"ბარსელონასა" და ესპანეთის ნაკრების ერთ-ერთი ლიდერი ანდრეს ინიესტა გასულ და მიმდინარე სეზონებზე საკუთარ მოსაზრებებს გვიზიარებს, რაც უინტერესო ალბათ არავისთვის იქნება.- ვიცით, რომ საკუთარ თავზე საუბარი არ გიყვართ, მაგრამ მაინც, რა თვისებების წყალობით თამაშობთ ასე სტაბილურად კარგად, რა გაყენებთ სხვა ნახევარმცველებზე წინ და რატომ ხვდებით ყოველწლიურად მსოფლიოს სიმბოლურ ნაკრებში?
- ძალიან ძნელია, გამოარჩიო ისეთი თვისებები, რაც შენ გაქვს და სხვებს - არა. ჩემი აზრით, როდესაც ვუყურებ ჩემს თამაშს და ვფიქრობ, შემიძლია ვთქვა, რომ ვცდილობ სიტუაციის, რაც შეიძლება მალე შეფასებას და
ვაკვირდები თანაგუნდელების გადაადგილებებს, რადგან მათთან კონტაქტი უპრობლემოდ შედგეს. ყველა მოთამაშეს თავისი როლი და ფუნქცია აქვს და ყველამ საუკეთესოდ უნდა სცადოს მოვალეობის შესრულება. ძალიან მსიამოვნებს, რომ ჩემი მეგობრები, კოლეგები, ფანები და სპეცალისტები აგრძელებენ ჩემს არჩევას და წლის გუნდში შეყვანას, მიუხედავად იმისა, რომ კიდევ ბევრი ბრწყინვალე კანდიდატია.
- ეთანხმებით თუ არა მოსაზრებას, რომ თანამედროვე ფეხბურთში იმდენად ცოტა სივრცე აქვთ მოთამაშეებს, რომ ფეხბურთელებს გაცილებით მეტი სირბილი და მოძრაობა უწევთ და ამის გამო, ამ სამყაროს ინიესტები ძალიან საჭირონი არიან...
- ბევრ რამეზეა მოთხოვნა. ეს, რომ ინდივიდუალური სპორტი იყოს, ამ ყველაფერზე არც ვისაუბრებდით. გუნდურ სახეობაში კი ყველას თავის საქმე აქვს და ერთმანეთის გარეშე წარმატება შეუძლებელია, თავის პოზიციაზე ყველა ძლიერი უნდა იყოს. მუდმივად უნდა ფიქრობდე თამაშის გაუმჯობესებაზეც. თუმცა ის მართალია, რომ დღესდღეობით ფეხბურთი ძალიან ფიზიკურია და ტექნიკას, სისხარტეს, ზოგადად მონაცემებსა და მრავალმხრივობას დიდი მნიშვნელობა აქვს. ახლა გუნდებს შორის ძალიან პატარა სხვაობაა.
- ცოტა ხნის წინ თქვით, რომ 2014 წელი თქვენთვის წარმატებული არ იყო, რადგან დასახულ მიზნებს ვერ მიაღწიეთ. რამ დაგწყვიტათ ყველაზე მეტად გული?
- კარიერაში არასასიამოვნო მომენტები ადრეც მქონია. ეს მაშინ ხდება, როდესაც მიზნებს ისახავ და მათ ვერ აღწევ. ასეთ დროს პოზიტივზე საუბარი ძნელია. თუმცა ესეც სპორტის შემადგენელი ნაწილია და როდესაც გეგმებს ვერ ასრულებ, მომავალ წელს უფრო მოტივირებული უნდა იყო. წარუმატებლობები იმის ბრალი არ არის, რომ არ ინდომებ, ჩვენ ყველას მოგება გვინდოდა, მაგრამ ეს არ მოხერხდა და კარგი წელი არ გამოგვივიდა, ხოლო ახლა ექსტრამოტივაცია უნდა გვქონდეს.
- რომელი უფრო მტკივნეული იყო, ლა ლიგაში ჩემპიონობის ბოლო მომენტში დათმობა, თუ მსოფლიოს ჩემპიონატზე ჯგუფში ჩარჩენა?
- ორივე ძალიან მნიშვნელოვანი შეჯიბრებაა და ორივე წარუმატებლობა მძიმე გადასატანი იყო. "ბარსელონას" რთული სეზონი ჰქონდა, მაგრამ ბოლომდე ვიბრძოლეთ და უკანასკნელ ტურში საკუთარ კედლებში ვერმოგება სერიოზული დარტყმა გახლდათ.
იგივე ითქმის მუნდიალზეც. ისეთი ქვეყნისთის როგორიც ესპანეთია, ჯგუფურ ეტაპზე ჩარჩენა ფიასკოა. იმ მოთამაშეების გათვალისწინებით, რომლებიც გვყავს, ბევრად უფრო შორს წასვლასა და წარმატებულ ჩემპიონატს ველოდით. ასეთ ტურნირზე, როგორიც მსოფლიოს ჩემპიონატია, თუ რაღაცას უმაღლეს დონეზე ვერ აკეთებ, ეს ძვირად გიჯდება და გამონაკლისი არც ეს შემთხვევა იყო.
- ესპანეთის გამოვარდნის შემდეგ, ისევ თუ ადევნებდით თვალყურს მუნდიალს, თუ გარკვეული დისტანცია და პაუზა გჭირდებოდათ?
- ცხადია, ტურნირის თვალყურს მაინც ადევნებ, მაგრამ რადიკალურად განსხვავებული შეგრძნებაა, როდესაც თავად აღარ ხარ მონაწილე, ყველაფერს განსხვავებულად ხედავ.
- ზოგს აქვს მოსაზრება, რომ ეს საუკეთესო მსოფლიოს ჩემპიონატი იყო, თქვენ იზიარებთ ამ აზრს?
- რთული სათქმელია, ყველა მსოფლიოს ჩეპიონატი უნიკალურია. ამ მუნდიალზე ცოტ-ცოტა ყველაფერი იყო, ლამაზი, სანახაობრივი და უხვგოლიანი მატჩებიდან დაწყებული, შედარებით უფერული თამაშებით დასრულებული. ჩვენთვის ეს საუკეთესო მუნდიალი ნამდვილად არ გახლდათ, და ძალიან გულდაწყვეტილები დავრჩით. სულ მცირე, ჯგუფიდან გასვლა გვმართებდა და რეალური პოტენციალით ბევრად უფრო შორს უნდა წავსულიყავით.
- ალბათ ფინალში ლიონელ მესის გულშემატკივრობდით...
- დიახ, ვუყურებდი და გული დაგწყდა, რომ ტიტული ლეოს არ დარჩა. ამ ფინალსა და 2010 წელს ჰოლანდიასთან ჩვენ დაპირისპირებას შორის ბევრი მსგავსება გახლდათ. მაშინაც იყო შანსები, რომელიც ორივე გუნდმა შექმნა, მაგრამ ყველაფერი დამატებით დროში გადაწყდა. ასეა თუ ისე, გერმანელებს მართალაც კარგი მუნდიალი ჰქონდათ.
- თქვენი აზრით, გერმანია დამსახურებული ჩემპიონია?
- ასეთ სიტუაციებში ყველაფერი მაინც იქამდე დადის, რომ ყველას თავისი კრიტერიუმები და ხედვა აქვს. როდესაც მსოფლიოს ჩემპიონი ხდები, ძალიან რთულია ეს სტატუსი ვინმემ წაგართვას და თქვას, რომ გამარჯვებას არ იმსახურებდი. ვფიქრობ, გერმანიამ მთელი მუნდიალის განმავლობაში ძალიან კარგად ითამაშა, მაგრამ იგივე გააკეთა არგენტინამაც. ორივე დამსახურებული ფინალისტი იყო.
- 2015 წელი მძიმედ დაიწყეთ და ამის გამო ბევრს გაკრიტიკებდნენ. რამდენად მოქმედებს გუნდზე ცუდი პრესა და ეს ზეწოლა?
- იმის უარყოფას, რომ როდესაც გუნდის და პირადად ფეხბურთელების გაუთავებელი განხილვა მიდის არანაირი ეფექტი არ აქვს არ ვაპირებ, რადგან გარკვეული გავლენა ამან შეიძლება, მოახდინოს. მით უმეტეს, როდესაც საუბარი ყოველთვის საფეხბურთო ასპექტებზე არ არის და სხვადასხვა ჭორებზე ლაპარაკობენ. რასაკვირველია, ცდილობ ან უნდა ეცადო მაინც რომ ამ ყველაფერს ყურადღებაა არ მიაქციო, რადგან ბერვი ამ მითქმა-მოთქმიდან არ არის ხოლმე მართალი.
ჩვენ ძალიან პოპულარული გუნდი გვყავს და ინტერესი დიდია, ალბათ სწორედ აქედან მოდის ეს ჭორებიც და ამდენი საუბარი. გამოსავალი იმაშია, რომ კარგად უნდა ვითამაშოთ და ისევ ძველებურად, წარმატებებს მივაღწიოთ და როგორც ჩვენი ფანების, ასევე ზოგადად ყველას ყურადღება სწორედ ჩვენ თამაშზე გადავიტანოთ და არა სხვადასხვა ამბებზე. მთავარი სალაპარაკო თემა უნდა იყოს ის თუ, რას აკეთებენ ფეხბურთელები მინდორზე და არა მის მიღმა.
- ამ ჭორებში რომელი იყო თქვენთვის ყველაზე მოულოდნელი? ლიონელ მესის შესაძლო წასვლა?
- იმედი მაქვს, რომ ლეო, რაც შეიძლება, დიდი ხანი იქნება "ბარსასთან" ერთად რადგან ის იყო, და არის მთავარი ფუნდამენტი ჩვენი წარმატებებისა და ჩემი სურვილია, ის დარჩეს.
- რა არის "ბარსას" მიზანი ამჟამად?
- ჩვენ ყველა ტურნირის მოგება გვინდა, სადაც ვმონაწილეობთ, რატომაც არა? ძალიან კარგი გუნდი გვყავს და ეს ისევ მინდორზე უნდა დავამტკიცოთ. კიდევ ერთხელ ვიტყვი, რომ წინა სეზონის წარუმატებლობებმა დამატებითი მოტივაცია უნდა მოგვცეს. ჩვენი მიზანი ის არის, რომ ფანებს ღიმილი და სიხარული დავუბრუნოთ და ტიტულებით გავახაროთ.
- მაისში 31 წლის ხდებით. დროის გასვლასთან ერთად თქვენი თამაშიც შეიცვალა? შეიძლება ითქვას, რომ ახლა უფრო ნაკლებს დარბიხართ, მაგრამ უფრო პროდუქტიულად?
- არავითარ შემთხვევაში! (იცინის) სირბილი პირიქით, მეტი გიწევს. თანამედროვე ფეხბურთი ასეთია, ვითარდება და კონკურენციაც იზრდება. მოთხოვნები ძალიან მაღალი დონისაა, თუ საშინაო არენაზე, თუ ჩემპიონთა ლიგაზე. მაქსიმალურად უნდა დაიხარჯო და მეტოქის ვინაობის შესაბამისადაც მოემზადო. ერთადერთი, რასაც განვლილი წლები უპირატესობის სახით გაძლევს გამოცდილებაა, რომელიც თამაშის წაკითხვასა და კონკრეტულ სიტუაციებთან გამკლავებაში გეხმარება და საქმეს გიადვილებს.
- სპორტული კუთხით, რას უსურვებდით თქვენ თავსა და გუნდს?
- მიმაჩნია, რომ ჯანმრთელობა მთავარია, იმის მიუხედავად, სპორტსმენი ხარ თუ არა. რასაც აკეთებ იმისგან სიამოვნება რომ მიიღო, ამისთვის ჯანმრთელი უნდა იყო. გუნდს კი ყველაფერს საუკეთესოს და ყველა ტურნირის მოგებას ვუსურვებ, თანაც ვიცი, რომ ეს შეგვიძლია, ამის პოტენციალი გვაქვს.
დოსიე
ანდრეს ინიესტა ლუხანი
დაიბადა: 1984 წ. ფუენტეალბილია (ესპ)
კარიერა: ბარსელონა - 2002-დან.
ტიტულები: მსოფლიოს ჩემპიონი (2010), ევროპის ჩემპიონი (2008, 2012), ლა ლიგის ჩემპიონი (2005, 2006, 2009, 2010, 2011, 2013), ჩემპიონთა ლიგის გამარჯვებული (2006, 2009, 2011), მსოფლიოს საკლუბო ჩემპიონი (2009, 2011), უეფას სუპერთასი (2009, 2011), კოპა დელ რეი (2009, 2012), ესპანეთის სუპერთასი (2005, 2006, 2009, 2010, 2011, 2013).
ყოველდღიური სპორტული გაზეთი "ლელო"
