაძის გუნდს ორჯერ მიეცა ოქროს მოპოვების შანსი, მაგრამ ხელი მოეცარა - ბოდაველი და მამულაშვილი გადამწყვეტ შეხვედრაში დამარცხდნენ. ამიტომ ჩვენებურთა უხასიათობა გასაგებია, ამ ოქრომ კი გუნება გამოუკეთათ. არადა, პარასკევსაც ფინალში ორივე ისეთი ფალავანი ჭიდაობდა, რომელთაგანაც ერთზე მაინც იგეგმებოდა ჩემპიონობა. ალბათ, მწვრთნელები ამგვარ წარმატებას უფრო ბოდაველისგან ელოდნენ, მაგრამ მამულაშვილმაც ისე დაიწყო შეჯიბრება, ყველაზე ურწმუნოსაც კი იმედს ჩაუსახავდა - ჯერ რუსი ალექსანდრ შაროვი დაამარცხა, რომელსაც მერე უკრაინელი დმიტრო ბაბიჩუკიც ზედ მიაყოლა.
აქ საინტერესოა შემდეგი გარემოება - სამბოში რუსთა გავლენა და ავტორიტეტი საყოველთაოდ ცნობილია, შედეგად კი მათთან მოგება საბოლოო წარმატებასთან ასოცირდება, ხოლო ბაბიჩუკთან მამულაშვილმა ევროპის შარშანდელი პირველობის ფინალში წააგო! ცხადია, ორ უმთავრეს კონკურტენტთან გამარჯვების შემდეგ მამულაშვილის საჩემპიონო შანსები გაიზარდა. სამწუხაროდ, მან გადამწყვეტ შეხვედრაში ვერც წლეულს იყოჩაღა და კვლავაც ვერცხლის მედალს დასჯერდა - ამჯერად ბელარუს სტეფან პოპოვთან დათმო შეხვედრა.
ბოდაველმა ნაცნობ და ქართველ სამბისტ-ძიუდოისტთათვის უხერხულად ქცეულ მეტოქესთან, ბელარუს ანდრეი კაზუსიონაკთან დამარცხდა. ამ წაგებამდე ბოდაველმა რუს შეიხ-მაგომედ ბაკაევსა და ფრანგ ვალენტინ იურდანს აჯობა.
ნიკოლოზ კუციას ჩვენებურთაგან ყველაზე მეტი - ოთხი შეხვედრის ჩატარება მოუწია. ნახევარფინალამდე მან აზერბაიჯანელი ელმადინ ახმადოვს და მოლდოველ კონსტანტინ ტიპას სძლია, იქ კი ევროპის შარშანდელ ჩემპიონთან, ბელარუს ალექსეი სტეპანკოვთან წააგო.
მირიან პავლიაშვილს იაძე ბევრს კი აკრიტიკებს არაპროფესიული ხასიათისთვის და იქნებ საფუძვლიანადაც, მაგრამ ეს ბიჭი რომ ჩვენს ნაკრებში ერთ-ერთი წარმატებულია, ესეც ფაქტია. პირველ წრეში მან ბულგარელი მიროსლავ დებრელიევი დაამარცხა, მაგრამ ნახევარფინალში უკრაინელ იაროსლავ რიტკოსთან ხელი იტკინა და წააგო. ამ ტრავმის გამო იყო საშიშროება, ბრინჯაოსთვის შეხვედრაში რუმინელ იოან ნედელკუსთან ვეღარ ეჭიდავა, თუმცა ეს შიში არ გამართლდა - პავლიაშვილმა იასპარეზა და კიდეც მოიგო.
ზოიძემ პირველ შეხვედრაში ესტონელი დენის სმოლდარევი დაამარცხა, მერე კი ზედიზედ ორი შეხვედრა წააგო - ჯერ ძირითად ბადეში ძიუდოდან ცნობილ ბულგარელ მომავალ ჩემპიონ ივან ილიევთან, მოგვიანებით კი - ბრინჯაოსთვისაც მომავალ მესამე პრიზიორთან, რუს მიხაილ სტარკოვთან.
ჩვენი გუნდიდან სოფიაში უმედლოდ მხოლოდ სამი წარმომადგენელი დარჩა. მათგანაც ორი დებიუტანტია - დიმიტრი მულაძე (52) და ბექა იმერლიშვილი (62), ხოლო დავით სვიმონიშვილი (68) მსოფლიოს შარშანდელი ვიცე-ჩემპიონია. სამწუხაროდ, ვერაფერს გეტყვით გუნდურ ჩათვლაზე, რადგან სამბო კვლავაც სპორტის იმ სახეობათა შორისაა, სადაც ოფიციალური საიტი და ინფორმაციების ოპერატიულად მოწოდება თვით ისეთ სოლიდურ შეჯიბრებებზეც კი უცხო ხილია, როგორიც ევროპის ჩემპიონატია.