საქართველოს ეროვნულმა ნაკრებმა, მსოფლიო ჩემპიონატის შესარჩევი ეტაპის მეორე ტურში, ლუის ენრიკეს ესპანეთის გუნდთან დასანანი მარცხი განიცადა. შეგახსენებთ, საქართველოს ნაკრები საკუთარ მოედანზე "ფურია როხასთან" 1:2 დამარცხდა.
გთავაზობთ მატჩის შეფასებას:
შემადგენლობა
შვედეთში წაგებული შეხვედრის შემდეგ , ვილი სანიოლმა, რამდენიმე ცვლილება განახორციელა. დაცვის ფლანგზე ადგილი დაიბრუნა ოთარ კაკაბაძემ. მოედნის ცენტრში დანახული პრობლემების შემდეგ, სასტარტო თერთმეტეულში თამაში ვაკო გვილიამა და ოთარ კიტეიაშვილმა დაიწყეს. ძირითად შემადგენლობაში გამოჩნდა ბუდუ ზივზივაძეც.
სანიოლის შვედეთიდან დანახული...
სასტარტო შეხვედრაში იყო თემები, სადაც ცხადად გამოჩნდა საქართველოს ნაკრების სისუსტეები. მაგალითად, შვედურ დაპირისპირებაში
ჩვენი სტანდარტული მდგომარეობიდან გადმოვარდნილი ყველა ბურთი დავკარგეთ და მეტოქის საპასუხო შეტევა მივიღეთ, ესპანელების წინააღმდეგ კი ამ კომპონენტში პროგრესი დავინახეთ, შედარებაც არ შეიძლებოდა...
შეტევის დროს მეტოქის საჯარიმოში განლაგება და უბურთოდ მოძრაობა - საქართველოს ნაკრები ამ მიმართულებითაც უკეთესად გამოიყურებოდა.
რაც გაუარესდა...
პირველ ტურში წაგების შემდეგ აღვნიშნეთ, ვილი სანიოლის მიერ გაკეთებულმა შეცვლებმა გუნდი გააძლიერა და სცენარი შეცვალაო, თბილისურ შეხვედრაში კი ყველაფერი პირიქით მოხდა...
შესაძლოა, თამაში არ წაგივიდეს ან ვერ გაამწვაო, მაგრამ როგორც არ უნდა ვეცადოთ, ვერ ავცდებით ლევან შენგელიას თამაშზე საუბარს. იგი ზოგადად, აქტიური გარემარბია, კვირის შეხვედრაში ჩართვის შემდეგ კი ჩვენი გუნდის შეტევითი პოტენციალი ვერა და ვერ გააუმჯობესა. სანიოლის დავალება ისე ჩანდა, შენგელია ბოლო წუთებში დაცვის ფლანგს უნდა დახმარებოდა, თუმცა "ქონიასპორის" შემტევისგან დაცვაში ნაკლები მუხტი იგრძნობოდა. მეორე გაშვებულ გოლს თუ დავაკვირდებით, მოედანზე ახალშემოსული და ენერგიის მქონე ლევანი ვალდებულიც იყო, მეტი გააკეთოს ესპანელთა შეტევის შესაჩერებლად, ქართველმა კი აგრესია ცოტა მოგვიანებით, უწყინარ სიტუაშიაში გამოხატა...
როცა შანსი მოგეცა...
ბუდუ ზივზივაძეს, საკმაოდ დიდხნიანი პაუზისა და სჯა-ბაასის შემდეგ შესაძლებლობა მიეცა, რომ ეროვნული ნაკრების ღირსება დაეცვა. წარმოგვიდგენია, ეს მისთვის რამხელა პატივია, შესაძლოა, წნეხსაც განიცდიდა, გასათვალისწინებელია მეტოქის ფაქტორიც, მაგრამ "ფეჰერვარის"ფორვარდს ძალიან გაუჭირდა - ვერ მოიგო ორთაბრძოლები, ნაკლებად გაათავისუფლა სივრცეები, ვერ მონაწილეობდა შეტევების ორგანიზებაში. უნდა აღინიშნოს, ბუდუს ერთი გამართლებული ჯარიმაც, სადაც მეტოქის სახიფათო შეტევა ჩაშალა, რაც ყვითელ ბარათად დაუჯდა...
კვარაცხელია - შეხვედრის საუკეთესო!
საერთაშორისო დონეზე საქართველო- ესპანეთის მატჩს, ვილი სანიოლის ფაქტორი დამატებით ელფერს სძენდა. ველოდებოდით სკაუტების ხვიჩა კვარაცხელიას მისამართით ჩასაფრებასაც. "რუბინის" ფეხბურთელმა მართლაც მაღალი დონის შეხვედრა შემოგვთავაზა. თამაში ახალდაწყებული იყო, ესპანელთა ორი მცველს ყვითელი ბარათი აჰკიდა. საქართველოს ნაკრების ერთერთი ლიდერი მხოლოდ შეტევით ფაზაში არ გამოირჩევა, იგი ბოლომდეა ჩართული თითოეულ ეპიზოდში, ეხმარება მცველებს, მოწინააღმდეგეს ბურთს ართმევს და ამით საფუძველს ახალ შეტევას უყრის.
ორი ოთარი
ფეხბურთს რაც ალამაზებს, ეს მხოლოდ გოლი არაა. საქართველოს ნაკრების საგოლე კომბინაცია ბრწყინვალე იყო - ოთარ კაკაბაძემ მშვენივრად წაიღო ბურთი და ამას ოთარ კიტეიშვილის გენიალური საგოლე პასი მოჰყვა. ასეთ კომბინაციაზე, პირველ რიგში, რამდენიმე ყოფილი ესპანელი მოთამაშე გაგახსენდება. ოთარ კიტეიშვილის არაორდინალური თამაში და მოედნის კარგი ხედვა, სამომავლოდ, ჩვენი გუნდის ერთ-ერთი მთავარი კოზირი გვგონია.
და მაინც, რატომ?!
როგორი კმაყოფილებიც არ უნდა ვიყოთ საქართველოს ნაკრების, მონდომებითა და შეტევების სურვილით, ფაქტია რომ წავაგეთ, თანაც ძალიან დასანანად და ამას აქვს თავისი მიზეზები.
პირველი გოლის დროს ხორდი ალბას, ალვარო მორატასა და სხვათა კლასმა თავისი სიტყვა თქვა, ჩვენი დაცვი ხაზი და მისი ლიდერი, გურამ კაშია ამ ეპიზოდში, უბრალოდ ჩავარდა.
ესპანელების მიერ ანგარიშის გათანაბრების შემდეგ გამოჩნდა, რომ საქართველოს ნაკრების მთავარი მიზანი არწაგება იქნებოდა. საქმეში გადაღლილობაც ჩაერთო, მეტოქეს ვეღარ ვთავაზობდით მწვავე კონტრშეტევებსა და ზედიზედ მეორე ფრეთი დაზაფრული ლუის ენრიკეს გუნდი გამარჯვებისთვის ყველაფერს აკეთებდა.
რა თქმა უნდა, მეორე გოლის დროს გიორგი ლორიას ბრალეულობა აშკარაა, მაგრამ ფეხბურთი ინდივიდუალური სახეობა არაა, აქ შეცდომები კომპლექსურად იქნა დაშვებული. ბოლო წუთებში, როცა საერთოდ ვერ შევინარჩუნეთ ბურთი, რამენაირად ის მაინც უნდა მოგვეხერხებინა, მეტოქე მაქსიმალურად ზემოთ, თუნდაც თამაშის წესების დარღვევის ხარჯზე შეგვეჩერებინა, დარჩენილ წუთებში ყველას, განსაკუთრებით თამაშში ახლადჩართულ მოთამაშეებს მეტი უნდა გაეკეთებინათ.
აუცილებლად უნდა ვთქვათ, რომ მეორე გაშვებულ გოლამდე ცოტა ადრე, გიორგი ქვილითაიაზე ჯარიმა უნდა დაფიქსირებულიყო, რითაც შესაძლოა, დასანან მარცხს გადავრჩენოდით...
ვილი სანიოლი...
შეუძლებელია, არ მოგწონდეს, რომ ამ დონის მეტოქესთან საქართველოს ნაკრბმა შეუტია, სცადა მოგება. ვილი სანიოლმა ზუსტად აუღო ალღო, თუ რა პლუსები შეიძლება ჰქონდეს საქართველოს ნაკრებსა და მის გამოკვეთილ ლიდერებს.
მაგრამ, ფრანგმა სპეციალისტმა ბოლო წუთებში ვერ მოძებნა იარაღი, რითიც გოლზე დაგეშილ მეტოქეს გაანეიტრალებდა. გარდა ამისა, ვფიქრობ, ოთარ კიტეიშვილის მოედნიდან გასვლამ გუნდის თამაში ძალიან დაასუსტა. "შტურმის" ფეხბურთელიცა და ხვიჩა კვარაცხელიაც უკვე დაღლილები ჩანდნენ, შესაბამისად, მწვრთნელის არჩევანიც გასაგებია, მაგრამ იქნებ ამით მოგების მინიმალურ შანსებზეც უარი ვთქვით... ცხადია, ვილი სანიოლს ჯერ კიდევ გარკვეული დრო კიდევ სჭირდება, რათა საბოლოო ხელწერა ჩამოაყალიბოს, მაგრამ რაც ყველაზე კარგია, არ ჩანს რომ ის მხოლოდ სამომავლო გუნდს აშენებს, სანიოლი წარმატებაზე ფიქრობს აქ და ახლა...
საბერძნეთთან სტუმრობა კიდევ ბევრ შეკითხვაზე გაგვცემს პასუხს, ორი ტურის შემდეგ, უქულოდ ვართ და შედეგი გამოსასწორებელია...
ეს სპექტაკლი ისევ ამ ფეხბურთელების უკეთეს კლუბებში გაყიდვას შეუწყობს ხელს, რაც თავისთავად კლასსაც აუმაღლებს და საბოლოოდ ჩვენს საოცნებო ევროპის ჩემპიონატს გვაღირსებს). (თუმცა არც მსოფლიოზე გასვლა მაქვს ბოლომდე გადახაზული - ოპტიმიზმ ინ ექშიონ).