სანიოლი: ამ ჯგუფის მოგება შეგვიძლია

დიდი ხანია რაც ქართულ ფეხბურთზე აღარ ვმსჯელობ როგორც, ოპტიმისტი ასევე როგორც, პესიმისტი. არასტაბილურობამ გამოწვია ეს მიზეზები ჩემში. წარმოიდგინეთ თვით არასტაბილურობაც კი უფრო რთულდება-ხოლმე ზოგიერთ თამაშებში (ტვინში სისხლი როცა გვექცევა). შემდგომ შენი მოწინააღმდეგე იყენებს ყოველივე ამას თავის სასარგებლოდ და თბილისიდან, ბედნირებისაგან გაოგნებული, მიემგზავრება სამშობლოში. განა გიგანტური არასტაბილურობა არ არის, როცა კოსოვოსთან სახლში აგებ და მერე შვედეთს თავბედს აწყევლინებ? დიდი ნაკრებები უზარმაზარ ლოდებს ჰგავს. ისინი შეიძლება გარეგნულად მყარი ჩანდეს, მაგრამ თუ მათ სწორი მიდგომით დააგორებთ დაღმართზე, ისინი მარტივ მამრავლებად დაიშლებიან. ბევრჯერ დაგვიგორებია ეს “ლოდები” ისე, რომ მათგან არაფერი დარჩენილა, კიდევ ბევრჯერ დავაგორებთ მათ, მაგრამ კიდევ ბევრჯერ გავეხვევით ჩვენივე დაგებულ მახეშიც. გამომდინარე აქედან რა შეიძლება იწინასწარმეტყველო? არაფერი. ალბათ სჯობს სწორ გზაზე ვიაროთ, არ დავემორჩილოთ მაცდურ დაღმართებს ვინაიდან, იმ დაღმართებს მერე აღმართები მოყვება და მათი დაძლევა წარმოუდგენლად ძვირი გვიჯდება-ხოლმე. ესეთი გზები არანაირ ნაყოფს არ გამოღებს მომავალში. არანაირი პესიზმი და არანაირი ოპტიმიზმი, ეს მხოლოდ ერთი, ცხრა მთას იქით გადახვეწილი, ქართველის რეალისტური შეხედულებებია.

მუდამ ყველაფერში ილუზიებში რატო ვართ?არ ჯობია ერთხელ და სამუდამოდ შევაფასოთ ჩვენი თავი სად ვართ და საით მივდივართ?ვაღიაროთ რომ ამ ეტაპზე გვყავს გიბლატარზე ოდნავ კარგი ნაკრები და მიზნებიც შესაბამისი დავისახოთ.რომელი ც ლიგოს მომგები ჩვენი ნაკრებია?ანუ ვაჯობებთ თურქეთს ირლანდიას ბულგარეთს და გავალთ?ეგ ხო ზღაპარია?არ მოხდდბა ეგრე და წავა მერე ისევ ნალრების და ნაკრების ფეხბურთელების გინება და ლანძღვა,მაგას ჯობია თავიდანვე ცივი გონებით შევფასოთ ჩვენი ადგილი და ეტაპობრივად დავიწყოთ განვითარება.შევეშვათ მუდმივ ოცნებას თავი.