მხოლოდ 1 ტაიმი მარიფათიანად "მარიფილდზე" - "ბორჯღალოსნები" შოტლანდიასთან დამარცხდნენ [VIDEO]

აქ ზოგი ცუდს რატომ წერს ვერ გამიგია.. მსოფლიოზე რომ ვთამაშობთ ესეც კარგია..ზოგი რეგრესზე წერს.. როდესმე ვუგებდით შოტლანდიას და ახლა ვეღარ ვუგებთ? შოტლანდიას ბოლო 5 წელია უდიდესი პროგრესი აქვს.. ჩვენ 10 წლის წინ რუმინეთს ვერ ვუგებთით..ტონგას, სამოასა და ფიჯზე აღარაფერს ვამბობ..ზუსტად მილტონ ჰეიგის დროს მოვუგეთ ამ ნაკრებებს.. ახალი თაობაა და ბევრი კარგი ახალგაზრდა მორაგბე გვეზრდება.. ჩვენ კიდევ დიდი გზა გვაქვს გასავლელი.. ჯანსაღი კრიტიკა უნდა იყოს და არა ლანძღვა.. მხარდაჭერა რთულ მომენტებში და გულშემატკივრობა.. მსოფლიოზე ორი თამაში რომ მოვიგოთ ძალიან კარგი შედეგი იქნება!!! წარმატებები ბორჯღალოსნებს.. და იმედია კარგად და ღირსეულად ვეთამაშებით უელსს და ავსტრალიას!!!

არ ვარ რაგბში კომპეტენტური მაგრამ , იმხელა სხვაობა იგრძნობოდა თუნდაც ,,ტოლ-სწორ'' პირველ ნახევარში რომ რავიცი რაა.. იმათ 22 თან უკვე ბეტონის კედელი იყო აღმართული და ჩვენს ნახევარზე ტემპის ოდნავ მომატება ლელოთი მთავრდებოდა... არ ვაკრიტიკებ ჩვენს ნაკრებს ყოჩაღთ ბიჭებო მაინც.. ოღონდ 6 ერზე ბევრი აღარ ვილაპარაკოთ ხმამაღლა ტეხავს..

ვინც ფიქრობს, რომ რაგბის ყურებას აზრი არ გააჩნია,პუ;ტი აიღოს და სხვა არხზე გადართოს, ეს ხომ ძალიან მარტივია. რაც შეეხება წინწ და დღევანდელ მატჩებს, ბიჭებმა სული და გული ჩადეს, მოინდომეს, იბრძოლეს... ისე კი უნდა ვიცოდეთ, ბუხართან მსხდომო ნაცარქექიებო, სხვას ნიშნის მოგებით რომ ელაპარაკო, თავად უნდა წარმოადგენდე რამეს მაინც... ჩვენს ლომებს მინდა ვუსურვო წარმატებები! დარწმუნებული ვარ, არაერთ სიურპრიზს შემოგვთავაზებთ. ჭირიმე თქვენი!

ამათთან ამ ანგარიშით წაგება არაა კატასტროფა. ჩვენ იტალიას ვუტოლდებით და არა ამათ. ერთადერთი ხელმოსაჭიდი არგუმენტია იტალიის ექვს ერში ყოფნა და ჩვენი არა. ამიტო თუ რამის დამტკიცება გვინოდა მაკარონიკებისთვის უნდა მოგვეგო როცა გვქონდა შანსი. ახლა ერთადერთი გამოსავალია ასეთი დონის მეტოქეებთან რაც შეიძლება მეტი თამაში და მსოფლიოზე სენსაციების შეთავაზება. გული არ გაიტეხოთ ლომებო

ფაქტია ვერ ვვითარდებით.ჰეიგი სწორედ რომ კარგ დროს მიდის,უფრო ადრედაც შეიძლებოდა.ნუ როცა მთელი ერი აჟიტირებულები ვართ ექვსი ერის ოჯახში შესვლაზე,სულ მცირე სირცხცვილი და შეურაცხყოფაა ესეთი ცალტვინური და პრიმიტიული თამაში და კატასტროფული ანგარიში

ანგარიში მეტყველებს მეტოქის უპირატესობაზე. ხშირად არის საჭირო ასეთებთან თამაში და მერე უნდა მოვითხოვოთ შედეგიც. ფაქტია, ჯერ ძალიან შორს ვართ ტიერ 1- ის გუნდებისაგან, არადა ცოდოა გუნდი ამ რაგბი ევროპაზე თამაშით.

რას წუწუნებთ, აბა იტალიას ტავი არ გამოეყოფა და არც იაპონიას? 37-0 მოუგო დღეს ინგლისმა იტალიას? და სამხრეთ აფრიკამ იაპონიას მოუგო 41-7.

აბა იტალიამ და იაპონიამ რა უნდა თქვან? აღარ ითამაშონ? თქვენსავით ჰეიგს დააბრალონ?

სიჩქარეები რო ჩევადაროთ ჩვენი და იმათი გამოდის ნოლშესტი და ფერარი, ამაშია მთავარი განსხვავება... მარტო აღება და მიძალება არაა რაგბი. თან მგონი ცოტა შიშიც აქვთ ტრავმა რომ არ მიიღონ. მერე ელოდე კიდევ ოთხ წელიწადი. ისე არაა ჩვენი საქმე ჯერ ეს ექვსი ერი, მაგრამ ამათ თუ არ ვეთამაშეთ ისე ვერ გაიზდება ჩვენი დონე, სხვა საქმეა თუ გვიკადრებენ...

არ ვთხოვ შოტლანდიასთან, უელსთან ან ავსტრალიასთან მოგებას,ოღონდ მსოფლიოზე ურუგვაისთან და ფიჯისთან მოვიგოთ ეს იქნება ამ გუნდის გმირობა

შევეშვათ ანგარიშსს და მხოლოდ თამაშზე ვკონცენტრირდეთ: პირველი ტაიმი კარგი იყო , თუ არ ჩავთვლით რომ ასეთი დონის გუნდებთან ხაზი რომ გაჭრილი გაქვს და 22-ში ხარ უკვე, მაქსიმალურად უნდა გამოიყენო, 15 ნომერი რომ ხაზს გაჭრის უნდა აყვე ძალიან სწრაფად და მათ 22-ში ფეხით გადაკიდებულზე ხაზი მწყობრად აწიო (შოტლანდია ისე სინქრონში წევდა თითქოს სუხიშვილების მოცეკვავეების ხაზი იყო) და არა ისე რომ კონტრშეტევა და ლელო მიიღო. შენს შეტევას პირდაპირ მეტოქეზე პასით არ უნდა ასრულებდე. შეცდომები ძალიან ბევრი გვაქვს როცა ბურთი ჩვენ გვაქვს და ეს არის ცუდი, ჩვენი თამაშის ხარისხი, გუნდურობა არ არის შესაბამის დონეზე თორემ ცალ-ცალკე თავს არ ზოგავენ და ცდილობენ ხელით თამაშსაც, მაგრამ ამ დროს რაღაც ქაოსურად ირევა გუნდი და მწვავე კონტრს ვიღებთ. ბურთს არ ვუფრთხილდებით და ისე ჩანს პასებს მხოლოდ პასებისთვის ვაკეთებთ და არა უპირატესობის მოსაპოვებლად. ჩვენი 22-ში მეტოქე თუ შემოდის ქულის გარეშე თითმის არ მიდის - დაცვის სიძლიერე რამ შეიწირა? 2015-ის პირველ თამაშში ტონგასთან ხომ ლამის ნახევარზე მეტი დრო ჩვენს 22-ში გავატარეთ და თავს მყარად ვიცავდით. რაღაც არ არის ისე რომ უნდა იყოს - შეთამაშება, გუნდურობა და რაღაცნაირად ერთიანობა აკლია გუნდს. ეს თამაში არ არის ჩვენი შესაძლებლობის მაქსიმუმი და ამაზე მწყდება გული, თორემ ზელანდიასთან რომ წავაგეთ მაშინ არ ვყოფილვარ ასე - ჩვენი გუნდი იგრძნობოდა და დანარჩენი სუფთად კლასში სხვაობა იყო. იქნებ გორგოძენ დაუბრუნოს გუნდს ის სული, რაც ახლა ძალიან აკლია.