- მარნეულში სავარჯიშო პირობები ნორმალურია, დარბაზი გაგვირემონტეს და სპორტსმენთა რაოდენობამ იმატა. ამჟამად 200-მდე ახალგაზრდა ვარჯიშობს. ჩემი პირადი მწვრთნელი დავით ხერგიანია, ნესტორის ძმა. დიდია ამ ახალგაზრდა სპეციალისტის წვლილი ჩემს ბოლოდროინდელ წარმატებებში.
- მკითხველს გააცანით ძიუდოსა და სამბოში შენი წარმატებები...
- საქართველოს ჩემპიონი ვარ ორივე სახეობაში. წლეულს, გაზაფხულზე სამბოში ევროპის ჩემპიონატზე შარშანდელ მსოფლიოს ჩემპიონ ვიქტორ ოსიპენკოსთან წავაგე, თუმცა ამ რუს ფალავანთან თბილისის მსოფლიოს ჩემპიონატზე რევანში ავიღე - ნახევარფინალში მოვუგე. ფინალში კი აზერბაიჯანელი სეიდურ ჰეიდაროვს ვძლიე.
- თუმცა ფინალში აგებდი და ოლეგ იაძემ მიზეზად გადაღლა დაასახელა.
- ჰეიდაროვი ფიზიკურად ძლიერი ფალავანი ჩანდა. თავიდან 2:0 დაწინაურდა, მაგრამ საბოლოოდ 9:3 მოვიგე. ბატონ ოლეგს ვეთანხმები, თუმცა ფინალში გადაღლა აზერბაიჯანელის უფრო აშკარად ეტყობოდა, რადგან ქულებში ჩამორჩენილი, უპირატესობის მოპოვებაზე მეტად გაქცევას ცდილობდა. ალბათ გასათვალისწინებელია ისიც, რომ ზოგადად 81 კილოში ვჭიდეაობ, ამ ჩემპიონატზე კი 90-ში მომიწია გამოსვლამ.
- წონაში კონკურენციაზე რას გვეტყვი?
- კონკურენცია დიდია, განსაკუთრებით ძიუდოში. ფავორიტად და უმთავრეს კონკურენტად ლევან წიკლაურს მივიჩნევ, სამბოში კი გიორგი ბაინდურაშვილს.
- ძიუდოისტთა ნაწილი სტილის სხვაობის გამო სამბოს თავს არიდებს...
- ბუნებრივია, განსხვავება არსებობს. სამბო უფრო ძალისმიერია. მე ამ ორ სახეობაში მონაცვლეობით გამოსვლაში პრობლემას ვერ ვხედავ. სხვათა შორის, ნიშანდობლივია, რომ სამბო ერთი შეცდომის გამოსწორების საშუალებას გაძლევს. ძიუდოში კი უფრო დიდი შანსია, კონცენტრაციის წამიერი დაკარგვა წაგებად დაგიჯდეს.
- ალბად ქართული ჭიდაობის ტურნირებშიც მონაწილეობ...
- რასაკვირველია. თუმცა წლეულს მხოლოდ სამჯერ გავედი ნახერხმოყრილ სარბიელზე ქვემო ქართლში. ვიცი, რომ შიდა ქართლშიც უძლიერესთა მონაწილეობით იმართება შეჯიბრებები, თუმცა ჯერ აქ ძალა არ მომისინჯავს. ისე, ჩემი საყვარელი ფანდი კისრულია.
