ლუის ენრიკემ ჯგუფის შეფასებისას საქართველოს ნაკრები არც ახსენა

არა ჩემო ძმა, ქართულ ფეხბურთს რაც ჭირს კარგა ხანია მოვხისენი მაგაზე პასუხისმგებლობა. ჩემი ბრალი აღარაფერი აღარაა მაგათ წაგებებში, და ვერ ვერავინ დამაკისრებს პასუხისმგებლობას.

ყოჩაღ, რიგითო! თქვენი სიმამაცე სამაგალითოა!:)

მართალი ხარ, ოღონდ ერთი ნიუანსიც უნდა დაგემატებინა იმ უსუსურ და უვარგის დინამოზე, რომელიც ფარერებზე მოყვარულებმა ათრიეს: ჩემპიონი მეტწილად იმის წყალობით ხდება, რომ ლამის ყოველ თამაშში პენალტებს უნიშნავენ მსაჯები

და თუ ისე არ მოხდა, როგორც შენ ამბობ, შენ თვითონ გამოხვალ და მოიხდი ბოდიშს?! ცინიზმი არაფერ შუაშია, ჩვენ აქ ნაკრებზე გულდამწვარი ქომაგები ვართ და არსებული რეალობიდან გამოვდივართ, შენნაირებისგან განსხვავებით (რომლებიც ცაში დაფრინავენ)

დიეგო დაეშვი მიწაზე, კარგია რომ 6 გუნდია ჯგუფში, მეშვიდეზე ნამდვილად არ გავალთ,

უკვე იმდენჯერ შეგვრცხვა,რომ ამასაც რამენაირად გადავიტანთ.ამათ ღირსეულად ითამაშონ და საქვეყნოდ მოვუხდით ბოდიშს.ოპტიმიზმი კარგია,მაგრამ ცოტა რაციონალიზმიც არ გაწყენდათ პატივცემულო.

კოტე გადახედე,ნაკრების ბიჭების თამაშებს,იმ მატჩების შემდეგ.ნახევარი გუნდი,დამტვრეული იყო და პირველი ტურები გამოტოვა.ოქრიაშვილი კი,ჯერაც მკურნალობს და ვერ თამაშობს.ფეხების დამზოგავ ხალხს,ასე არ მოსდის.შეიძლება ცუდად ითამაშესო,თქვა,არ შეუძლიათო,ტექნიკა არა აქვთო,ფიზიკურად არ იყვნენო მზად და კიდევ ნებისმიერი,მაგრამ არ უნდოდათ და ფეხები დაზოგესო,ეგ არა.არ ვიქნებით მართლები.მხოლოდ კვარაცხელია და ჩაკვეტაძე ხომ არ იყვნენ მართლაც და მართლაც ნაკრებში?11 კაცი იბრძოდა,აკეთებდა თავის გასაკეთებელს და გუნდი იგებდა.დამრტყმელი ძალა დაკარგა და იბრძოლეს,მაგრამ გამტანის გარეშე,ვერაფრის გაკეთება ვეღარ შეძლეს და გატყდნენ.ჩვენ რომ გვერდზე დავდგომოდით,შეიძლებოდა მომდევნო ორი თამაში, ასე აღარც ჩაეგდოთ.გაჭირვებულს უნდა,გულშემატკივრის გვერდში დადგომა,თორემ გამარჯვებულის გვერდით,ყველა დადგება.ამაში,მართლა ჩვენც ვართ დამნაშავეები.ცოცხლებს ვმარხავთ და მკვდრები რატომ თამაშობენო,მერე გვიკვირს.ვიცი,ბევრს ძალიან გააღიზიანებს,ჩემი სიტყვები,მართლაც ძალიან მძიმე ასატანი იყო ეს მარცხი,მაგრამ ამ ბიჭების კისერზე გადაიარა მანამდე გამარჯვებებმაც და ბოლო წარუმატებლობებმაც.ჩვენ რომ ამ დღეში ჩავვარდით,მათი თავის ადგილზე წარმოიდგინეთ,თქვენ რა მდგომარეობაში იქნებოდით და იქნებ მერე ცოტა სხვანაირად შეგეხედათ ყველაფრისათვის.კრიტიკაზე არაფერს ვამბობ,საჭიროცაა და აუცილებელიც,მაგრამ ასე ერთიანად გინება და მიწასთან გასწორებაც,არ შეიძლება.ხვალ ხომ ისევ ამ ბიჭებს მოუწევთ რაღაცისთვის ბრძოლა(არ გვყავს იმდენი ტალანტი,რომ ყოველი წაგების შემდეგ,ახალი ნაკრები შევკრიბოთ) და ისე არ უნდა გავუხადოთ საქმე,რომ ნაკრებისაკენ გამოხედვაც აღარ უნდოდეთ.

როგორები გამოვიდნენო? ჳინ თქვა მაგი?:)