ვერ წარმოიდგენ, რომ ის შეტევა გოლით შეიძლება დასრულდეს. გამოხტება ჩასაფრებული თომას მიულერი და მეტოქის საქმე წასულია. 2015 წელს ბევრ გრანდსა თუ ვარსკვლავს გაუჭირდა, თუმცა მიუნხენის "ბაიერნის" ლიდერსა და ჯილას თამასა დაბლა არ დაუშვია.აგვისტოში "ბაიერნი" დრეზდენში დაპატიჟეს, ადგილობრივ "დინამოსთან" საქველმოქმედო მატჩის ჩასატარებლად. "ბაიერნს" უყვარს თავისი ბრენდის გამოყენება მაშინ, როცა სხვა გუნდებს უჭირთ.
თამაში რომ დასრულდა, ერთ-ერთმა დრეზდენელმა ფანმა საიდანღაც მეგაფონი დაითრია და მიუნხენელ ვარსკვლავებს დასძახა: "ეი, 100-მილიონიანო ბიჭებო, რა ღირს თქვენი მაისურები?" "მე 100-მილიონიან ბიჭს ვეძებ!"
იოლი იყო ამ შეძახილის
მაშინ მიულერმა მორცხვად გაიღიმა და "დინამოს" ქომაგს ისე ჩაუარა, რომ არაფერი უთქვამს საერთოდ. ბოლო ექვსი წელია, ასეა - თომას მიულერი მორცხვად იღიმის. ის ფეხბურთს თამაშობს და მხოლოდ წინ მიდის. არანაირი სკანდალი, არანაირი უხერხულობა.
ის არ ჰგავს სუპერგმირს. უყურებ მის თამაშს და თითქოს, არანაირი ეფექტი, მაგრამ ის გოლების მანქანაა და ტიტულებს აგროვებს როგორც გერმანიის ნაკრებში, ისე "ბაიერნში".
ახალ თაობას უყვარს მესი, რონალდო, ნეიმარი და სუარესი. ისინი დიდებულები არიან. ყოველდღე მათზე წერენ. თომასი თითქოს, რაღაცით ძველ ვარსკვლავს ჰგავს - არ ხმაურობს, მხოლოდ გააქვს და ყოველთვის ჩუმადაა.
ბევრისათვის იდეალური ფეხბურთელი ისაა, ვინც ძველ ვარსკვლავებს ჰგავს. ისინი ყოველდღე არ იყვნენ პრესის ფურცლებზე და მაინც მაგრები იყვნენ. დღესაც ეძებენ ასეთებს ქომაგები. ის ქომაგები, ვისთვისაც ფეხბურთი მხოლოდ უბრალო თამაშია და არა - დიდი ბიზნესი.
"ოქროს ბურთზე" ოცნებას მიულერი კარგა ხნის წინ შეეშვა. "მე ნომინანტებში მოვხვდი, მაგრამ ვიცი, რომ ამ ჯილდოს ვერ მოვიგებ", - თქვა ერთხელ მან. რაღა შორს წავიდეთ, ის ბუნდესლიგის სეზონის საუკეთესო ფეხბურთელადაც კი არ დაუსახელებიათ გერმანიაში. რობენი, როისი, ლევანდოვსკი და სხვები უფრო ეფექტურად უტევენ. ის კი ჩუმად აგროვებს ტიტულებს.
დღეს ფეხბურთი აღარ არის მხოლოდ ფეხბურთი. სუპერვარსკვლავს ან მაგარი ტატუ უნდა ჰქონდეს, ან მაგარი ვარცხნილობა. ის ან მაგრად უნდა "ყვინთავდეს", ან ქალებთან სკანდალებში ეხვეოდეს.
მიულერს კი გააქვს და გააქვს, მისთვის სეზონში 20 ბურთი ნორმაა. უყურებ მის თამაშს და ხვდები, რომ ფეხბურთი უბრალოდ თამაშია. ერთხელ მოურინიომ მიულერზე თქვა: "ის სრულყოფილი მეგოლეა, მე მასში სისუსტეს ვერ ვხედავ". - ამ შემთხვევაში, ჟოზემ იუმორისა და სარკაზმის გარეშე თქვა. კარგადაც თქვა.
ჩვენ ბევრ მიულერს ვხვდებით ყოველდღე, როცა ქუჩაში გამოვდივართ, მაღაზიაში შევდივართ ან ტრანსპორტში ვსხედვართ. ის ფეხბურთელი რომ არ ყოფილიყო, ვთქვათ, პატიოსანზე პატიოსანი და უბრალოზე უბრალო მასწავლებელი ან ექიმი იქნებოდა.
ის ვარსკვლავია და მას ვარსკვლავისა არაფერი სცხია. გოლების ჩუმი და მორცხვი მანქანა - თომას მიულერი!
ყოველდღიური სპორტული გაზეთი "ლელო"
