საქართველოს ნაკრებიდან დაბრუნებულმა მასპინძელთა გუნდის ნახევარმცველმა ზურიკო დავითაშვილმა ულამაზესი გოლი გაიტანა (ეს მიმდინარე ჩემპიონატზე მისი მეოთხე გოლია) და საგოლე გადაცემა გააკეთა.
ამ შეხვედრამდე ჟირონდული გუნდის მწვრთნელმა ალბერტ რიერამ განაცხადა, რომ ზურიკოს გაცილებით მეტი შეუძლია, მისგან უფრო მაღალ შედეგიანობას ელის და ქართველმა იმედები არ გაუცრუა.
ზურიკომ ანალიტიკური საიტებისგან ყველაზე მაღალი შეფასებები დაიმსახურა: flashscore 8.2. Sofascore 8.1.
ჟირონდული გუნდი 38 ქულით მე-12 ადგილზეა და 6 აპრილს სტუმრად „კანს“ დაუპირისპირდება.
ბორდო. „მატმიუტ-ატლანტიკი“
ბორდო - პარიზი 3:3
გოლები: 0:1 დიკო (34), 0:2 გოდენი (38), 1:2 დავითაშვილი (42), 2:2 ბარბე (48), 2:3 კებალი (52, პენ), 3:3 დიასი (90)
ზურიკო დავითაშვილის ბავშვი გაქრისტიანდა - დათის ერთ-ერთი ნათლია ხვიჩა კვარაცხელიაა [PHOTOS]
რაც შეეხება ქართველი ფეხბურთელების ამბიციას და მის ზრდას,რას უნდა გაეზარდა ამბიცია? საკვალიფიკაციო ჯგუფში ბოლოსწინა ადგილი დავიკავეთ,მხოლოდ ერთა ლიგიდან მოვახერხეთ რაღაცის მიღწევა. ეიფორიამ მოიცვა ქვეყანა და არაადეკვატურობის პიკია,ასე საქმე უფრო გაფუჭდება,ვიდრე გაკეთდება.იცი,როდის იქნება საზეიმოდ საქმე,როცა ევროპაზე გასვლა ჩვეულებრივი მოვლენა იქნება და არა ყარაულის თოფის გავარდნა. რა თქმა უნდა პირველია და სიხარულიც ამისგან არის გამოწვეული,თუმცა ლუქსებურგი დავამარცხეთ და საბერძნეთის ფეხბურთის არ მცოდნე ნაკრებს პენალტებში ვაჯობეთ,რაც მათზე ძლიერად არ გვაქცევს,რადგან საბერძნეთში ვერ მოვუგებდით და ვერ მოვუგებთ.
ყველაზე მეტად იმის მეშინია,ევროპაზე რო ცუდი თამაში ვაჩვენოთ და არაფრი გამოგვივიდეს,რადგან ის ხალხი,ვინც სიყვარულის და მადლობის წერილებს აქვეყნებს სხვადასხვა პლატფორმაზე,უცებ მონსტრებად გადაიქცევიან და მოითხოვენ კარტოფილის დათესვას სტადიონებზე. ასე იქნება ეს ამბავი,როგორც დინამოს შეთხვევაში იყო. გავიდნენ ევროტურნირზე და ეიფორიამ მოიცვა ქვეყანა,თითქოს თასების მფლობელთა თასი მოვიგეთ მეორედ,მერე ყველა თამაში წააგეს და ყველამ ლანძღვა დაუწყო. ეს დინამოს ბრალი კი არ იყო მარტო,ხალხი ცხოვრობს არაადეკვატური ამ ქვეყანაში,იმასაც ვერ ხვდებიან რო შესაბამისი იმედები ქონდეთ.ჯგუფიდან გასვლაზე საუბრობენ უკვე,როცა ჩვენ ვართ დებიუტანტი ქვეყანა და ჩვენი მიზანი უნდა იყოს გოლი,ქულის აღება,მერე გამოჩნდება. თუ ისე მოხდა რო ვერც გოლი ვერ შევაგდეთ და ვერც ქულა მოვიპოვეთ,ეს ტრაგედია არ იქნება,რადგან პირველი დიდი ტურნირია და იქ გამოცდილება ფასობს.კანონზომიერებად რო აქციო ევროზე ან მსოფლიოზე გასვლა,უნდა იცოდე სად ხარ ახლა.თუ შენ გეგონება რო თურქეთზე ან ჩეხეთზე ძლიერი ნაკრები ხარ,მაშინ ეს იქნება ერთეული შემთხვევა. თურქეთი და ჩეხეთი ვერ გადიან დიდ ტურნირებზე ყოველთვის,რადგან ჩვენაირი ხალხი არიან თითქმის,გაუნათლებელი და ზედმეტად ემოციური. მსოფლიოზე მესამე ადგილი აიღეს და ასე ეგონათ,ბრაზილიის ან გერმანიის დონეზე უყვნენ,მერე ვეღარაფერს აკეთებდნენ.22 წელი გავიდა მას მერე და მაგათი დიდი მიღწევა მითხარით,ვერაფრი ვეღარ ქნეს.ასე დაგვემართება ჩვენც,თუ თავს არ შემოვუძახებთ და ადეკვატუობას არ მივეცემით.
1. გერმანიის და საფრანგეთის ლიგებს თუ შევადარაბთ ინგლისს და ესპანეთს რა თქმა უნდა სხვაობა არის, თუმცა რაღაც გაგებით ესპანეთზეც შეიძლება ვთქვათ რო 2-3 გუნდის ლიგაა-მიუხედავად იმისა რო სევილია შიდა ჩემპიონატში დიდად ამბიციურად გამოდის. ინგლისურ კლუბები კიდე ძალიან იშვიათად იგებენ ევროპულ ტურნირებს და გამოდის რო ცუდი ჩემპიონატი აქვთ? ამ ჩემპიონატების მიმართ არსებობს ობიექტური შეფასებები და ჯობს იმით ვიხელძღვანელოთ.
2. ჩვენ ნაკრებს რაც შეეხება, კი ბატონო შესარჩევ ჯგუფში ბოლოსწინა ადგილზე გავდივართ ძირითადად. ასევე ერთხელ გავედით ბოლოზე და ერთხელ მესამეზე. სწორედაც მაგიტომაა მოგონილი ერთა ლიგა რო ბოლო პერიოდში შესარჩევი ციკლი აღარ ავლენს ე.წ. ანდერდოგებს (ხორვატიას ვერ ჩავთვლით), და ევროპულ ფეხბურთში ჩამოყალიბდა ერთგვარი ელიტა, რომელიც ევროპულ დონეზე დომინირებს, მაგრამ ვერ აჩვენებს შედეგს მსოფლიოზე.
3. ჩვენი გასვლა სე ემოციური მარტო იმიტო კი არაა რო პირველია, ან იმიტო რო რეალურად ჩვენზე ძლიერი ქვეყნის, ჩვენზე ძლიერი ნაკრები დავამარცხეთ, იმიტომაც რომ ამ ჩემპიონატზე ჩვენ ერთერთი ყველაზე ღარიბი, მცირერიცხოვანი და პრობლემებით დატვირთული ერი ვართ - ასე გვიცნობენ, მხოლოდ პრობლემებით... და ამ შემთხვევაში გაგვიცნობენ როგორც მებრძოლ, შრომისმოყვარე, ჯანსაღ ერს...