იტალიის ნაკრებმა საქართველოს მსოფლიო რეიტინგში გადაუსწრო

ჩვენი თამაში ყოველთვის დომინანტ შერკინებას ეყრდნობოდა.სხვა კომპონენტებში შეიძლება დაგვეთმო,მაგრამ შერკინება რომ ჩვენი იყო,მტკიცედ ვიცოდით და ჩვენი თამაშის მთავარი საყრდენიც სწორედ ეს იყო.ახლა სწორედ ეს დომინაცია დავკარგეთ და ნაკრები თითქოს ჰაერში გამოეკიდა,თითქოს უიარაღოდ დავრჩით.ბიჭებმა აღარ იციან როგორ ითამაშონ.ახალგაზრდულ ნაკრებებსაც აღარ ჰქონდათ ისეთი უპირატესობა შერკინებაში,როგორც ადრე,მაგრამ სამაგიეროდ სისწრაფეები და ხელით თამაში რადიკალურად გააუმჯობესეს და ამის ხარჯზე გააუმჯობეს შედეგები.უფროსი თაობის მორაგბეებისათვის კი ეს გაცილებით ძნელი ასათვისებელი გამოდგა,თანაც შემადგენლობაში 9 ახალი,ან დიდი ხნის უთამაშებელი კაცი რომ გყავს,ეს კიდევ უფრო ართულებს სიტუაციას,ნაკრების სათამაშო სქემის ათვისებას ხომ დრო და რამდენიმე ერთად თამაში მაინც სჭირდება.ამ თამაშში შერკინება უკვე უკეთ გამოიყურებოდა,ვიდრე ზაფხულის ტესტებში და იმედი ვიქონიოთ,რომ ახალი მწვრთნელები აღადგენენ ჩვენი შერკინების ხაზის სიმძლავრეს,ხოლო შეთამაშების შემდეგ,რადიკალურად შევამცირებთ წუნს დერეფანში,ხაზზე და ხელით თამაშში.ბურთიან კაცზე მიყოლა თამაშის ბოლოს,დაღლილობის კვალ ძალიან გაგვიფუჭდა,თორემ მანამდე არა გვიშავდა,თუმცა ამ თამაშში ბურთი ხომ თითქმის არცა გვქონია და როცა გვქონდა,მაშინაც ვერ ვინარჩუნებდით.მოლში თამაში ალბათ ხელმეორედ გვექნება სასწავლი,ყოველ შემთხვევაში რასაც ჩვენი ბიჭები აკეთებდნენ მოლი იტალიელებთან,მაგას ჩემისთანებიც,ბურთი ხელში რომ არასოდეს მჭერია,ითამაშებდნენ.უკვე აშკარად პრობლემური გვიხდება 9 ნომერი და ვაპირებდი მეთქვა მათიაშვილმაც უკლოვო,მაგრამ მას დასაწყისშივე მიუღია ტრავმა და რა თქმა უნდა ისე ვეღარ თამაშონდა,თუმცა უამისოდაც მისი პროგრესი შენელებული მეჩვენება,ვასკა კი ამდენი უთამაშებლობით,უკვე 19 წლისა რომ იყო,იმასაც აღარ ჰგავს.მიზეზი არ ვიცი,მაგრამ ვკარგავთ ამ ბიჭს.გელა აფრასიძეც კარგი ბიჭია,მაგრამ დიდებთან სათამაშოდ ჯერ ძალიან პატარაა და არც გამოცდილება ჰყოფნის ჯერ,მით უმეტეს 6 ერის გუნდთან.იტალიასთან თამაშმა,ვფიქრობ თვალნათლივ დაგვანახა,რომ ჩვენც ის უნდა გავაკეთოთ,რაც იტალიამ და არგენტინამ.კერძოდ, შევქმნათ ერთი ან ორი კლუბი,რომელიც პრო 14 ში,ან სადმე სხვა ძლიერ ლიგაში ითამაშებს და რაც უნდა დაგვიჯდეს,შევინახოთ ეს კლუბი.ამ კლუბში ითამაშებენ ნაკრების წევრები,კანდიდატები,პერსპექტიული ახალგაზრდები.ძლიერ კლუბებთან ჭიდილში ისინი კლასსაც აიმაღლებენ,გამოცდილებასაც მიიღებენ და შეთამაშებულებიც იქნებიან.ვფიქრობ სწორედ შეთამაშებით გვაჯობა პირველ რიგში იტალიამ და შემდეგ მოლის წინააღმდეგ ჩვენი სრული უსუსურობით.
ამ თამაშის წაგებით,არაფერი დამთავრებულა.კი,კარგი იყო მოგვეგო,მაშინ სათქმელი მეტი გვექნებოდა,მაგრამ ასე უცებ,მაინც არავინ მიგვიღებდა 6 ერში,ეგ ხომ კომერციული ტურნირია.აი პრო 14 შესვლა კი შესაძლოა გამოგვივიდეს,ან სადმე სხვა ლიგაში.ასეა თუ ისე,ყველა ნაკრების რეალური ფასი,მსოფლიოს ჩემპიონატზე ჩნდება და ყველა ეს შუალედური ტესტები მისთვის მზადებას ემსახურება.ზაფხულის ტესტები კატასტროფა იყო და მწვრთნელთა შტაბში ცვლილებები მოხდა.იმედია ახალი შტაბი გაამართლებს და მსოფლიოს თასისათვის ჩვენი ნაკრები სრულ მზადყოფნაში შეხვდება,ამ წაგებულმა თამაშმაც ხომ გვიჩვენა,რომ რამდენიმე დიდი ხნის უთამაშებელი ,ან დებიუტანტი მორაგბე,ნამდვილად გამოადგება ნაკრებს.ვფიქრობ არც ეგ არის ცუდი შედეგი.იტალიას კი, მალე, აუცილებლად დავამარცხებთ

უეჭველი?!