გაზეთი "კვირის პალიტრა" საქართველოს რაგბის კავშირის პრეზიდენტ გოჩა სვანიძეს, მსოფლიოს თასზე "ბორჯღალოსნების" გამოსვლასთან ერთად, ნაკრების ახალი მწვრთნელის შერჩევასა და სხვა საინტერესო თემებზე ესაუბრა.
სვანიძე იაპონიაში ტურნირის ბოლომდე გაჩერდება და მხოლოდ მისი დასრულების შემდეგ ჩამოვა საქართველოში.
გთავაზობთ ფრაგმენტებს ინტერვიუდან:
- როგორ აფასებთ საქართველოს ნაკრების გამოსვლას მსოფლიო თასზე?
- მართალია, ფიჯის ნაკრებთან ფავორიტებად არ ვითვლებოდით, მაგრამ უკეთ თამაში შეგვეძლო. სამწუხაროდ, შედეგი ლოგიკურია, რადგან მეორე ტაიმში დავუშვით საბედისწერო შეცდომა და ფიჯის ბურთი დავუთმეთ...
მთავარი ამოცანა, რაც ნაკრებს დავუსახეთ, თამაშის ხარისხის გაუმჯობესება იყო. დღეს
საქართველო არ არის იმ დონის ნაკრები, რომელსაც შეუძლია მსოფლიო ჩემპიონატზე შედეგი დაგეგმოს და პრაგმატული თამაშით მიაღწიოს. ჩვენი მთავარი ამოცანაა, 80 წუთის განმავლობაში ვიყოთ თამაშში, რაც ვერ შევძელით. მხოლოდ ფრაგმენტულად ვითამაშეთ ის რაგბი, რისკენაც მივდივართ.
- დერეფანში რატომ ვითამაშეთ ასე ცუდად? აუტების მოწოდებისას უამრავი შეცდომა დავუშვით...
- მწვრთნელებთან ჩვენც გვაქვს კითხვები. არა მგონია, დერეფნის ასე უპირობოდ დათმობას ობიექტური მიზეზი ჰქონდეს. ასეთ დონეზე თამაშისას არ შეიძლება თამაშის რომელიმე კომპონენტი უბრძოლველად დაუთმო მოწინააღმდეგეს.
- თუმცა ამ თემაზე აუცილებლად უნდა ვილაპარაკოთ...
- ჩვენ ზუსტად ვხედავთ მწვრთნელებთან ურთიერთობის იმ ჩარჩოს, რომლიდანაც გასვლა დაუშვებელია. სელექცია, სამწვრთნელო პროცესი და გუნდის ტაქტიკა მწვრთნელების პრეროგატივაა. მილტონ ჰეიგს კონტრაქტი 4 წლით, 2015 წლის ბოლოს გაუგრძელდა. მან წარმატებით დაასრულა 2015 წელს ინგლისში გამართული ჩემპიონატი და უფრო დიდი წარმატებით დაიწყო ახალი მოსამზადებელი პერიოდი. მაგრამ 2018 წელს გამოჩნდა სერიოზული ხარვეზები ნაკრების თამაშში. ეს ეხებოდა შერკინებასაც, რამაც რაგბის კავშირი აიძულა, მთავარი მწვრთნელისთვის მიზეზების ახსნა მოეთხოვა.
- რასაც სამწვრთნელო შტაბიდან ორი მწვრთნელის გაშვება მოჰყვა...
- შერკინებას სათავეში ჩაუდგა ძალიან ავტორიტეტული და გამოცდილი მწვრთნელი. უკუსვლის პროცესი გაჩერდა და გასულ წელს, სამოასთან წაგებული პირველი ტაიმის შემოტრიალებით, ნაკრებმა დაიბრუნა სახე და განაგრძო მსოფლიო თასისთვის მზადება. მზადების დასკვნით ეტაპზე ნაკრებს დაემატნენ მთავარი მწვრთნელის მოთხოვნით მოწვეული სპეციალისტები და გუნდი მსოფლიო ჩემპიონატის ჯგუფური ტურნირის კონკრეტულ მეტოქეებთან თამაშებისთვის მომზადების სტადიაზე გადავიდა. საბოლოო დასკვნას მხოლოდ მას შემდეგ გავაკეთებთ, როცა რაგბის კავშირი მოისმენს მთავარი მწვრთნელის ანგარიშსა და მის ანალიზს. თქვენ გასახდელში მწვრთნელების რეაქციაზე მკითხეთ: ბოლო მატჩის შემდეგ მილტონ ჰეიგი ცრემლს ვერ იკავებდა... მესმის მისი და მინდა, ამ ჩემპიონატზე მიღებული შედეგის მიუხედავად, მადლობა გადავუხადო. პირადად მე ახალგაზრდებს უფრო მეტ ნდობას გამოვუცხადებდი, მაგრამ, როგორც ჩანს, რაღაც მომენტში ჰეიგი საკუთარი წარმატების ტყვე გახდა და მოსალოდნელი მარცხის შიშით პრაგმატული თამაში დაგეგმა. ჩვენ ჯერ მოულოდნელი, აგრესიული და თავზე ხელაღებული შეტევით თამაშს უნდა მივეჩვიოთ და წაგების შიში დავივიწყოთ. მხოლოდ ამის შემდეგ მოვა თამაშის გაუმჯობესება.
![alt](/pictures/image50/076f9c6a7d151736f4815656213fe268.jpg ""როგორც ჩანს, რაღაც მომენტში ჰეიგი საკუთარი წარმატების ტყვე გახდა და მოსალოდნელი მარცხის შიშით პრაგმატული თამაში დაგეგმა"")
რა უნდა ვისწავლოთ მსოფლიო თასიდან - World Rugby "ბორჯღალოსნებზე" სტატიას აქვეყნებს![alt](/pictures/image50/24b13d45a0e292f90e780142d05ac892.jpg ""როგორც ჩანს, რაღაც მომენტში ჰეიგი საკუთარი წარმატების ტყვე გახდა და მოსალოდნელი მარცხის შიშით პრაგმატული თამაში დაგეგმა"")
ერთია სურვილი და მეორე საშუალება-შესაძლებლობა - მადლობა "ბორჯღალოსნებს"
ამასთანავე, რაგბის კავშირის დონეზეც გარკვეულ საკითხებში მეტი პროფესიონალიზმი არ იქნება ურიგო. (ახლა არ უნდა საუბრობდეთ იმაზე რაც წლებია გრძელდება, მათ შორის დერეფნის გათამაშებისას არსებული პრობლემები, მითუმეტეს როდესაც ექვსი ერის გათამაშებაში თამაშის სურვილი გაგვაჩნია).
P.S. მადლობა ნაკრების უკლებლივ ყველა მოთამაშეს.