მოსკოვის "სპარტაკის" 23 წლის მცველმა გიორგი ჯიქიამ ინტერვიუ მისცა Российская Газета-ს, რომლის ამონარიდსაც გთავაზობთ:- ურთიერთწინააღმდეგობა არაა, რომ ქართველი რუსეთის ნაკრებში თამაშობ?
- ცოტა არის, მაგრამ ასე გამოვიდა. ადრე ვფიქრობდი საქართველოს ნაკრებში თამაშზე, შემდეგ კი ყველა პლუსები და მინუსები ავწონე და მივხვდი, რუსეთის ეროვნული გუნდი უნდა ამერჩია. არაფერს არ ვნანობ.
- სამშობლოში როგორ შეხვდნენ შენს გადაწყვეტილებას?
- საქართველოში ბევრი უკმაყოფილო დარჩა. ისინი მოღალატედ მთვლიან. მთავარია, ოჯახმა დამიჭირა მხარი. დანარჩენი საერთოდ არ მაინტერესებს.
- თუ ზუსტად მახსოვს,
- დიახ, მეგრელი ვარ. ეს ასეთი ხალხია საქართველოში (Это такой народ в Грузии), რომელსაც თავისი ენა აქვს. საერთოდ არ ჰგავს ქართულს. მე ვლაპარაკობ მეგრულად.
- ქართულად?
- ცოტა უარესად. წერა საერთოდ არ ვიცი.
- საქართველოში ხშირად ჩადიხარ?
- ერთი თვის წინ ვიყავი, შარშანაც. თბილისი ძალიან მომეწონა.
- ქუჩაში გცნობენ?
- არაა. მასეთ შემთხვევას ადგილი არ ქონია.
- უცნაურია. ქართველებს ხომ უყვართ ფეხბურთი.
- ალბათ, იქ, სადაც ვიყავი, ფეხბურთი ნაკლებად აინტერესებთ.
მერე რა რომ მეგრელობს? შენ რა დაგაკლდა ამით საქრთველოში?
არ იცის იმ კაცმა ქართული ენა, იმიტომ, რომ ალბათ რუსულ სკოლაში დადიოდა და სახლში მისული მშობლებს და მეზობლებს მეგრულად ელაპარაკებოდა.
რატომ?, იმიტომ რომ ტიფლისელი ინტელიგენციაც სულ რუსულ ყაიდაზე იზრდებოდა და ქაქანებდა საბჭოთა პერიოდში. ეხლაც ბევრია მანდ ტიფლისში, რუსეთს რომ უნდათ შეუძვრნენ ისევ. ისინიც ხო არ არიან მეგრელები?
სამეგრელოს სამთავრო ყველაზე ძლიერი რომ იყო მაშინაც კი არ უფიქრია გამოყოფაზე. ასე რომ დამშვიდდით.