საქართველოს ნაკრების მთავარმა მწვრთნელმა ვილი სანიოლმა Footmercato-ს ინტერვიუ მისცა, სადაც საინტერესო საკითხებზე ისაუბრა. გთავაზობთ, ჩვენთვის საინტერესო საკითხებს, სადაც ფრანგი დამრიგებელი ქართულ ფეხბურთზე ლაპარაკობს.
-დაახლოებით, 5 წლის წინ წარმოუდგენლად მოჩანდა, რომ საქართველოს ნაკრებს ევროპის ჩემპიონატზე თამაში შეეძლებოდა, ახლა კი პლეი-ოფის ნახევარფინალს ითამაშებთ.
იქნება ახლა წარუმატებლობა ფინალურ ეტაპზე ვერგასვლა თუ ერთგვარი ბონუსია, რომ 3 მილიონის მაცხოვრებელ ქვეყანას ამის ოცნების საშუალება მიეცით?
- ვიტყოდი, რომ ვერგასვლა წარუმატებლობა არ იქნება და ამავდროულად, გასვლაც არ უნდა მივიჩნიოთ წარმატებად, იმ მატჩში შესაძლოა, ყველაფერი მოხდეს.
ჩემი მუშაობის
ჩვენი ისტორია გალამაზდება, თუ ევრო 2024-ზე გავალთ. ვფიქრობ, თუ ამ მიზანს მივაღწევთ, ეს ჩემი საქართველოს ნაკრებში მუშაობის დასასრული იქნება.
შემოთავაზებები საკმაოდ მაქვს, მათ შორის, საფრანგეთიდან, საიდანაც რეგულარულად მიკავშირდებიან, მაგრამ ეს გუნდი პსჟ არ არის. ამ ეტაპზე არანაირ შემოთავაზებას არ განვიხილავ, რადგან სხვა რამეზე ფიქრი არ მსურს და მხოლოდ საქართველოს ნაკრებზე ვარ კონცეტრირებული.
ვისურვებდი, ამის შემდეგი სამუშაოც მსგავსი მქონდეს და პერსპექტიული გუნდის მშენებლობა მომიწიოს, რადგან არ მაქვს აკვიატება, რომ ძალიან მაღალ დონეზე ვიმუშაო. მე სანიოლი ვარ და არა გვარდიოლა. შესაბამისად, პეპისგან განსხვავებით, ჩემს თავთან ნაკლები მოთხოვნა და პრეტენზიები გამაჩნია.
ერთხელ ერთმა ჟურნალისტმა მითხრა, რომ კარგი შედეგები მქონდა, მაგრამ მე "ოქროს თაობას" ვწვრთნიდი. ვთხოვე, რომ ნაკრების 5 ფეხბურთელი ჩამოეთვალა, მაგრამ ეს ვერ მოახერხა.
გვყავს ხვიჩა კვარაცხელია, რომელსაც საზოგადოება კარგად იცნობს და ის უნიჭიერესი ფეხბურთელია. მისი გაბრწყინება არ გამკვირვებია, რადგან ჩამოსვლის დღიდან ჩემზე უდიდესი შთაბეჭდილება მოახდინა.
გვყავს "ვალენსიას" მეკარე გიორგი მამარდაშვილი, რომელმაც ძალიან ბევრი იმუშავა და საჭირო დროს საჭირო ადგილას მოხვდა. გიორგი მიქაუტაძემ საფრანგეთის მე-2 ლიგაში ბრწყინვალე სეზონი ჩაატარა, წელს კი "აიაქსში" თამაში პრაქტიკულად არ უწევს, რაც სიტუაციას ართულებს. ჩემი დანარჩენი ფეხბურთელები სხვადასხვა დონეზე თამაშობენ.
საქართველოს ჩემპიონატის დონე? - ძალიან მგრძნობიარე საკითხს შეეხეთ. არ დავმალავ, რომ არ არის ისეთი, როგორიც უნდა იყოს დონის მიხედვით, ეს კი ნაკრების წინსვლის ერთ-ერთი დაბრკოლებაა. საფრანგეთის ჩემპიონატთან შედარება? ვფიქრობ, ორი საუკეთესო გუნდი ბათუმის "დინამო" და თბილისის "დინამო" ლიგა 2-ის ბოლო საფეხურებისკენ იქნებოდნენ.
რომ არა კვარა, ჩანკვეტაძე და კიდევ ერთი-ორი ფეხბურთელი, და რაც მთავარია ქართველი გულშემატკივარი და გადავსებული სტადიონი, კვიპროსიც გადაგვივლიდა. ასე რომ საქართველოს ნაკრების წარმატებაზე როცა საუბრობს ვინმე და ამ წარმატებას თუ რომელიმე მწვრთვნელს უკავშირებს, პირველ რიგში ეგ მწვრთვნელები არიან ქეცბაია და ვაისი.