"ბორჯღალოსნები" - ავსტრალიიდან პორტუგალიამდე

რამდენიმე წლის წინ,ჩემ მეზობელს,რაღაცა ტექნიკის ყიდვა უნდოდა,მან და მისმა სიძემ,რამდენიმე საათი ეძებეს,შესაფერისი და ვერსად რომ ვერ იპოვეს,სავახშმოდ დასხდნენ.კომპიუტერთან,მათი სამი(!)წლის შვილიშვილი დარჩა და რამდენიმე წუთში,პაპას უპოვა ის,რასაც ამდენი ხანი დაეძებდა.დღესაც იმ ტექნიკაზე მუშაობს ჩემი მეზობელი და ოჯახს ინახავს.პაპისათვის კომპიუტერი უცხო ხილია და გაუჭირდა,მისი შვილიშვილი კი,ამ გარემოში იზრდება და ყველაფერი, ჩვეულებრივია.ამას იმიტომ ვწერ,რომ ფიჯიზე,ზელანდიაში თუ ავსტრალიაში,რაგბი,სპორტის ეროვნული სახეობაა და საუკუნეზე მეტის ისტორია აქვს,ფიჯიზე,მოსახლეობის 10 %-ზე მეტი თამაშობს რაგბის და მათთვის რაგბი, ისეთივე სისხლხორცეულია,როგორც ჩვენთვის ჭიდაობა.ამიტომ ,მათ გაცილებით დიდი არჩევანი აქვთ,ყოველ პოზიციაზე,ვიდრე ჩვენ და სწავლაც,უფრო ეადვილებათ,ვიდრე ჩვენ.რაც შეეხება პულსზე ხელის დადებას,ფიჯი,უელსი,ავსტრალია,ჩვეულებრივ,ტიერ 1-ს გუნდებს ხვდებიან და უმაღლესი დონის მეტოქეებთან ჯახში,თვითონაც იმაღლებენ დონეს.ჩვენ მათთან ჩამორჩენას,ეტაპობრივად ვამცირებთ,მაგრამ დასაჩქარებლად,არ გვკმარა მათთან თამაშები,ძლიერ გუნდებთან თამაშები.ეს მაისაშვილს ბრალი არ არის,ეს რაგბის მამების ბრალია.ახლაღა მოგვცეს,ჩელენჯკაპზე თამაშის უფლება,ფიჯის კი,ზერაგბში,უკვე ორი გუნდი ჰყავთ და ამისი დადებთი გავლენა,უკვე ნაკრებშიც კარგად იგრძნობა.მაჯაზე პულსის გასინჯვა,მხოლოდ მაშინაა შესაძლებელი,თუ მუდმივად იქ ტრიალებ და ეთამაშები.სწორედ ამის მიღწევას ცდილობს,ჩვენი ფედერაცია და მაისაშვილი.ბოლო წლებში,ცოტა უფრო მეტი თამაშები ჩავატარეთ ძლიერ გუნდებთან და შედეგიც სახეზეა,მათთან პირველი გამარჯვებები მოვიპოვეთ.ახალგაზრდულმა ნაკრებმა,ინგლისელებთან,პირველი თამაში,იმიტომ წააგო,რომ მათთან გამარჯვების გამოცდილება არ ჰქონდათ და შიში ჰბორკავდათ,მაგრამ ერთი კვირის შემდეგ,განმეორებით თამაშში,მათი შიში უკვე მოხსნილი ჰქონდათ და შევძელით კიდეც,მათი დამარცხება!ფსიქოლოგიამ შეგვიშალა ხელი,სამხრეთ აფრიკასთანაც,როცა გამარჯვების ზღვარზე მისულებმა,ლოგიკურ დასასრულამდე ვერ მივიყვანეთ მატჩი და 10 წუთიანი ჩავარდნით,საუკეთესო ოთხეულში მოხვედრის ნაღდი შანსი დავკარგეთ.ფსიქოლოგია იყო,ავსტრალიასთან დასაწყისშივე დიდი ჩამორჩენაც.კი,რამდენიმე პოზიციაზე კლასში სხვაობაც გამოჩნდა,მაგრამ ისიც გამოჩნდა,რომ გვქონდა მათთან ტოლსწორად თამაშის შანსიც.იყო დრო,როცა ფიჯი დავამარცხეთ,მაგრამ არც მაშინ ფიქრობდნენ ჩვენი ბიჭები,რომ ფიჯელებზე ძლიერები იყვნენ,მათ კარგად ესმოდათ,რომ ფიჯელების უნარებს,მხოლოდ დისციპლინიანი თამაშით უგებდნენ და ახლა,როცა ფიჯელებმაც ისწავლეს დისციპლინირებული თამაში და შესანიშნავი ფეხით დამრტყმელიც გამოუჩნდათ,ფიჯელებს,მხოლოდ ჩვენი კი არა,ნებისმიერი ნაკრების დამარცხებაც შეეძლებათ.უელსთან და ავტრალიასთან მათმა თამაშებმა,ეს ყველას დაანახა.ნიშნავს ეს,რომ ფიჯისთან და უელსთან შანსი არა გვაქვს?სულაც არა,ადვილად საცემი,აღარც ჩვენი ნაკრებია,მაგრამ ისინი,რანგით ჩვენზე მაღლა მდგომი არიან და ფავორიტებადაც ისინი ითვლებიან.თუ ჩვენ გვინდა,რომ რანჟირებაში მათი ადგილი დავიკავოთ,ეს მხოლოდ მათი ძლევით შეგვეძლება.სწორედ ამის გაკეთებას შევეცდებით დღესაც და მომავალშიც.სწორედ ამიტომ გვაქვს მიზნად,ჯგუფში ორი მატჩის მოგებაც.მანამდე კი,ჯერ პორტუგალია გველოდება და მათთან პრემიით გამარჯვება, აუცილებლად გვჭირდება.არც ეგ იქნება,ადვილი საქმე,მაგრამ აუცილებლად უნდა შევძლოთ და უკვე მერე დავიწყოთ,ფიჯელებისათვის მზადება.კარგ თამაშს და გამარჯვებებს ვუსურვებ,ჩვენს ბიჭებს.

100% მაისაშვილია ჩვენი მთავარი პრობლემა.

ჰო, ფიჯისთან ნაკლები შანსი გვაქვს, ვიდრე უელსთან. კარგი ისაა, რომ იმედია მაისაშვილს გაუშვებენ.

4 ლელო და პრემიალური ქულა,აუცილებლად გვჭირდება.მერე,კი ბარტონო,მაგრამ ძალების დაზოგვით გამოგვივა?

რატომ გგონია, რომ უელსი ფიჯიზე ძლიერია?

წუწუნად არ ჩამეთვალოს და კალენდარში ძირითადად არ გვიმართლებს მსოფლიო თასზე...