საქართველოს ნაკრების მწვრთნელმა მილტონ ჰეიგმა შოტლანდიასთან ტესტ-მატჩში დამარცხების (10:44) შემდეგ ისაუბრა:
"მესმის გულშემატკივართა იმედგაცრუებისა, რადგან ჩვენც ასე ვგრძნობთ თავს. პირველი 30 წუთი ძალიან ცუდად ვითამაშეთ და ეს გასაანალიზებელია. გამოსასწორებელი გვაქვს დაშვებული შეცდომები, სათამაშო დისციპლინა, განსაკუთრებით თამაშგარეებთან დაკავშირებით. როგორც მიშამ (ნარიაშვილი) თქვა, ეს მატჩი მალე უნდა დავივიწყოთ და განვაგრძოთ წინსვლა.
მეტოქემ წნეხის ქვეშ მოგვაქცია, დავუშვით შეცდომები. პირველ 20 წუთში თმაშგარედან დაშვებული შეცდომების გამო მივიღეთ ქულები ჩვენს ჩათვლაში. ამ თამაშიდან რაც უნდა გვესწავლა, ამას აუცილებლად ვისწავლით. თან, პირველად ხდება ჩვენს შემთხვევაში, რომ
ტიერ 1-ის ნაკრებს ვეთამაშეთ და 1 კვირაში ისევ ტიერ 1-ის გუნდს ვხვდებით და იმ შეხვედრაში ვაჩვენებთ, რაც მოგვცა დღევანდელმა შეხვედრამ.
პირველი წუთების ჩაგდების მიზეზი ის არის, რომ ასეთი თამაშები გვაკლია. პირველი 20 წუთი ტიერ 1-ის გუნდი ეთამაშებოდა ტიერ 2-ის გუნდს. ბევრი ასეთი შეხვედრა მოგვცემს იმის საშუალებას, რომ თამაშები გავათანაბროთ და ასეთი უპირატესობა მეტოქეებს აღარ ჰქონდეთ.
ჩვენ ვცდილობდით შეხვედრაში სიტუაციის გამოსწორებას. ვცდილობდით შეტევასა და დაცვაში კარგად თამაშს.
გორგოძესთან დაკავშირებით მხოლოდ ის შემიძლია ვთქვა, რომ ხვალ სასელექციო შეხვედრა გვექნება, ვისაუბრებთ, გადავწყვეტთ და ორშაბათს გამოვაცხადებთ მსოფლიო თასზე გასამგზავრებელი გუნდის შემადგენლობას.
გორგოძესთან დაკავშირებით მხოლოდ ის შემიძლია ვთქვა, რომ ხვალ სასელექციო შეხვედრა გვექნება, ვისაუბრებთ, გადავწყვეტთ და ორშაბათს გამოვაცხადებთ მსოფლიო თასზე გასამგზავრებელი გუნდის შემადგენლობას.
ჩემთვისა და ჩემი ოჯახისთვის საქართველოში გატარებული დრო შესანიშნავი პერიოდი იყო. ჩვენი ოჯახისთვის, საქართველო საკუთარი ქვეყანაა. არ მინდოდა ჩემი ბოლო შეხვედრა საქართველოში ასეთი ანგარიშით წაგვეგო. თუმცა, მინდა აღვნიშნო, რომ საქართველოში რაგბის საუკეთესო გულშემატკივრები გვყავს. მათ შრომის დაფასებაც იციან, პატივისცემაც. ჩემს მიმართ სულ დადებითად იყვნენ განწყობილები და ძალიან დიდი მადლობა მინდა გადავუხადო".
ჩვენი გუნდი არის დაკომპლექტებული გულანთებული ვაჯკაცებით რომლებიც მოსაგებად(თუნდაც ამხანაგურში) თავის მაქსიმუმს დებენ და ყველაფერზე მიდიან ეროვნული ნაკრების დასაცავად! მგონი ყველა დამეთანხმება. დიდი მადლობა მათ ამისთვის, ამ "ჟილკისთვის", ამ თავდადებისთვის და იმ ბედნიერი წუთებისთვის რომლებიც მათ გვაჩუქეს და გვჩუქნიან.
ახლა, თანამედროვე რაგბი რომ მარტო მიწოლა და ძალა არ არის უკვე ბევრი დაიწერა. რაგბი ამავე დროს არის სისწრაფე როგორც ფიზიკური ასევე აზროვნების(ინდივიდუალური თუ გუნდური). თუ დააკვირდით გუშინ, დასაწყისში აუტი 1-2-ჯერ ისე სწრაფად შემოიტანეს, ჩვენები აზრზეც ვერ მოვიდნენ რა ხდებოდა. ჩვენი გუნდი არის მძიმე და ნელი, ბავშვობიდან უფრო ძალისმიერ რაგბზე აღზრდილი და ასრულებენ კიდეც ამ საქმეა 5-ზე. მაგრამ 1-ლი დონის გუნდებთან შედარებით ძალიან ნელი ფაქტიურად ყველა კომპონენტში. სუსტი ესპანეთიც კი სისწრაფის ხარჯზე გვიქმნის ამ ბოლო დროს პრობლემებს რადგან წაგების დროსაც ისე ნელა ვთამაშობთ თითქოს ვიგებდეთ. ვერ ვუძლებთ სწრაფ რიტმს და ეს არეულობებს ქმნის ჩვენს თამაშში.
ახლა, სისწრაფე კიდევ ისეთი რამეა, რომ გინ ჰეიგი მოიყვანე გინდა გორგაძე დააბრუნე. შეიძლება რაღაც უკეთესობისკენ შეიცვალოს მაგრამ ბევრი ვერაფერი. ეს გამოუსწორებელი სიტუაციაა ჩვენი ნაკრებისთვის სამწუხაროდ.
ამის შეცვლა მხოლოდ ახალ თაობაში შეიძლება სწორი მუშაობის პირობებში.
ასე, რომ ნუ ვთხოვთ ბიჭებს იმაზე მეტის აწევას ვიდრე შეუძლიათ და მივაქციოთ მეტი ყურადღება ისეთ ჩამშლელ რაგბის სადაც შევძლებთ სწრაფ მეტოქესთან მინიმალური სხვაობის დაფიქსირებას.
ნახეთ ეროვნული ჩემპიონატი - ამ სტილში თამაშობენ დღესაც (ცოტა ცვლილებით).