ახალი სეზონის დაწყების წინ კიევის "დინამოს" ხელმძღვანელობამ მეორე გუნდის დაშლის გადაწყვეტილება მიიღო და ჯგერენაია საქართველოში აღმოჩნდა.
რა თქმა უნდა, ფეხბურთელთან გასაუბრების შანსი ხელიდან არ გავუშვით...
- გიორგი, უფრო ახლოს გავაცნოთ თქვენი თავი "ლელოს" მკითხველს...
- საფეხბურთო კარიერა დავიწყე მოსკოვში,
- ...და ამის შემდეგ თქვენს კარიერაში უკრაინული ეტაპი დადგა...
- ასე იყო. ჯერ "ილიჩევეცში", მერე "ნიკოლაევში", ბოლოს კი კიევის "დინამოს" მეორე გუნდში ვთამაშობდი.
- ბოლო სეზონში ხელი ტრავმებმა შეგიშალათ, თუმცა მაინც აღიდგინეთ ფორმა და ტურის სიმბოლურ ნაკრებში მოხვდით...
- კონტრაქტზე ხელი მოვაწერე თუ არა, იმავე დღეს ვარჯიშზე სერიოზული ტრავმა მივიღე. 10 თვის განმავლობაში საერთოდ არ მითამაშია. მეორე წრეში შევძელი ფორმაში შესვლა. სულ 5 თამაში ვითამაშე.
- როგორი გუნდი იყო "დინამო 2"?
- პირველ ლიგაში ვთამაშობდით და ეს იყო ტრამპლინი ჩვენთვის, უკეთეს კლუბში გადასასვლელად. არაერთი ნიჭიერი ახალგაზრდა ფეხბურთელი თამაშობდა ამ გუნდში. ისინი "დინამო 2"-ში გარკვეულ დონემდე მიდიოდნენ და ემზადებოდნენ იმისთვის, რომ შედარებით მაღალი დონის გუნდში დამკვიდრება არ გასჭირვებოდათ.
- რატომ მიიღო კიევის "დინამოს" ხელმძღვანელობამ ამ გუნდის დაშლის გადაწყვეტილება?
- ფინანსური მოტივი იყო. მას შემდეგ, რაც უკრაინაში ომი დაიწყო, კრიზისი ყველა სფეროს შეეხო და მათ შორის - ფეხბურთს. გეცოდინებათ, უმაღლეს ლიგაშიც კი 3 გუნდი დაიშალა.
- საქართველოს ასაკობრივ ნაკრებებში გითამაშიათ. ამაზეც გვითხარით...
- საქართველოს 19-წლამდელთა ნაკრებში მაშინ ვიყავი გამოძახებული, როცა ამ გუნდს გიორგი დევდარიანი წვრთნიდა. მაშინ ჩვენ ელიტრაუნდში ვითამაშეთ და ქულა არ გვეყო ევროპის ჩემპიონატზე გასასვლელად. მერე ალექსანდრე ჩივაძემ ორჯერ გამომიძახა ახალგაზრდულ ნაკრებში...
- ახლა რას აპირებთ?
- ზამთრამდე "გაგრაში" ვითამაშებ. ეს ამბავი უკვე გადაწყვეტილია. ვეცდები, კლუბს დასახული მიზნების შესრულებაში დავეხმარო. ძალიან საინტერესო კონტინგენტი შეიკრიბა, ახალგაზრდული გუნდია, ძალიან ნიჭიერი ფეხბურთელებით დაკომპლექტებული...
(იბეჭდება მცირე ცვლილებით)
ყოველდღიური სპორტული გაზეთი "ლელო"