ხელოვნების ნიმუშს შორიდან უნდა შეხედო, ზუსტად რომ აღიქვა. ჩვენც აქედან შევხედოთ პრემიერლიგას, იქაურ გუნდებს, პერსონებს... ...როგორ დააფრთხო "ლესტერის" შარშანდელმა "გასროლამ" პრემიერლიგის "ვიპები", მეტადრე, მანჩესტერული გრანდები. ეგრევე მწვრთნელებზე გადატეხეს ჯოხი და "იუნაიტედმა" ჟოზე მოურინიო მიიწვია, "სიტიმ" - პეპ გვარდიოლა, "ლივერპულმა" იურგენ კლოპი დაიტოვა, "ჩელსიმ" კი, რომელსაც შარშანდელი სეზონი სასტიკად ჩაუვარდა, ანტონიო კონტეს უხმო. თავის ადგილას დარჩნენ მაურისიო პოჩეტინო ("ტოტენჰემი") და ამათში ყველაზე მოხუცი - არსენ ვენგერი ("არსენალი").
და რა შედეგი დადგა პრემიერლიგაში? ყველაზე "ბომონდურებმა", მოურინიომ და გვარდიოლამ, ღირებულს ვერაფერს მიაღწიეს. პეპი
ჩემპიონი კი, თავის პირველივე ინგლისურ სეზონში, გახდა კონტე, ხოლო მეორე ადგილი გაინაღდა პოჩეტინომ, ვინც ჯერ ვერ იმკვიდრებს ადგილს "ბომონდში", მაგრამ ბევრიც არაფერი უკლია. არგენტინელს ახლა ერთი დიდი გამარჯვება სჭირდება, რომ აღიარონ. ამისთვის, მარტო ჩემპიონთა ლიგის საგზური არ კმარა...
ვინ იყო პოჩეტინო "ტოტენჰემამდე"? პერსპექტიული მწვრთნელი, რომელმაც ნორმალურად იმუშავა "ესპანიოლსა" და "საუთჰემპტონში". სხვათა შორის, "მამლების" უფროსებს მაშინ არც უფიქრიათ, დიდი ფული გადაეხადათ მწვრთნელში. და შემადგენლობა? ჩვეულებრივი, არაფრით გამორჩეული: "განვითარდი გუნდთან ერთად"! - ასეთი მითითება მიიღო პოჩეტინომ "ტოტენჰემთან" დამოყვრების დღეს.
და ვითარდება! ეს ეტაპი ბრწყინვალეა - ზედიზედ მეორე სეზონია, "ტოტენჰემი" მყარად ზის პრემიერლიგის პირველ სამეულში. შემადგენლობაში უფრო მეტი ინგლისელი ჰყავს, ვიდრე ნებისმიერ კონკურენტს. ახლა საფეხბურთო ენერგეტიკას არ იკითხავთ? თვით ჩემპიონ "ჩელსისაც" შეშურდება, მაგალითად, ამ ახალგაზრდული ტრიოსი - დელე ალი, ჰარი კეინი და კრისტიან ერიქსენი.
ანუ დღევანდელი "ტოტენჰემი" უკვე არის სანიმუშოდ განვითარებადი გუნდი, რომელიც გზადაგზა ხელშესახებ შედეგებსაც იძლევა. სატრანსფერო პოლიტიკაც საინტერესოა. თუ თქვენ მიხვალთ "ტოტენჰემის" მენეჯერთან რომელიმე ფეხბურთელის საყიდლად, ის ფულზე არ დაგიწყებთ ვაჭრობას, არამედ დაფიქრდება - რამდენად უღირს კლუბს გარიგება სპორტული თვალსაზრისით? ფინანსურად კი ყველაფერი "აჟურშია", ეს არ არის პრობლემა - ეს დირექტივაც, რა თქმა უნდა, "ზემოდან" მოდის.
პოჩეტინოს ერთი უპირატესობაც აქვს თავის ზოგიერთ კოლეგასთან. მაგალითად, გვარდიოლა ცდილობს, ყველგან თავისი ძლევამოსილი "ბარსელონას" კლონი გააკეთოს. ანალოგიური იდეის ტყვეობაშია კლოპიც, რომელსაც ძალიან უნდოდა, "ლივერპულს" სამი-ოთხი წლის წინანდელი "დორტმუნდივით" ეფრინა, მაგრამ ეს მხოლოდ ეპიზოდურად გამოსდიოდა...
ვენგერი დარჩა ვენგერად და, ამავე დროს, დიდ გამოცანად - ახლაც შესანიშნავი რესურსია მის ხელთ, მაგრამ ადრე ჩემპიონთა ლიგაში მაინც თუ ახერხებდა გაძვრომას, ახლა ეს პერსპექტივაც ძალზე სათუოდ (თითქმის უიმედოდ) მოუჩანს.
მოურინიო ძალიან დაბნეული ჩანდა "იუნაიტედში" - მთელი სეზონის განმავლობაში ვერა და ვერ დაალაგა შემადგენლობა. ერთადერთი, გუნდმა მის ხელში ისწავლა, როგორ არ უნდა წააგოს თამაში. კი ბატონო, ეს ჟოზეს თანამდევი და უკვდავი ცოდნაა, მაგრამ განა "მანჩესტერ იუნაიტედისთვის" ეს საკმარისია?
ერთადერთი თვითმყოფადი მწვრთნელი, რომელიც ცალკე არც ერთ მათგანს არ ჰგავს, მაგრამ თან კოლეგების რაღაცნაირი ნაზავიცაა, სწორედ პოჩეტინოა. ის ახლა ამკვიდრებს თავის ტრენდსა და იმიჯს, საფეხბურთო იდეებს... ყველა რომ გააკვირვა კონტეს სამკაციანი დაცვის ეფექტმა, პოჩეტინოს არსენალში ეს მოდელი ყოველთვის იყო და არაერთხელაც გამოუყენებია თუნდაც გასულ სეზონში.
მაგრამ ეს არ არის მისთვის დოგმა - იყენებს მაშინ, როცა ამის საჭიროებას ხედავს, საბაზისო სქემად კი პოპულარული 4-2-3-1 აქვს არჩეული.
ერთი სიტყვით, ყველა პირობა არსებობს იმისთვის, რომ 45 წლის პოჩეტინო გახდეს პირველი - პირველთა შორის. მისთვის ჯერ ადრეა მშობლიური არგენტინის ან ნებისმიერი სხვა ქვეყნის ნაკრებში მუშაობა, სადაც მას სიამოვნებით გაუღებდნენ კარს...
ის, ალბათ, უარს ეტყვის "ინტერსაც", სადაც ახალი სეზონიდან სურთ მისი ხილვა (ყოველ შემთხვევაში, ასეთი ინფორმაცია გაავრცელეს გუშინ ცალკეულმა სააგენტოებმა). პოჩეტინოს უახლოესი მიზანი "ტოტენჰემთან" ერთად პრემიერლიგის მოგებაა და ამ მწვერვალის დაპყრობას ეცდება მომდევნო სეზონშიც.
პრინციპში, კაცმა რომ თქვას, სადაც "ლესტერმა" შეძლო, რატომ ვერ უნდა მოახერხოს "ტოტენჰემმა"?
ყოველდღიური სპორტული გაზეთი "ლელო"
