სრული იგნორირება - საქართველოს ნაკრები არც "8 ერში" ითამაშებს და ისე ექცევიან, თითქოს კეთროვნები იყვნენ!

ობიექტურად არც ვარ 8 ერის ღირსი, შედარებაც არ შეიძლება იაპონია ჩვენზე იმდენად ჩლიერია, ფიჯიმ კიდე ამ მსოფლიოზე გვათრია და აბა რას ელოდებოდით ერთი.

ყველანაირად მესმის თქვენი გულისწყრომა და ერთი პერიოდი მეც ეგრე ვიყავი, მაგრამ დღეს ვდგავართ სამწუხარო რეალობის წინაშე - საქართველოს ნაკრები 6 ერის (4 ერზე საერთოდ არც შეიძლება იყოს საუბარი) ან სხვა რაიმე მსგავს ტურნირზე სათამაშოდ სპორტულ და კომერციულ კრიტერიუმებს ვერ აკმაყოფილებს. ერთადერთი ვარიანტია ფიჯის და იაპონიის მსგავს გუნდებს მუდმივად ვეთამაშოთ, მაგრამ ტერიტორიულად ძალიან შორს ვართ და ამის პრაქტიკული ვარიანტი ნაკლებია. გარდა ამისა, ნაკრებში გარდამავალი პერიოდია, მიდის თაობათა ცვლა და ამას სჭირდება გარკვეული დრო. რაც არ უნდა ვებრძოლოთ მსოფლიო რაგბის თუ სხვა ორგანიზაციებს, თუ ჩვენ ტიერ 1 ის დონის გუნდებს სათამაშო დონით (განსაკუთრებით უკანა ხაზის თამაშით) სათანადოდ არ გავუთანაბრდით, იქამდე ჩვენი პრეტენზიები მსოფლიო რაგბისთვის მომიტევეთ და კატის ჩხავილის ტოლფასი იქნება. ამიტომ სრულიად მოსალოდნელი და ლოგიკური მეჩვენება ეს გადაწყვეტილება.

ჩვენ რომ გვინდა 8 გუნდში მონაწილეობა, რაღაც საფუძველი ხომ უნდა იყოს. 6 ერი ისედაც ცნობილია და ხელუხლებელია. დანარჩენი 3 გუნდიდან რეიტინგშიც ორივე გვისწრებს, თანაც ორივესთან, იაპონიასთანაც და ფიჯისთანაც ბოლო თამაშებში უშანსოდ, დიდი ანგარიშით დავმარცხდით. იაპონიასთან ხომ საერთოდ, ქულაც ვერ ავიღეთ. აბა, მხოლოდ "გვინდა"-ს ძახილით რატომ უნდა დაგვაყენონ იმ გუნდებზე წინ, ვისთანაც ყოველმხრივ უარყოფითი მაჩვენებლები გვაქვს?!

ობიექტურობა თუ გინდათ სწორი გადაწყვეტილებაა, ფიჯიც და იაპონიაც ზუსტად ერთი თავით მაღლაა ჩვენზე, უფრო მეტის ორივე ეს გუნდი იტალიას გადაიხევს. იტალიის ნაცვლად რო ჩვენ ვიყოთ ხო ესეც ზღაპარია სტატისტიკის მიხედვით მაგრამ იმაზე ობიექტური ვიდრე ფიჯიზე და იაპონიაზე წინ დავეყენებინეტ.
PS. იაპონია იქ არავიზე ნაკლები არარის და დიდი ალბათობით გაამწარებს ბევრს

რატომ გვგონია, რომ იაპონიასა და ფიჯიზე უფრა მიმზიდველია საქართველო გინდ სპორტული და გინდაც კომერციული მხრივ? მოეშვით ილუზიებს. რეალობას გაუსწორეთ თვალი. ჯერ ჩვენ ჩამოვრჩებით.

ვინმე მართლა ფიქრობს, რომ ცცვენი ნაკრები იაპონიას ან ფიჯის ჯობნის? ან მათზე უკეთესი და მეტი გულშემატკივარი ყავს საქართველოს ნაკრებს? მიუხედავად იმისა, რომ გული ძალიან დამწყდა მიმაჩნია, რომ ობიექტური გადაწყვეტილებააა...

ეს ყველაფერ წინა მსოფლიოზე ცუდი გამოსვლით გამოისახა და ჰეიგის ჯიუტობის ბრალია რომ სწორად ვერ შეარჩია გუნდი. თუ შეხედავთ მისი ბოლო ორი წლის თამაშებს, შერკინებაც ვეღარ იდგა დონეზე და პირველ თუ მეორე ტაიმში. უკანა ხაზზე ხომ ლაპარაკი ზედმეტია სულ კაცნაკლულებივიოთ ირჯებოდნენ დაცვაში, რამდენი ბურთიც შიგნით შეგვიტრიალეს ყველა დამკაში გაუშვეს. შეტევაზე ხომ ლაპარაკიც ზედმეტია ერთი ორი გარღვევის გარდა სულ ბრტყლად იდგნენ და არც რამე დამუშავებული კომბინაციის ეტყობოდათ რამე. თამაშობრივ იპროვიზაციაზე ხომ სულ ზღაპარია ფიქრი.

ბოლო თამაში იაპონიასთან სასტიკად დავმარცხდით, ასევე თითქმის უშანსოდ ვიყავით ფიჯისთან ბოლო თამაშშიც, ასე რომ მიუხედავად ჩვენი დიდი სურვილისა ვერ ვჯობნით და ეს სამწუხარო ფაქტია. თუმცა ხელები არ უნდა ჩამოვუშვათ და ყურები არ უნდა ჩამოვყაროთ, კარგი თაობები გვეზრდება, ადგილობრივი ფრენჩაიზი უნდა შეიქმნას, დიდ10-ში მეტი რეგიონალურ-ადგილობრივი გუნდები უნდა ჩაერთონ, (მაგ. თუნდაც ,,არმაზი" მარნეულის გუნდი მხოლოდ ცხრილშია, ადგილობრივი აზერბაიჯანული მოსახლეობაც უნდა ჩავრტათ) კონკურენცია უნდა გაიზარდოს, მსოფლიო რაგბს მეტი მარალი დონის ტესტი უნდა მოვთხოვოთ, სხვა მაღალი რანგის ტურნირების გამართვაზე ვიმუშაოთ.
იტალიელებს რომ ვედრებით, გვავიწყდება როგორი ბრძოლით მოიპოვეს მე-6 ერიდ ადგილი, მათ ამისათვის პირველი დონის ნაკრებები დაამარცხეს, თან არაერთხელ! ჩვენ ჯერ რომელი პირველი დონის ნაკრები დავამარცხეთ? აბა შემახსენეთ! ასე რომ უნდა ვიბრძოლოთ და ფედერაციამ კი იმუშაოს სწორი მიმართულებით.

სწორი გადაწყვეტილება იყო და ეს ბოლო მსოფლიო ჩემპიონატის გამოძახილი ეხო იყო.
სხვაფრივ კიდევ ერთს დავუმატებდი, ჩვენ ვერ ვართ 100%-ანი დაჯერებულნი, რომ რუმინეთს, პორტუგალიას, ესპანეთს და რუსეთს გასვლაზე მოვუგებთ და როცა ვიგებთ , ისევ პროვინციელებივით გვიხარია...
აი იაპონია და ფიჯი, ჩვენს ახლანდელ ქვეჯგუფში რომ იყვნენ, ჩვენ მე-3 ადგილისთვის გვექნებოდა ბრძოლა, რომელიც ყველაზე სუსტი ქვეჯგუფია, მსოფლიო რაგბის ქვეჯგუფებს შორის.
გთხოვთ საღი თვალით შევხედოთ ყველაფერს და დაველოდოთ ჩვენებური რაგბის განვითარებას იმ დონეზე, როცა შეგვეძლება იტალიის ნაკრების დამარცხება გასვლაზე, თუგინდ სენსაციურ დონეზე.

აქ ამასწინათ ვირაცამ დაწერა პრინციპული უარი ვთქვათ რუსეთთან თამაშზეო.. რატომ მარტო რუსეთთან?

ემოციების გარეშე რომ დავფიქრდეთ:

სიტუაციაა ისეთი რომ მსოფლიო რაგბის ფედერაცია არც არაფერს წყვეტს და არც არაფერში გვარგია. წელიწადში 1 ამხანაგურს თუ გვაღირსებენ ხოლმე.

ასევე ვხედავთ, რომ დიდი გუნდები დამოუკიდებელ გადაწყვეტილებებს იღებენ.

ისე გამოდის, რომ ჩვენ ვჭირდებით, რათა ესპანეთმა, რუსეთმა და სხვებმა დონე აიმაღლონ და ჩვენ კი საშუალებას არ გვაძლევენ "გავიზარდოთ" და უმოტივაციოდ გვტოვებენ ფაქტიურად.

აქედან გამომდინარე საინტერესო იქნებოდა ჩვენი ნაკრების პროტესტი ევროპის ერთა თასის მიმართ. ვიცით რომ ახლაგაზრდულ ევროპულში არც ერთი სერიოზული ნაკერები მონაწილეობას აღარ იღებს ამის გამო მათ არავინ სჯის.

ვთქვათ უარი ევროპის ერთა თასზე, რომელსაც პრესტიჟიც აღარ აქვს და არც გამოცდილება და მთელი ძალები და ფინანსები მივმართოთ რომელიმე პრანჩაიისზე.

ეს ჩვენც წაგვადგებოდა წინსვლაში და მსოფლიო რაგბის ბობოლებსაც დააფიქრებდათ, მითუმეტეს თუ რუმინეთსაც გავიყოლებთ თან.

რას იზამს ევროპის ერთა თასი ჩვენსა და რუმინეთის გარეშე? შეარგოს ღმერთმა ბელგიას, გერმანიასა და ესპანეთის ფრანგი ემიგრანტების ნაკრებს.

მესმის ზოგი იტყვის. ეპანეთს და რუმინეთს ძლივს ვუგებთო, მაგრამ მაგას არ აქვს მნიშვნელობა რადგან უმოტივაციო ნაკრებით მაშინ ვუგებთ როცა გავისწორდება და დროა ცოტა თავმოყვარეობა ვიქონიოთ უკვე იმ სიტუაციაში როცა ყველა სხვა ნაკრები მარტო თავის თავზე ფიქრობს და არა საერთო რაგბიზე.