"მწვრთნელის, იური სიომინის კიდევ ერთი ნიშანი - როგორც მინიმუმ, ერთი ქართველი საჩემპიონო შემადგენლობაში. ჯანაშია, ასათიანი, აშვეთია. ახლა - კვირკველია, რომელიც ჩემის აზრით, ფერნანდეშთან და ფარფანთან ერთად ლამის მთავარი საჩემპიონო ფიგურაა. მეფე სოლომონის მოედანზე ყოველ მოძრაობაზე, მის ყოველ ინტერვიუში ნათლად ჩანს, რომ მზადაა მწვრთნელისთვის თავი გაწიროს.
მწვრთნელისთვის, რომელმაც ყრუ სათადარიგოთა სკამიდან მისი კარიერა ააღორძინა.
მწვრთნელისთვის, რომელმაც როდესაც ყაზანურ კლუბთან მოლაპარაკება ჩიხში
საფინალო სასტვენის შემდეგ სოლომონი ბალახზე დაეცა და გაშმაგებული მოედანს ხელს ურტყამდა. ბედნიერების გამოხატვის ასეთი ფორმაც არსებობს.
ემოციური კვირკველიას სიომინისადმი დამოკიდებულება - სწორედ ესაა ადამიანურობა, რაზეც მართებულად ბრძანებს პოეტი ტანიჩი".