გამარჯვებული ნაკრები, დიდაქტიკოსები და დიდი მატჩის მოლოდინი

თუ მთლიანი საქართველო ასეთივე ერთიანი იქნება, როგორც გუშინ - ჩვენი გამარჯვება გარდაუვალია. ასეთი, შემართებული ქართველების დამარცხება ნებისმიერ უცხო ერს გაუჭირდება. ეს ის დღეა, როდესაც ჩვენ აუცილებლად ვთქვათ ყველამ ერთად - ან სიკვდილი! ან გამარჯვება1 ბერძნებს ცხრაჯერ შევხდით და ვერც ერთხელ ვერ გავიმარჯვეთ?

“ჩემს კარიერაში 9000-ჯერ ავაცილე ბურთი კალათს. თითქმის 300 თამაში წავაგე. 26-ჯერ მომანდეს გადამწყვეტი სროლა და ავაცილე. წავაგე და მერე კიდევ წავაგე და ამიტომაც მივაღწიე წარმატებას." - მაიკლ ჯორდანი

დღეს ვუსმენ მთელი დღეა ბერძნულ არხებზე რეებს ლაპარაკობენ ჩვენზე, ძალიან არასერიოზულად გვიყურებენ და 100% მოგებას ფიქრობენ და ამიტომ უნდა დავსაჯოთ აუცილებლად!! კვარაზეც აგდებულად ლაპარაკობენ არაფერი ეგ არ არისო და იბრიქებიან,ციმიკასით და მავროპანოსით წაიღეს ტვინი, აქ თუ ვერ გავიმარჯვეთ რა გვესაქმება ევროპაზეო, ამიტომ უნდა მოვუგოთ და ჩავაგდებიოთ ენა!!!!!! ერთი არის რო როგორ უყვართ თავიანთი ფეხბურთელები და მწვრთნელი, მაგრად აფასებენ ისინი და ჩვენც ვიდგეთ ერთად და დავაფასოთ ერთმანეთი!!!!!! უნდა მოვიგოთ ეს თამაში აუცილებლად უნდა მოვიგოთ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

საბერძნეთი-ყაზახეთს მეორე ტაიმის შუამდე ვუყურე. კი კარგი გუნდია საბერძნეთი, მაგრამ იმ თამაშში უბრალოდ ყაზახეთ იყო კატასტროფულად სუსტი, საერთოდ გუნდს არ ჰგავდა, ამიტომ ანგარიშის გამო წინასწარ გულის გახეთქვა არ ღირს - ეგეთ ძლიერებიც არ არიან. კი გვიჭირს საბერძნეთისნაირ გუნდებთან, მაგრამ ასეთი შემართების და ასეთი ხასიათს ნაკრები არ მახსოვს, ამიტომ მაგარი თამაში გამოვა და რა თქმა უნდა, ჩვენ მოვიგებთ!

მადლობა ავტორს.
სებერძნეთი ჩვენზე დიდი გუნდია. ევროპის ჩემპიონი, მსოფლიო თასებზე მონაწილე ფა რეიტინგითაც წინ დგას. მაგრამ ეს ფინალია და თბილისში ტარდება. ყველამ უნდა დავიჯეროთ რომ მოგება შეგვიძლია და ბერძნებსაც დავაჯეროთ რომ ჩვენ ეს შეგვიძილა. მნიშვნელობა არა აქვს რამდენჯერ ვეთამაშეთ და რა შედეგით დამთავრდა. ბიჭებმა ყველაფერი უნდა დადონ 90+7 წუთი რომ ჩვენ მოვიგოთ.საბერძნეთი გრანდი არაა და ჩვენ მათ აუვცილებლად დავამარცხებთ, ჩვენ ეს შეგვიძლია.

სტატიის ავტორი ვინ არის?მშვენიერი სტატიაა და სიამოვნებით გადავუხდიდი, მადლობას.

26-ში, ყველამ დიდიან-პატარიანად უნდა მოვიგიჟიანოთ თავი და ისე უნდა დავუდგეთ გვერდში ნაკრებს! ქომაგობას ძალიან დიდი ძალა აქვს! ჩვენი ენერგიით დავმუხტოთ ნაკრები! წარმატება ნაკრებს და მთლიანად საქართველოს!

რატომღაც ფეხბურთით დაინტერესებული ხალხის გარკვეული ნაწილი თვლის, რომ ჩვენი გულშემატკივარი ფეხბურთზე უმეტესად ქაქანებს, ვითომ გარკვეული კლიშეები აგვაკრეს, ფეხბურთის და პოლიტიკის მიმართებაში. ამათი აზრით ვინც დიდი ფეხბურთი ითამაშა, მათი შეხედულება აქსიომად უნდა მივიჩნიოთ და ზედმეტად ხმა არ უნდა ამოვიღოთ, მხოლოდ ბრძენ ანალიტიკოს-მიმომხილველებს, ასევე ძველ ფეხბურთელებს მოეკითხებათ ჭკუა და გემოვნება თურმე ფეხბურთში. ზოგჯერ მაგარი მსახიობებიც ცდილობენ ასაკში თავად ირეჟისორონ, უმეტესობა რბილად რომ ვთქვათ ვერ აღწევს წარმატებას. ზუსტად იგივე ითქმის ფეხბურთზეც. ისე ზოგადად რომ გითხრათ, ფეხბურთი გულშემატკივრისთვის არსებობს, მიმომხილველთათვის და მთელი ამ მცოდნე ხალხისთვის ის პურია უფრო. სანიოლზე იძახით მის გარჯას დაუნახავი ხალხი არ აფასებსო. და რა ვნახეთ : ჯგუფში რომელშიც თეორიულად გასვლისთვის უნდა გვეთამაში, 3 კონკურენტიდან (ჯამში 18 ქულა) მოვიგეთ 0, წავაგეთ 4 და 2 ფრე,ისიც უმოტივაციო შოტლანდიასთან., ანუ 18-დან 2 ქულა. ამასთან - კატასტროფული ტაიმი ბათუმში ნორვეგიასთან, მიწასთან გასწორება თბილისში ესპანელებისგან 1-7 , ტაქტიკასა და შემადგენლობაზე აღარც ღირს საუბარი. რაც მოვიგეთ, ისეთი გუნდების დამარცხება არც წინა მწვრთნელების ხელში გვაკლდა. მხოლოდ ერთი დიდი განსხვავებაა: 35 წლის მანძილზე არ გვყოლია ასეთი პერსპექტიული თაობა, შეიძლება ნაპოლის არ იყოს (იგივე უნგრეთი) კიდევ დიდხანს აღარ გვყავდეს. თავისუფლად შესაძლებელია ამ გუნდით სადღაც ავსტრია-უნგრეთის დონეზე თამაში. განა ძნელი დასანახია, რომ ეს დაცვის ხაზი შედეგს ვეღარ დადებს. მათი ფასი ჯამში 1,7 მლნ-ია, როცა მარტო საზონოვი ღირს თითქმის ორჯერ მეტი. იგივე ლოჩოშვილისა და ახალგაზრდულიდან ბიჭების ნაკრებთან მიშვება არ შეიძლებოდა აქამდე, თუ შესარჩევს შესათამაშებლად იყენებ? ოსიმენის წინააღმდეგ ხავიმ 16 წლის ბავშვი დააყენა, თქვენ რომ გკითხოთ ალბათ პიკეს ამჯობინებდით. რა ვქნათ? ქება-დიდება ავტეხოთ? ხედავთ ე.ი. პროგრესს. 90 წუთში 2 ჯერ გადმოვიდა ლუქსემბურგი და ერთი მამარდამ გვიხსნა , მეორე - ვიდეორეფერიმ. უყურეთ მაინც საბერძნეთს? აი ვის ეტყობა მწვრთნელის ხელი. ე.ი. ინტენსივობას უწუნებთ აზაროვსა და არაბიძეს და ჩვენი დაცვა ხომ ფრინავს, ერთი კანკავა (პატივისცემა) აკლდა საყრდენად. ყაზახეთს ზუსტად (ასაკი, ფასი) ჩვენნაირი დაცვა ჰყავდა. ბერძნებთან მისი რიცხობრივი გაორმაგება არ წაადგება საქმეს, სისწრაფე გვჭირდება - ახალგაზრდები. მხოლოდ გამოცდილება სანიოლის დროს იყო გადამწყვეტი, ეხლა კარდინალურად სხვა ფეხბურთს თამაშობენ ისინი, ვინც საქმეზე ფიქრობს და ცაში არ იყურება. ცოტა მიწაზე დავეშვათ და ბოძებულ შანსს უპრაგონოდ ნუ გავანიავებთ, საბერძნეთი კარგი გუნდია და არ სიტყვების სროლით, მართლა ინტენსიური ფეხბურთის წყალობით დაჯაბნა ყაზახეთი. რომელსაც სხვათაშორის ჩვენზე უკეთესი ევროშესარჩევი ჰქონდა.

ძალიან კარგი სტატიაა . პატრიოტული,

ბათუმელი ვარ. თამაშს დიდ ეკრანზე ვუყურე მოედანთან. საკმაოდ იყო ხალხი შეკრებილი. ასაკიანები, ახალგაზრდები, ბავშვები და პოლიტიკოსებიც კი. 33 წლის ვარ ფეხბურთს ვთამაშობდი 17 წლამდე და ცოტა რაღაცეები გამეგება მაგრამ იქ იყო ხალხი ვინც კითხულობდა ჩვენები თეთრი ფორმით იყვნენ თუ წითელით, რომ ახლა მოვიგებდით რამდენი ქულა გვექნებოდა, ფრე თუ გვაწყობდა და ბოლოს როცა კაკაბაძემ ბურთი დაკარგა და ფეხში ჩაარტყა შეტევის შესაჩერებლად ვილი სანიოლს აკრიტიკებდა ეს ძირითადში არ უნდა დაეყენებინაო, თითქოსდა იცოდა ვისით უნდა ჩაენაცვლებინა და ყველაზე დიდი უბედურება ის იყო რომ მის გვერდით მყოფ ადამიანს რომელსაც იცნობდა უყვებოდა რატომ ვერ წავიდა თბილისში საყურებლად და ბილეთი რომ გააფუჭა. დარწმუნებული ვარ დღეს დადგებოდა საზოგადოებაში და გაარჩევდა თამაშს, შენიშვნებს მიცემდა ვილი სანიოლს. სამწუხაროა რომ ასეთი ადამიანები ძალიან ბევრნი არიან და რის აზრზეც არ არიან პროფესორობენ, ნეგატივს თესავენ იმ საქმეს აფუჭებენ რის ოდნავი გაგებაც კი არ აქვთ. არც მე მაქვს საფეხბურთო განათლება ძალიან დიდი მაგრამ იმ დონემდე ვერკვევი ფეხბურთში რომ ზუსტად ვიცი რას ვუყურებ და ვის ვგულშემატკივრობ. არავის ვაკრიტიკებ იქ სადაც აზრზე არ ვარ. სანიოლმა თუნდაც 11 მცველი დააყენოს სულ არ მაინტერესებს, იქნებ ასე ჯობია, ან კიდევ ყბადაღებული თემა არაბიძის არგამოძახების სულ არ მაინტერესებს იქნებ ასე სჯობია. ვფიქრობ ყველამ თავისი საქმე აკეთოს იდეალურად ჯობია ვიდრე სხვის ბოსტანში ქვა ისროლოს. ღმერთო დალოცე საქართველო და დაიფარე გარე და შინაური მტრებისგან. ღმერთი ჩვენსკენ.

საშა ჩივაძეს არაფერს ვერჩი,პირიქით,დიდი პატივისცემა ჩემგან და იღებს კიდეც ყველა ქართველისგან. თუმცა რახან ადამიანი ფეხბურთს თამაშობდა,არ ნიშნავს რო ყველაფრის მცოდნეა და ყველაფერში დაეჯერება,ყველა ადამიანი ცდება და არც ჩივაძეა გამონაკლისი. ეს ყველაფერი არის ფანატიზმი ანუ არსებობს ერთი და იმ ერთმა ყველაფერი იცის,ყველაფერი დაეჯერება,ხოლო ყველა სხვა არის უცოდინარი და ა.შ. ჭეშმარიტება კამათში იბადება და არა ერთი ადამიანის ბრმად მიყოლით.არასოდეს არ მქონია იმის პრეტენზია,რომ ჩივაძეზე მეტი ვიცი ან ვინმეზე(ფეხბურთში ჩაუხედავი ადამიანის გარდა),თუმცა ჩემს სათქმელს ვამბობ და არც ტაქტიკური ნიუანსების წერით ვიკლავ თავს. ჩემთვის მთავარია,რომ ადამიანები არ იჩაგრებოდნენ ამ ქვეყანაში და ვიღაც ჯიგრული პონტებით არ ხვდებოდეს ნაკრებში,ასევე ფანატიზმი არ მომწონს,გული მერევა ფანატიკოსებზე. არც ის მომწონს,როცა უაზროდ ოპტიმიზმი ახასიათებთ ზოგიერთებს(აქვთ ასეთებს აზრის გამოთქმის უფლება),რასაც ცუდ შედეგებამდე მივყავართ ყოველთვის. და ბოლოს,არსებობს ასეთი ფეხბურთელი გარი ნევილი,ვისაც იმაზე მეტი ტიტული აქვს მოგებული,ვიდრე ყველა ქართველ ფეხბურთელს ერთად და რა გამოდის,რომ მან ყველაფერი იცის ფეხბურთზე? იყო ვალენსიაში და ყველა თამაში წააგო,გამოაგდეს და ეხლა სქაიზე ფოკუსნიკობს კარაგერთან ერთად. კაცს მწვრთნელობა სურდა და გახდა ჟურნალისტი,როგორც გუცაევი. კლოპი მაგარი ცუდი ფეხბურთელი იყო,თუმცა მაგარი მწვრთნელია,ნაგელსმანიც და ბენიტესი საერთოდ ფეხბურთელიც არ იყო.

რაც შეეხება საბერძნეთს,ჩვენზე მაგარი და შეკრული გუნდია,დაბალანსებული და ლოგიკურად,ჩვენზე ძლიერები არიან ამ კუთხით. ჩვენ გვაყავს კვარა და ჩაკვე,ამის იმედზე ვართ და თუ ვინმე გეტყვით სიმართლეს,ის ეგრევე მტერი ხდება. არანაირი საფეხხბურთო საზომი არ არსებობს,რითაც ბერძნებს ვჯობივართ,თუმცა ამბიცია მაინც გვაქვს. ეს არ ნიშნავს რო არ შეიძლება ჩვენ გავიდეთ და ბერძნები ვერა,ჩვენ ვართ გამართლების იმედზე,კვარა მოატყუებს ორ-სამ კაცს და შეაგდებს,რო ვერ მოატყუოს? ამაშია საქმე,არანარი კმბინაციური ფეხბურთი არ გვაქვს და ამით ვერ გავდივართ ფონს,რომელთანაც ერთად,კვარას ყოლა იქნებოდა უპირატესობა. თუმცა ერი ვართ ეგეთი,ერთის კისერზე გვინდა ყველაფრის აკიდება და გუნდურობას არ ვაწვებით,შედეგიც შესაბამისი გვაქვს,მარტო ფეხბურთში კი არა,ყველაფერში ეგრეა. ამიტომაც ჯობია გუნდურობას მივაწვეთ ერი,თუმცა სიმართლის დამალვის ხარჯზე კი არა,სიმართლის თქმით და შეცდმომების გასწორებით გზით.