კონსტანტინ ფროლოვი: ხელმძღვანელობას "შუქურას" განვითარება არ სურდა

ცოტა ხნის უკან უკრაინელმა სპეციალისტმა კონსტანტინ ფროლოვმა ქობულეთის "შუქურას" მთავარი მწვრთნელის თანამდებობა დატოვა.

თუ რა გახდა საქართველოდან აბარგების მიზეზი და უკრაინის რომელ ლიგას შეეფერა ჩვენი ჩემპიონატი, ამის შესახებ ფროლოვი, რომელიც "შუქურამდე" ყაზახეთის ასაკობრივ ნაკრებს წვრთნიდა, Football.ua-ს ვრცელ ინტერვიუში ესაუბრა.

ინტერვიუს შემოკლებულ ვარიანტს გთავაზობთ:

- ახლახან გავრცელდა ინფორმაცია, რომ "შუქურასთან" თანამშრომლობა გაწყვიტეთ. რა გახდა ამის მიზეზი? რამდენადაც ჩვენთვის ცნობილია, ქართულ ფეხბურთში მოღვაწე სპეციალისტები და პრესა პოზიტიურად იყო თქვენ მიმართ განწყობილი...
- დიახ, ეს ფაქტია. გადაწყვეტილება კი სპონტანურად არ მიმიღია. მე, როგორც სისტემურ მწვრთნელს, მსურდა კლუბის საფეხბურთო სტრუქტურის მთლიანად აღორძინება: დაწყებული ბავშვთა სკოლით, პირველი გუნდით დასრულებული. მინდოდა, გუნდის მწვრთნელებისა და ფეხბურთელების მომზადება ერთიანი სისტემით, რათა ჩემპიონატში მაღალი კონკურენციის პირობებში, სერიოზულ დონეზე ასულიყვნენ.

მუშაობის პერიოდში, ამ ჩანაფიქრის განხორციელების გზაზე, უამრავ დაბრკოლებას წავაწყდი. ანტალიაში შეკრებაზე კი საბოლოოდ მივედი დასკვნამდე, რომ კლუბიხ ხელმძღვანელობა მხარს არ მიჭერდა და არც განვითარებით იყო დაინტერესებული.

"შუქურას" დატოვება კლუბის პრეზიდენტთან (რევაზ ჩელებაძე, რედ.) სერიოზული საუბრის შემდეგ გადავწყვიტე.

- დღეს როგორ შეაფასებთ "შუქურაში" გატარებულ პერიოდს?
- საქართველოში გატარებულ დროს ერთმნიშვნელოვნად დადებითად ვაფასებ. ქართული ფეხბურთი საკლუბო დონეზე ძირფესვიანად შევისწავლე. გავიცანი და შევიძინე მეგობრები, მივიღე შეუფასებელი გამოცდილება, პრაქტიკაში განვახორციელე საკუთარი იდეები, ფეხბურთელები უფრო ძლიერები და განსწავლულნი გავხადე, გუნდი კი - ორგანიზებული.

ს.კ. "შუქურა" - ახალგაზრდული, პროვინციური გუნდია, რომლის მთავარი ამოცანა კლუბის, ინფრასტრუქტურის განვითარება და ახალგაზრდა მოთამაშეების აღზრდაა. განვითარების პერსპექტივა კი კლუბის ხელმძღვანელობის ნებასა და ამ მიმართულებით მუშაობაზეა დამოკიდებული - თუ სურთ პროგრესი, კლუბის ყველა რგოლში კომპეტენტურ სპეციალისტებს მოიწვევენ.

- ამ დროისათვის თქვენი ყოფილი კლუბი ჩემპიონატის ცხრილში მეთერთმეტეა. რას იტყვით ამ გუნდის მეტოქეებზე, დიდად აღემატებიან "შუქურას" შემადგენლობებითა და ფინანსებით?
- ხელმძღვანელობის მიერ დასახული სატურნირო ამოცანა ასეთია: მაქსიმუმ - ევროთასების საგზური, მინიმუმ - ადგილი "ათეულში".

რაც შეეხება ბიუჯეტსა და მოთამაშეებს, ამ მხრივ უმაღლესი ლიგის კლუბების იერარქიაში სადღაც შუაში ვიყავით.

ვფიქრობ, ამ კოლექტივს, სისტემური და ორგანიზებული სასწავლო-საწვრთნელი პროცესის, აღდგენითი სისტემებისა და მოთამაშეთა რეაბილიტაციის საშუალებების, ასევე, გუნდის შემადგენლობის სტაბილიზაციისა და ოპტიმიზაციის შემთხვევაში, შეუძლია სატურნირო ცხრილის ზედა ნაწილში დამკვიდრება.

- სამუშაო გამოცდილებიდან გამომდინარე, რას იტყვით საქართველოს ჩემპიონატზე? უკრაინასთან შედარებით, როგორია იქ მოთამაშეების, ინფრასტრუქტურის, კლუბების დონე მთლიანობაში?
- წმინდა სპორტული თვალსაზრისით, საქართველოს ჩემპიონატი ძალიან საინტერესო ტურნირია. კლასი იქ ყველა გუნდს თითქმის თანაბარი აქვს. ნებისმიერ გუნდს შეუძლია მოიგოს ან წააგოს ნებისმიერთან, რაც ნათლად ჩანს კიდეც ჩემპიონატის პირველი წრის სატურნირო ცხრილში.

გამონაკლისები მხოლოდ გრანდები - თბილისის "დინამო" და "სამტრედია" არიან. მათ სერიოზული ბიუჯეტები, განვითარებული ინსფრასტრუქტურა, რეზერვის მომზადების სისტემა და შედარებით მაღალი კლასის მოთამაშეები ჰყავთ.

რაც შეეხება შედარებას, საქართველოს პრემიერლიგის გუნდების უმეტესობა, კლასითა და საფეხბურთო მეურნეობით, უკრაინის პირველ ლიგას შეესაბამება. აი, მათი გრანდები კი, ჩემი სუბიექტური აზრით, თავიანთ სიტყვას ჩვენს პრემიერლიგაშიც იტყოდნენ.

- უკრაინელები ქართულ ფეხბურთში საქართველოში არცთუ მრავლად ყოფილან წარმოდგენილნი. როგორ ეპყრობიან იქ უკრაინელ მწვრთნელ-ფეხბურთელებს და რა იციან იქ უკრაინულ ფეხბურთზე?
- საქართველო სტუმართმოყვარე ქვეყანაა, სადაც ყოველთვის სიხარულით მიგიღებენ. ქართველებს ძალიან უყვართ უკრაინელები და დღევანდელი ვითარების გამო გვგულშემატკივრობენ.

საქართველოში დიდად აფასებენ უკრაინულ ფეხბურთს და პატივისცემით ეპყრობიან ჩვენებურ მწვრთნელებსა და მოთამაშეებს, რომლებიც საქმით ამტკიცებენ თავიანთ მაღალ სტატუსს.

- მომავალში რას აპირებთ?
- ახლა ისეთი პერიოდი მაქვს, ოჯახთან უნდა ვიყო. 5 თებერვალს მეორე ქალიშვილის მამა გავხდი და ვცდილობ, მეუღლესა და შვილებს მეტი დრო დავუთმო. ბოლო სამი წლის განმავლობაში ერთად ძალიან ცოტა ხანს ვატარებდით.

ახლა მინდა, დავისვენო, გავთავისუფლდე სამწვრთნელო საქმიანობისთვის დამახასიათებელი დაძაბულობისგან, შემდეგ კი, ვნახოთ...