საქართველოს დამოუკიდებლობის პირველ წლებში, როდესაც ქართული რაგბი პირველ დამოუკიდებელ ნაბიჯებს დგამდა, საქართველოს ჩემპიონის გამარჯვებულის ბედი ორი ფლაგმანის - ქუთაისის ‘აიასა’ და თბილისის ‘ლოკომოტივის’ წყდებოდა.პირველი ორი ფინალი, 1990 და 1991 წლებში ქუთაისელთა გამარჯვებით დასრულდა, ხოლო 1992 წელს საქართველოს ჩემპიონის ტიტული ‘ლოკომოტივმა’ მოიპოვა. მას შემდეგ ‘აიამ’ ფინალში’ კიდევ ორჯერ ითამაშა, ‘ლოკომოტივმა’ 9-ჯერ, მაგრამ 26 წლის შემდეგ, ეს გუნდები გადამწყვეტ მატჩში ერთმანეთს პირველად ხვდებიან.
1993-1996 წლებში, საქართველოს ჩემპიონი რეგულარული სეზონის შედეგად ირკვეოდა (ფლეი ოფების და ფინალის გარეშე) და ‘აიამ’ განვლილ 27-წლიან ისტორიაში
ფინალურ შეხვედრაში ‘აიამ’ ბოლოს 2011 წელს ითამაშა (‘არმიასთან’ 22:29), ‘ლოკომოტივმა’ 2016 წელს (‘ლელო-სარასენსთან’ 15:17). ახლა ეს გუნდები გადამწყვეტ მატჩში, ერთმანეთის პირისპირ ბრუნდებიან და ‘აია’ 23-წლიანი (ჩემპიონი ბოლოს 1995 წელს გახდა), ხოლო ‘ლოკომოტივი’ 10-წლიანი (ჩემპიონი ბოლოს 2008 წელს გახდა) შესვენების შემდეგ, ჩემპიონის ტიტულის დაუფლებას შეეცდებიან.
პრესკონფერენცია ‘ავჭალაზე’
2017/2018 წლების დიდი 10-ის სეზონის ფინალური შეხვედრა 13 მაისს, ‘ავჭალის’ სარაგბო სტადიონზე 20 საათზე დაიწყება და მასზე დასწრება უფასოა. ერთი დღით ადრე, გუნდების მთავარი მწვრთნელები და კაპიტნები საპრესკონფერენციო დარბაზში გამოცხადდნენ და ჟურნალისტების კითხვებს უპასუხეს.
დასაწყისში ‘ლოკომოტივის’ თავკაცმა თემურ ბენდიაშვილმა და ‘აიას’ მთავარმა მწვრთნელმა ბექა ყურაშვილმა განვლილი სეზონი შეაჯამეს.
„მწვრთნელებს ყოველთვის მეტი გვინდა, თუმცა როდესაც ჩენი ოცნებები მოედანზე გადაგვაქვს, განსხვავება ძალიან დიდია. ქუთაისელებს ძალიან კარგი ბიჭები ყავთ და სასიხარულოა, რომ წინა წლებისგან განსხვავებით, ამ გუნდის ბირთვი ადგილობრივი მოთამაშეებისაგან შედგება. გამხნევება ზედმეტი არავისთვისაა და იმედია, ხვალ გულშემატკივარი ჩვენს მხარდასაჭერად მრავლად მოვა“ - თქვა ბენდიაშვილმა.
„ვფიქრობ კარგი სეზონი გვქონდა. პირველ წრეში ყველა თამაში მოვიგეთ. სამწუხაროდ, ტრავმებმა შეგვაწუხა და სეზონის შუაში ძირითადი შემადგენლობის ორი მორაგბე გამოგვაკლდა - გიორგი ბაბუნაშვილი და მირიან მოდებაძე. ისინი ჩვენთვის შეუცვლელი ფიგურები, თამაშის ორგანიზატორები არიან. ახალი წლის შემდეგ ასაკობრივი გუნდებიდან რამდენიმე ბიჭი დავაწინაურეთ, მოვახდინეთ შემადგენლობის როტაცია, გამოვცადეთ რამდენიმე სქემა და ვფიქრობ, სეზონის ბოლოს ოპტიმალურ ვარიანტს მივაგენით“ - განაცხადა ყურაშვილმა და გულშემატკივრის მნიშვნელობა აღნიშნა:
„გულშემატკივარი ჩვენთვის რეალურად მე-16 მოთამაშე და სიმდიდრეა. ისინი მრავლად დაგვყვებიან გასვლით თამაშებზეც კი და ფინალზე განსაკუთრებით დიდი რაოდენობით იქნებიან. მათი მხარდაჭერის იმედი ყოველთვის გვაქვს“.
ბენდიაშვილმა აღნიშნა, რომ ტრავმები ‘ლოკომოტივსაც’ შეეხო და ფინალს ორი წამყვანე მოთამაშე გამოტოვებს:
„რაგბი და ასეთი ხანგრძლივი სეზონი ტრავმების გარეშე არ არსებობს. ხვალ ორი ძირითადის მოთამაშე დაგვაკლდება, ორივე ნაკრების წევრია და ვეცდებით ისინი შეძლებისდაგვარად შევცვალოთ“.
ამის შემდეგ კაპიტნების ჯერი დადგა და ლოკომოტიველმა ვახტანგ კავთიძემ მეტოქის მიმართ საქებარი სიტყვები არ დაიშურა:
„აია რთული მეტოქეა, ჩვენს წინააღმდეგ ყოველთვის გახსნილად თამაშობს, რაშიც ძალიან კარგები არიან. თუმცა ჩვენი მაქსიმუმი ჯერ არ ამოგვიწურავს და შევეცდებით მათ ღია თამაშს ჩვენი თამაში დავუპირისპიროთ. ვეცდებით სასურველი შედეგი დავაფიქსიროთ“.
‘აიას’ კაპიტანმა გელა შალამბერიძემ კლუბის ისტორიისა და ქალაქის მიმართ პასუხისმგებლობაზე ისაუბრა:
„პასუხისმგებლობა ძალიან დიდია, რადგან ეს თამაში მხოლოდ ჩვენ კი არა, კლუბის ისტორიას ეხება. ამდენი წლის შემდეგ გვაქვს შანსი, რომ მოვიპოვოთ საქართველოს უმაღლესი ჯილდო და ჩავიტანოთ ქუთაისში. მაქსიმუმს გავაკეთებთ, ვეცდებით ქუთაისი გავახაროთ და ისტორია გავაგრძელოთ“.
‘კონტინენტის ფარი’ - უმნიშვნელოვანესი განვითარებისთვის
დიდი 10-ის გამარჯვებული ავტომატურად იღებს ‘კონტინენტის ფარის’ საგზურს, საიდანაც ჩელენჯ ქაფზე მოხვედრის შანსი ექნება, თუმცა ევროტურნირებში მონაწილეობა მხოლოდ სპორტულ მხარეს და სურვილს არ უკავშირდება, მისთვის ფინანსებია საჭირო. ფინალისტი გუნდების მწვრთნელები იმედოვნებენ, რომ გამარჯვებული გუნდისთვის ეს ფინანსები გამოინახება და ჩემპიონი შემოდგომიდან ევროთსებში ჩაერთვება.
„ევროტურნირებში თამაში ისეთი კარგი რამეა, რომ მთელი საზოგადოება უნდა დავირაზმოთ და ‘კონტინენტის ფარზე’ თამაში შევძლოთ. ვიმედოვნებ, რომ ჩემპიონობის შემთხვევაში გამოჩნდებიან ადამიანები, რომლებიც ამაში დაგვეხმარებიან“ - ამბობს ბენდიაშვილი.
მას ეთანხმება ყურაშვილიც:
„ქართული საკლუბო რაგბის დონის ასამაღლებლად ეს აუცილებელია და შანსი უნდა გამოვიყენოთ. როგორც ბატონმა თემურმა თქვა, აქ მარტო მორაგბეების მონდომება არ კმარა და თანადგომა დაგვჭირდება“.
მომზადებულია rugby.ge-ს მიხედვით
