ზლატკო დალიჩი: ეს საქართველოსთვის სიგნალია

მოდით ყველა ფეხბურთის გულშემატკივარს ვთხოვ შევაფასოთ ეს სტატია დადებითად და იქნებ ნახონ ქართველმა ფეხბურთელებმა როგორ ვოცნებობთ მთელი საქართველო მათ ჩვენი ნაკრების წარმატებაზე

შენ გენაცვალე.კარგია !!!

ღირსებით სავსე კაცია ზლატკო დალიჩი!

მადლობა ბატონო ზლატკო საქართველო, რომ გაიხსენეთ.

სტატიას არ კითხულობთ??? გასაგებად წერია ქართველი ჟურნალისტის შეკითხვა :- ბევრი ფიქრობს რომ ეს მსოფლიო ჩემპიონატი პატარა ქვეყნებისთვის დიდი მოტივაციაა, რადგან ხორვატია პატარა ქვეყანაა რომელმაც ფინალში ითამაშა,პირველ რიგში მოტივაციაა ისეთი ქვეყნისთვის როგორიც საქართველოა! რა იქნება თქვენი მესიჯი პატარა ქვეყნებისთვის? ამ კითხვას გასცა პასუხი და თურქეთს ან ინდოეთს ხომ არ ახსენებდა?!)))

რომ იძახიან მსაჯი შეცდაო, მაინტერესებს სად შეცდა? პენალტი თუ არსებობს და ხელზე მოხვედრისას ინიშნება ხელით თამაში იყო და მილიონჯერ უნდა ნიშნავდნენ და არა რონალდოს დაცემის მერე ან რაც იუვენტუსს გაუკეთეს, მაშინ სად იყვბნენ ვინც ახლა ყაყანებენ? პენალტი ნამდვიალდ იყო! მსაჯი არაფერში შემცდარა! ხოლო აჯრიმაც იყო და თუ ეს მომენტი გოლით არ ჩაივლიდა, არავინ იყაყანებდა. გადასწვდნენ მსაჯებს ეხლა ფარჩაკი გუნდის ფანები. ვიდეო რეფერი უნდა ჩემპიონთა ლიგაზეც შემოიღონ და ვნახავთ რეალი ჯგუფს გასცდება თუ არა.

საქართველო, ალბათ, ამისურზე რომ აწერიათ, იმიტომ გაახსენდა...
ნებისმიერ შემთხვევაში დიდი მადლობა..

მთავარია იყო ვაჟკაცი და ბრძოლა გიყვარდეს და თუ მაგ შემართებით გახვალ მინდორზე ყველას მოგება შეიძლება!!! ქართველო ფეღბურთელებო მიბაძეთ ხორვატებს. და თქვენ სიტყვას იტყვით! თუ მშიშრები ხართ მაშინ ყაზახებთან ფარერებთან და მალტასთანაც დამარცხდებით!

ძაან მაგარი ფაქტია, მაგრამ საინტერესოა საქართველოსთან რა კავშირშია თვითონ ეს პიროვნება, და მაინცდამაინც საქართველო რატო.

ხორვატიის ამ დონეზე თამაში და მიღწეული შედეგი ფსიქოლოგიური თვალსაზრისით ძალიან მნიშვნელოვანია სხვა პატარა ნაკრებებისათვის. იმედია ჩვენი ნაკრებისათვის ეს იქნება მაგალითი იმისა, რომ მონდომებითა და ბოლომდე ბრძოლით მიიღწევა ის შედეგი, რომელსაც შესაძლოა შენი საფეხბურთო კლასით ვერ აღწევდე. მონდომებას და მიზანს ყოველთვის შეუძლია არასაკმარისი კლაისი გადაფარვა. ეს გვჭირდება ჩვენ, ბრძოლისუნარიანობა და ხასიათის სიმტკიცე! უამრავი პარალელის გავლება შეიძლება ჩვენსა და ხორვატებს შორის, უამრავი საერთო გვაქვს. მოსახლეობის ოდენობა, ფართობი, ეკონომიკა, გამოწვევები, პრობლემები, უახლესი ისტორია... სწორედ ხასიათის შტრიხებშია ის სხვაობა, რომლიც ჩვენსა და მათ ნაკრებს განასხვავებს (არამხოლოდ ფეხბურთში, სხვა ნებისმიერ სპორტშიც). მადლობა მებრძოლ ხორვატებს, რათა ჩვენისთანა წარმატებას მოწყურებულ ხალხს იმედი და რწმენა ჩაუნერგეს. რომ გვაჩვენეს - წარმატების მიღწევისათვის არ არის აუცილებელი ვარსკვლავებით გადაძეძგილი ნაკრები გყავდეს. რაკიტიჩი ამბობა ფინალის წინ: "რამოდენიმე წლის წინ ვოცნებობდით, რომ უბრალოდ დიდი ტურნირების ფინალურ ეტაპზე მოვხვედრილიყავით ჯგუფში და დიდი საფეხბურთო სამყაროს წევრებად გვეგრძნო თავიო". ზლატკო დალიჩმაც დაახლოებით იგივე თქვა ფინალის წინ. ეხლა შესაძლოა ვინმემ ისიც კი თქვას - ხორვატიას რომ ფეხბურთელები ჰყავს ჩვენ სად გვაქვს მასეთი ფუფუნებაო. ასეთ აზრს ორი მხარე აქვს და ორთავეს გაბათილება შეიძლება. ხორვატიას ყავს რამოდენიმე მაღალი დონის შემსრულებელი ამაზე არავინ არ დაობს. მაგრამ ხორვატიამ როგორც გუნდმა, გუნდური სულისკვეთებით მიაღწია ამ შედეგს და არა მხოლოდ მათი გამორჩეული ფეხბურთელებით. ახლა რომ ხორვატიას ფეხბურთელები ჰყავს, იმაზე "ვარსკვლავური " შემადგენლობა გვყავდა ხოლმე ნაკრებში თუნდაც არველაძე-ქეცბაია-ქინქლაძის პერიოდში მთელი გუნდი შემსრულებლები იყვნაენ მაგრამ რა მერე? და მეორე - ჩვენები დღეს რათქმაუნდა კლასით ჩამოუვარდებიან ხორვატებს, მაგრამ მათ იგივე შედეგს არავინ სთხოვს, ჩვენ ეხლა ისეთი დონის გუნდებთან ვართ ერთა ლიგაში, რომ თავი უნდა დავდოთ და გავიაროთ!
P.S რუნიე, სრნა, ლოვრენი, ჩორლუკა, სტრინიჩი, რაკიტიჩი (პერიშიჩი, 61), დუიმოვიჩი, მოდრიჩი, კრანჩარი (იელავიჩი, 70), პეტრიჩი (პრანიჩი, 84), კალინიჩი, ვუკოევიჩი, მანძუკიჩი. - ეს ის გუნდია საქართველოს ნაკრებმა თბილისში 89-ე წუთზე გატანილი გოლით რომ გააკრა ბეჭებზე. წაიკითხეთ შემადგენლობა, 95% ის გუნდია რომელმაც წუხელ ფინალი ითამაშა. მაშინ ჩვენებმა იბრძოლეს, თავი დადეს და.... უკვე ყველაფერია ნათქვამი...