"ბარსელონაში" აღარ მალავენ, რომ კლუბს "ევერტონიდან" ჟერარდ დეოლოფეუს გამოსყიდვა სურს. დეოლოფეუ "ბარსას" აღზრდილია. მან თავის დროზე ადგილი ვერ დაიმკვიდრა კატალონიური გუნდის შემადგენლობაში. იყო "ევერტონი", იყო "სევილია", იყო, თითქოს, საფუძვლიანი დაბრუნება ინგლისში, თუმცა ჟერარდს მაინც არ ჰქონდა ის, რასაც ყველა კლუბში ეძებდა - უწყვეტი სათამაშო პრაქტიკა.
როგორც ვთქვით, დეოლოფეუ "ბარსელონას" საფეხბურთო აკადემიის აღზრდილია. ის ცხრა წლიდან იზრდებოდა "ლა მასიას" საფეხბურთო აკადემიაში. თავის დროზე ბევრი თვლიდა, რომ ის მომავალში "ბარსელონას" ერთ-ერთი ლიდერი უნდა ყოფილიყო, თუმცა ეს ასე არ მოხდა. ბევრი მიიჩნევს, რომ
"ბარსელონაში ჩემი სახლია. ყველამ იცის, რომ მე იქ გავიზარდე. ეს არის გუნდი, რომლის გულშემატკივარიც მუდამ ვიქნები. უბრალოდ, მე ფეხბურთელი ვარ და ყოველთვის ვეძებ სათამაშო პრაქტიკას. ამ ძიებამ არაერთ გუნდში მიმიყვანა.
რა თქმა უნდა, ჩემი გული "ბარსელონას" ეკუთვნის, თუმცა მე მუდმივად ვისწრაფვი პროგრესისაკენ. ამის გამო მივდივარ იქ, სადაც მე მეტად მენდობიან. ჩემთვის ფეხბურთი არის სიამოვნება და მე ვერ წარმომიდგენია, როგორ უნდა იჯდეს ფეხბურთელი სათადარიგოთა სკამზე.
მაქვს მიზანი: ყოველთვის ვიყო ლიდერი იქ, სადაც ვითამაშებ. ეს მე ხასიათში მაქვს. ჩემთვის არ არსებობს ფეხბურთი, როგორც შემოსავლის წყარო. მე მას ვუყურებ, როგორც დიდ სიამოვნებას. მიმაჩნია, რომ მე მას ვაძლევ ყველაფერს და სრული უფლება მაქვს, დავტკბე მისით.
ვიცი, რას ნიშნავს, ითამაშო ესპანეთის სხვადასხვა ასაკობრივ ნაკრებში და ისიც ვიცი, რა გრძნობაა, როცა ქვეყნის ჰიმნზე დგახარ. ძალიან მინდა, რომ ეროვნულ ნაკრებში ჩატარებულ ერთ მატჩს რაღაც კიდევ შევმატო. სწორედ ამიტომ მე ვაგრძელებ ბრძოლას და ჩემს დღევანდელ მდგომარეობას მე ვუყურებ, როგორც დროებითს.
საკუთარი თავის რწმენა არ მტოვებს. ჩემზე კარგად არავინ იცის, რა შემიძლია მე.
დღეს სათადარიგო ფეხბურთელი ვარ, თუმცა სულაც არ მგონია, რომ ეს დაუსრულებლად გაგრძელდება. პირიქით, ჩემთვის ეს დიდი მოტივაციაა, რომელიც ბრძოლის წყურვილით აღმავსებს.
ფეხბურთის თამაში იმიტომ დავიწყე, რომ მჯეროდა - საკუთარ სიტყვას უსათუოდ ვიტყოდი. ჯერ გვიან ნამდვილად არ არის. მიმაჩნია, რომ მე ამას შევძლებ", - თქვა დეოლოფეუმ მაშინ, როცა "ევერტონის" სათადარიგოთა სკამზე იჯდა.
რად უნდა "ბარსას" დეოლოფეუ? ამ კითხვაზე პასუხი მთლად რთული საპოვნელი არ არის. ვისაც ბოლო დროს "ბარსელონას" თამაში უნახავს, აუცილებლად დაგვეთანხმება: "ბარსას" სათადარიგოთა სკამზე ნამეტანი ხალვათობაა.
"ბარსელონას" ძალიან სჭირდება ისეთი ფეხბურთელები, რომლებიც შემოვლენ სათადარიგოთა სკამიდან და გუნდის თამაშს მნიშვნელოვნად გააძლიერებენ. დეოლოფეუ "ბარსას" კაცია და მას ამის გაკეთება ნამდვილად შეუძლია.
ბოლო დროს ჟერარდს ძალიან აკლდა ნდობა. ეს ნდობა მან მიიღო "მილანში". რა თქმა უნდა, "როსონერი" ვეღარ არის იმ დონის გუნდი, რომელიც წლების წინ იყო, მაგრამ ერთი კი აუცილებლად სათქმელია: თუ დეოლოფეუმ პროგრესი განაგრძო, მსოფლიო ფეხბურთს მისი სახით ერთი ძალიან კარგი მოთამაშე შეემატება.
თავის დროზე, როცა დეოლოფეუ დიდი აჟიოტაჟის ფონზე გადავიდა ინგლისში, "მირორმა" დაწერა, რომ პრემიერლიგამ კრიშტიანო რონალდოს სათამაშო სტილის მიმდევარი ფეხბურთელი შეიძინაო.
ახლა რონალდოსა და ჟერარდის შედარებაზე კაცს შეიძლება მხოლოდ გაეცინოს, მაგრამ ჩვენ არ ვიცით, რა იქნება თუნდაც რამდენიმე წლის შემდეგ.
ჩვენ ძალიან დიდი ხანია, დეოლოფეუს გვარი გვესმის, მაგრამ მან ძალიან ახალგაზრდულ ასაკში მიიქცია ყურადღება. დღეს ის მხოლოდ 23 წლისაა. ამ ასაკში ბევრი ფეხბურთის თამაშს მხოლოდ და მხოლოდ იწყებს.
ყოველდღიური სპორტული გაზეთი "ლელო"
