აჩრდილების დერბი: საოცარია, მაგრამ "დერბი დე მადონინას" კლასი აკლდა

მილანურ დერბიში გოლი არ გასულა და შესაბამისად, გუნდებმა ქულები გაიყვეს. ფრე არც "მილანს" აძლევდა ხელს და არც "ინტერს", რადგან საუკეთესო ექვსეულამდე ორივე გუნდისთვის კიდევ უფრო შორია, ვიდრე აქამდე იყო.

"როსონერი" სატურნირო ცხრილში - მეცხრე, "ნერაძური" კი მეათეა, ევროპალიგის საგზურამდე კი არაერთი გუნდი და 6-7 ქულაა. მოკლედ, დერბიმ ორივე მხარე უკმაყოფილო დატოვა, რაც მატჩის შემდეგ მწვრთნელებს არ დაუმალავთ.

ბურთმა ორჯერ გადაკვეთა კარის ხაზი, მაგრამ არბიტრმა არც ერთი გოლი არ ჩათვალა და ორივე სრულიად სამართლიანად.

პირველ ტაიმში "მილანმა" შეაგდო გოლი, თუმცა ნაიჯელ დე იონგზე თამაშგარე მდგომარეობა დაფიქსირდა და გოლი გაუქმდა - მართალია, თავად დე იონგი ბურთს არ შეხებია, მაგრამ შეტევაში აქტიურ მონაწილეობას სწორედ ოფსაიდში მყოფი იღებდა. მეორე ტაიმში უკვე "ინტერის" გოლი გაუქმდა და ამ ეპიზოდზე უფრო დეტალურად ღირს შეჩერება...

რობერტო მანჩინის შეგირდებმა მარცხენა ფრთიდან შეუტიეს, სახიფათო ჩაწოდებას კი ფილიპ მექსეს შეცდომა და მისი ავტოგოლი მოჰყვა - "ინტერის" ფეხბურთელები ერთმანეთს გადაეხვივნენ და ტაბლოზე 1:0 დაიწერა, მაგრამ დაახლოებით ნახევარ წუთში მსაჯმა გოლის გაუქმების გადაწყვეტილება მიიღო - განმეორებაზე ნათლად გამოჩნდა, რომ საჯარიმოში შეჭრილი როდრიგო პალასიო ლუკა ანტონელის დაეჯახა, ხელით ჩამოეკიდა და მინდორზე დაანარცხა - არადა, თავის მხრივ, მცველიც კარისკენ გარბოდა, რომ ჩაწოდების შემთხვევაში, ბურთი გამოეტანა.

მოკლედ, პალასიომ აშკარად იუხეშა და მსაჯმა აბსოლუტურად სწორი გადაწყვეტილება მიიღო.

სამაგიეროდ, რეფერის გადაწყვეტილება მეტად საეჭვო იყო სხვა ეპიზოდში, როდესაც "მილანის" კარში თერთმეტმეტრიანი არ დაინიშნა. არადა, იქ მცველს აშკარად ხელზე მოხვდა ბურთი და პენალტის დანიშვნის საფუძველი ნამდვილად იყო. ერთი ეგაა, ხელი სტატიკურ მდგომარეობაში გახლდათ და ასეთ დროს, ხშირად მსაჯები სხვაგვარ გადაწყვეტილებას იღებენ.

თუმცა, გამომდინარე იქიდან, რომ ამ ხელმა კარისკენ მიმავალი ბურთი გააჩერა, ალბათ, მაინც უპრიანი იქნებოდა თამაშის წესების დარღვევის დაფიქსირება. აქვე ვთქვათ, რომ მატჩს ცნობილი რეფერი ლუკა ბანტი სჯიდა, რომელიც ადრეც არაერთხელ მოქცეულა ყურადღების ცენტრში.

"ინტერის" უპირატესობა

პირველი ტაიმი თანაბარი გამოდგა და ორივე კართან შეიქმნა სახიფათო მომენტები, მეორე ნახევარში კი "ინტერის" უპირატესობა გამოიკვეთა და თუ ვინმეს უნდა მოეგო ეს თამაში, სწორედ მანჩინის გუნდი გახლდათ. განსაკუთრებით, დასკვნით ფაზაში, "ნერაძურის" შემტევები მომენტს მომენტზე ქმნიდნენ, მაგრამ ბურთს კარის ხაზის გადაკვეთა არ სურდა. იყო ეპიზოდები, როდესაც დიეგო ლოპესი თამაშობდა ბრწყინვალედ, თუმცა რიგ შემთხვევებში "მილანს", უბრალოდ, უმართლებდა.

ფილიპო ინძაგი ("მილანის" მწვრთნელი): "პირველ ტაიმში უკეთ ვითამაშეთ, ფლანგებიდან ვაქტიურობდით, მომენტები გვქონდა და წესით, უნდა გაგვეტანა. მეორე ნახევარში მეტოქემ შემოგვიტია და რამდენჯერმე გადავრჩით. მთლიანობაში, ლოგიკური შედეგია, რომელიც არც "ინტერს" აწყობდა და არც ჩვენ. თუ დასახულ მიზანს ვერ მივაღწევთ, დღევანდელი მატჩი ამაში ყველაზე ნაკლებად იქნება დამნაშავე.

ჩვენ იანვარ-თებერვალმა დაგვწია უკან, როდესაც გუნდში ტრავმების ეპიდემია იყო. უნდა გავაგრძელოთ შრომა, რადგან ამაშია სწორედ წარმატების რეცეპტი".

რობერტო მანჩინი ("ინტერის" მწვრთნელი): "დასანანია, რომ ვერ მოვიგეთ, რადგან ამის კარგი შანსი გვქონდა. მატჩი ჩვენი უპირატესობით წარიმართა და ერთი მაინც უნდა გაგვეტანა, მაგრამ "მილანი" თავს კარგად იცავდა, გარკვეულ ეპიზოდებში კი, უბრალოდ, არ გაგვიმართლა.

ამასთან, არბიტრმა ჩვენ სასარგებლოდ 100%-იანი თერთმეტმეტრიანი არ დანიშნა. არ მიყვარს წუწუნი, მაგრამ ფაქტია, რომ ბოლო ორ თამაშში მსაჯები ჩვენ საწინააღმდეგოდ ცდებიან. ამ შეცდომებში გატანილ გოლს არ ვგულისხმობ, რადგან როდრიგო პალასიომ მართლაც დაარღვია თამაშის წესი. დარჩენილ შეხვედრებში ქულათა მაქსიმუმის აღებას უნდა ვეცადოთ, მომდევნო სეზონში კი ვალდებულნი ვართ, ისე ვიასპარეზოთ, როგორც "ინტერს" შეეფერება".

და მაინც - გულშემატკივართა დიდი ნაწილი, რომელიც კვირას გამართულ მილანურ დერბის ადევნებდა თვალს, უდავოდ დადგებოდა სევდიან განწყობაზე, რადგან ერთ დროს, ამ დიდი გუნდების პაექრობისას მოედანზე ერთდროულად 22 ვარსკვლავი თამაშობდა, დღეს კი სულ სხვა რეალობაა და სულ სხვა სურათს ვხედავთ.

სულ ახლო წარსულში, "მილანს" შეტევაში ფილიპო ინძაგი და ანდრეი შევჩენკო ჰყავდა, "ინტერს" კი სამუელ ეტო'ო და დიეგო მილიტო; "მილანს" ნახევარდაცვაში ანდრეა პირლო, კლარენს ზეედორფი, ჯენარო გატუზო და რიკარდო კაკა ჰყავდა, "ინტერს" კი ესტებან კამბიასო, დეიან სტანკოვიჩი და ვესლი სნეიდერი, ცოტა უფრო ადრე კი - პატრიკ ვიეირა, ლუიშ ფიგუ და ხუან სებასტიან ვერონი. "მილანის" დაცვას პაოლო მალდინი, ალესანდრო ნესტა, კაფუ, იაპ სტამი და კახა კალაძე ამაგრებდნენ, "ინტერს" კი დაცვაში შემდეგი კვარტეტი ჰყავდა: დუგლას მაიკონი, ვალტერ სამუელი, ლუსიო, ხავიერ ძანეტი...

ამ გვარების უკან ფანტასტიკური მატჩები, გოლები და ტიტულები დგას, დღეს კი მილანურ დერბიში ამ ფეხბურთელთა აჩრდილებს ვხედავთ. დღეს "მილანს" შეტევაში ჯაკომო ბონავენტურას იმედი აქვს, "ინტერს" კი ვეტერანი როდრიგო პალასიოსი; შუა ხაზში "შავ-წითლებს" ვან გინკელი და პოლი ჰყავთ, "შავ-ლურჯებს" კი გუნკური და ობი.

შედეგად, ვიხილეთ უამრავი წუნი, საშუალო ხარისხის ფეხბურთი და ამ ყველაფრით გაწბილებული 80 ათასამდე გულშემატკივარი. ფეხბურთელებს მონდომებას ნამდვილად ვერ დავუკარგავთ და თითქოს არც ტემპი იყო დაბალი, მაგრამ, რაც უნდა პარადოქსულად ჟღერდეს, მილანურ დერბის კლასი აკლდა.

"ჯუზეპე მეაცაზე" საოცარი ატმოსფერო იყო - "კურვა ნორდი" და "კურვა სუდი" ტრადიციული ქორეოგრაფიული ნამუშევრებით შეეგებნენ დერბის დაწყებას და შემდეგ მხურვალედ უქომაგეს თავიანთ გუნდებს; ტრიბუნებზე ისხდნენ, ერთი მხრივ, მასიმო მორატი და ერიკ ტოჰირი, ხოლო მეორე მხრივ, ადრიანო გალიანი და ბარბარა ბერლუსკონი - მათ აუცილებლად უნდა შეცვალონ რაღაც...

ყოველდღიური სპორტული გაზეთი "ლელო"