ჯანლუიჯი ბუფონი: მე და 22 ლომი

იტალიის ნაკრები ევროპის ჩემპიონატს მეოთხედფინალიდან დაემშვიდობა და შესაბამისად, ჯანლუიჯი ბუფონმა დაკარგა ბოლო შანსი, რომ ეს ტროფეი მოეგო.

38 წლის მეკარე ტიტულების ნაკლებობას ნამდვილად არ უჩივის - არაერთხელ აქვს მოგებული სკუდეტო, იტალიის თასი და სუპერთასი; ასევე, უეფას თასის მფლობელია და რაც მთავარია, მსოფლიოს ჩემპიონია.

თუმცა, ჯიჯის ორ მნიშვნელოვან ტურნირზე არ გაუმარჯვია: ჩემპიონთა ლიგასა და ევროპის ჩემპიონატზე. ევროფორუმზე ბუფონი ვეღარც იპირველებს, რადგან კარიერის დასრულებას ორი წლის შემდეგ, 2018 წლის მუნდიალით აპირებს.

იტალიამ გერმანიასთან საკმაოდ მწარე მარცხი იწვნია საფეხბურთო ლატარიაში და ჟურნალისტები დაინტერესდნენ, ხომ არ შეუქმნის ეს ბუფონს მოტივაციასთან დაკავშირებულ პრობლემებს. ამ და სხვა აქტუალურ თემებზე ჯიჯიმ საინტერესოდ ისაუბრა...

მართალია, ჩემპიონატს ნაადრევად გამოვეთიშეთ, მაგრამ იტალიას შეუძლია იამაყოს თავისი გუნდით. ბევრი პრობლემის მიუხედავად, ჩემპიონატის გამოკვეთილ ფავორიტებს ტოლ-სწორად ვეთამაშეთ, გზიდან კი მხოლოდ თერთმეტმეტრიანების სერიით ჩამოგვიცილეს. ტურნირის წინ ბევრს ვსაუბრობდით იმაზე, რომ ფავორიტები არ ვართ, მაგრამ გამოჩნდა, რომ სხვებზე ნაკლები გუნდი არ გვყოლია. საწყენია, რაც მოხდა, მაგრამ ამასთან, სიამაყით ვარ აღსავსე, რადგან მე არასდროს დამავიწყდება გუნდი, რომელშიც 23 ლომი იყო შეკრებილი.

თავის მართლებაში არ ჩამითვალოთ და რთულია, რომ მეკარეს თერთმეტმეტრიანის აღება მოსთხოვო. პენალტების სერიაში აუცილებელია იღბალი, ფორტუნამ კი ამჯერად გერმანიას გაუღიმა. თითქმის ყველა კუთხე გამოვიცანი, მაგრამ ბურთი მხოლოდ ერთხელ მოვიგერიე, რასაც დღემდე ძალიან განვიცდი. დარტყმის დროს ბურთი იმდენად სწრაფად მოფრინავს, რომ რეაგირებას ინსტიქტურად ახდენ და შემდეგ იმედი გაქვს, რომ ბურთი არა კარის ბადეში, არამედ შენს ხელში აღმოჩნდება.

კიდევ ერთხელ ვიმეორებ, რომ აქ იღბალი ძალიან მნიშვნელოვანია, რომელმაც გაგვწირა. თერთმეტმეტრიანების სერიით წაგებული მაქვს ჩემპიონთა ლიგის ფინალი, მაგრამ მოგებული მსოფლიო ჩემპიონატის გადამწყვეტი მატჩი. ყოველთვის ვერ მოიგებ და მარცხს ღირსეულად უნდა შეხვდე.

მოტივაციასთან დაკავშირებით, არანაირი პრობლემები არ მაქვს და არც კი მესმის, თუ რატომ გაჩნდა ეს კითხვა. მართალია, ბევრი ტიტული მოვიგე, მაგრამ გამარჯვებები არ მბეზრდება. რაც შეეხება ევროპის ჩემპიონატიდან გამოვარდნით მიღებულ დარტყმას, ამას უნდა გავუმკლავდე, რადგან პროფესიონალი ვარ და ვგრძნობ, რომ უმაღლეს დონეზე თამაში კიდევ შემიძლია.

პირად ცხოვრებაშიც და საფეხბურთო კარიერაშიც არაერთი მიზანი მაქვს. მსურს "იუვენტუსთან" ერთად წარმატებით ვიასპარეზო როგორც იტალიის ჩემპიონატში, ისე ჩემპიონთა ლიგაზე. ამასთან, ჩემი მიზანია, რომ 2018 წლის მუნდიალზე "სკუადრა აძურას" კარი დავიცვა. ამისთვის საჭიროა, რომ მაქსიმალურად დავიხარჯო ვარჯიშებზე და არ მივცე თავს ჩავარდნის უფლება.

როგორც ვიცი, "იუვენტუსის" მესვეურები აქტიურობენ სატრანსფერო ბაზარზე და ეს ძალიან მახარებს. თუ გვინდა, რომ ჩემპიონთა ლიგა მოვიგოთ, ამისთვის გუნდის გაძლიერებაა საჭირო. ევროპული ფეხბურთის გრანდებს ყველა პოზიციაზე ორ-ორი ფეხბურთელი ჰყავთ და ტრანსფერებში კოლოსალურ თანხებს ხარჯავენ.

თუმცა მარტო ფულით საქმე არ კეთდება და პირველ რიგში, სწორი სატრანსფერო ხედვა და პოლიტიკაა საჭირო. ამ მხრივ, "იუვეს" მესვეურებს ჩემგან არაფერი ესწავლებათ და დარწმუნებული ვარ, რომ წინ ძალიან წარმატებული სეზონი გველოდება.

ვარ თუ არა განსაკუთრებული? - ასე ნამდვილად არ ვფიქრობ. ჩვეულებრივი ადამიანი ვარ, რომელსაც როგორც პირად ცხოვრებაში, ისე პროფესიულ კარიერაში მაქვს ჩემი ძლიერი მხარეები და სისუსტეები. თუ ვინმე თვლის, რომ მისაბაძი მაგალითი ვარ, ეს ჩემთვის დიდი პატივია.

დიდ სიმაღლეებს მივაღწიე, ეს ფაქტია, თუმცა ეს არა რაღაც ზებუნებრივის, არამედ უბრალო, ადამიანური შრომის ნაყოფია. მთავარია, რომ უნდა გიყვარდეს შენი საქმე და იყო პროფესიონალი. არასდროს მითამაშია ფულისთვის, რადგან ვფიქრობ, რომ ფეხბურთელის მამოძრავებელი ძალა სპორტული მოტივაცია და სიყვარული უნდა იყოს.

ყოველდღიური სპორტული გაზეთი "ლელო"