ერთა ლიგის მესამე ტურში სომხეთისა და საქართველოს ნაკრებების მატჩი 2:2 დასრულდა.
საქართველოს ნაკრების მწვრთნელმა ვლადიმირ ვაისმა კი თქვა, რომ ამ მატჩში ცვლილებებს განახორციელებდა, მაგრამ თუ წინა შეხვედრისგან განსხვავებით ერთბაშად 9 ფეხბურთელს შეცვლიდა, ამას არავინ მოელოდა. საერთოდ არ შეიყვანა განაცხადში კვარაცხელია. რბილად რომ ვთქვათ, გაგვაოცა. წამყვანი ფეხბურთელების ჩრდილოეთ მაკდონიასთან მატჩისათვის დასვენება, ალბათ, ადრევე ჰქონდა გადაწყვეტილი. თუმცა, ბელარუსთან უთამაშებელ ფეხბურთელებს მიეცათ თავის გამოჩენის შესაძლებლობა და ჰა, ბურთი და ჰა, მოედანი.
პირველივე წუთზე შენგელიამ ტრავმა მიიღო, ვიდრე მოედანზე დაბრუნდებოდა, სწრაფი კონტრშეტევისას ბარსეგიანი მარცხენა ფლანგზე ჯიღაურს გაექცა და მისი პასით ბაირამიანმა ანგარიში გახსნა. საქართველოს ნაკრები უპირატესობას დაეუფლა და მეკარე იურჩენკომ ყაზაიშვილსა და კაჭარავას არ დაანება გატანა. შემდეგ ყაზაიშვილმა ბურთი ძელს გაარტყა, გვილიამ ხელსაყრელი პოზიციიდან ააცილა მიზანს, პირისპირ გასული კაჭარავას დარტყმული იურჩენკომ მოიგერია.
5 ნაღდი მომენტის განიავების შემდეგ მეორე ტაიმის დასაწყისშივე კაჭარავამ შენგელიას ჩინებული დრიბლინგის შემდეგ საპასუხო გოლი გაიტანა. მერე მასვე შეეძლო კარში დარტყმა, მაგრამ დაახანა და კარგი მომენტი დაიკარგა. მეტოქემ კონტრიერიშით გვიპასუხა და ბარსეგიანის დარტყმული ბურთი მაკარიძემ მოიგერია.
61-ე წუთზე ვაისმა გვილიას ნაცვლად მოედანზე ოქრიაშვილი შეუშვა და "ჯვაროსნებმა" დიდი ძალებით შეუტია და მრავალსვლიანი კომბინაციის შედეგად თორნიკემ საქართველოს ნაკრები წინ გაიყვანა. 88-ე წუთზე საჯარიმოში ბურთი ხელზე დაუშვილს მოხვდა და პენალტით მხითარიანმა თავის გუნდს ქულა მოუპოვა.
სამწუხაროდ, ყვითელი ბარათების ლიმიტის ამოწურვის გამო მომავალ შეხვედრას კანკავა გამოტოვებს.
14 ოქტომბერს, საქართველოს ნაკრები სკოპიეში ჩრდილოეთ მაკედონიას დაუპირისპირდება.
ტიხი. "სიტი სტადიუმი"
სომხეთი - საქართველო 2:2
გოლები: 0:1 ბაირამიანი (6), 1:1 კაჭარავა (46), 1:2 ოქრიაშვილი (75), 2:2 მხითარიანი (88)
სომხეთი: იურჩენკო, ჰ. ოგანესიანი, აროიანი, სალისირი, ა.ოგანესიანი, ანგულო (გარეგინიანი 67), გრიგორიანი, ბარსეგიანი (ბიჩახჩიანი 89), მხითარიანი, ბაირამიანი, კარაპეტიანი (ბაბაიანი 67)
საქართველო: მაკარიძე, ჯიღაური, კობახიძე, გრიგალავა, ნავალოვსკი, კანკავა (კვეკვესკირი 76), აბურჯანია (დაუშვილი 76), შენგელია (ლობჟანიძე 80), გვილია (ოქრიაშვილი 61), ყაზაიშვილი, კაჭარავა (ლობჯანიძე 80)
როცა გვაწყობს, პოლიტიკა და სპორტი უნდა გავმიჯნოთო ვიძახით და დღეს რატომ უნდა გავმიჯნოთ? თუ ეგაც ჩვენს თავზე გვაქვს მორგებული და როგორც გვინდა ისე ვჭიკჭიკებთ. შენგელია რუსეთში რომ გადავიდა, ხალხი იძახდა პოლიტიკა სპორტისგან უნდა გავმიჯნოთო, მერე ეს ხალხი დღეს იძახის რომ პოლიტიკური ვითარებიდან გამომდინარე ეს მატჩი ფრე უნდა დამთავრებულიყოვო.
აკი პოლიტიკა და სპორტი სხვადასხვააო?
არ მომეწონა დაცვის ფლანგები, არ ვარგოდნენ. 40 მეტრი ბურთიანი კაცი რომ გაგასწრებს, იქ 10 ვიყავითო გამართლება არ არის. თუმცა შენგელიამ გამაკვირვა, კარგად დაეხმარა დაცვას, ხოლო შეტევაში ორივე მაგ ფლანგიდან შენგელიას და ჯიღაურის გარღვევის შემდეგ გავიდა. თუმცა ორივეც მაგ ფლანგიდან გაგვივიდა. ნახევარდაცვა უმატებს და ეგ მახარებს, კიტემაც უნდა ივარგოს სკოპიეში. თავდასხმა - შემტევებს არა უშავთ, გამოკვეთილი კიდე ნოლია. ყველანი: კაჭარავაც, ქვილითაიაც, ლობჯანიძეც და ზივზივაძეც. არ ეკადრება ქართულ ფეხბურთს მარტო ფიზიკურად ძლიერი ცენტრის იმედად ყოფნა. ან ტექნიკური უნდა იყოს ან გოლის ალღოთი, მაგრამ მოძრავი, გაუჩერებელი, მოწინააღმდეგის დამბნევი. თუ ვერ გაიტანს დერეფნებს მაინც შექმნის, კედელი, მოკლე პასი და მოძრაობა, მოძრაობა, მოძრაობა. ასე იყო შენგელია, ნოდია, გავაშელი ...