ექვსმა ერმა დაგვიმატა! ჯერ მხოლოდ "უმცროსი ბორჯღალოსნები"

სწორიც ქნა რომ ახალი თაობა დაიმატა და არა აწმყო ბორჯღალოსნები, დიდების უპატივცემულობაში ნუ ჩამომართმევთ მაგრამ მათსავე მხრებზე მდგომი ეს პატარები უფრო შორს იხედებიან ნიუტონისა არ იყოს, თამაშის სტილიც უფრო მომწონს მათი და გაბედულობაც.
ეს ყველაფერი არ იქნებოდა ამჟამინდელ და უკვე ვეტერან ბორჯღალოსნებს რომ ის შეუძლებელი არ ეკეთებინათ რამაც ქართული რაგბი აქამდე ამგვარი სიკეთით მოიყვანა

მერამდენედ წავიკითხე ეს წერილი აღარ ვიცი...
ერთის მხრივ საოცარი რამ მოხდა, მაგრამ მეორე მხრივ ორაზროვანი წინადადებაა - გაურკვეველია 1. რომელი ნაკრებები - 19 თუ 20 წლამდელები და 2. მსოფლიო თასის წინ ტურნირია თუ 6 ერის პირველობა? (რა შემადგენლობებს გამოიყვანენ გუნდები იმას რომელსაც მსოფლიოზე უნდა ითამაშონ თუ ...
ჩვენთვის პრინციპში ნებისმიერი ვარიანტი მისაღებია იმიტომ რომ მეტი არჩევანი საერთოდ არ გვაქვს.

ზოგადად მაისურაძის ინტერვიუსთან დაკავშირებით მინდა კომენტარი გავაკეთო:

1. მისი სიტყვებია - "მეტის მიღწევას მეტი ჭირდება და ამ ეტაპზე სხვა მიზანს ვერ დავისახავთ." - აქ ჩემი კითხვაა მეტის მისაღწევად უკეთესი, უფრო გამოცდილი და უკომპლექსო მწვრთნელიც ხომ არაა საჭირო პატივცემულო?
2. მისი სიტყვებია - "365 დღიდან, 200-ზე მეტი დღე შეკრებებზე გავატარეთ" - აქ ჩემი კითხვაა კი მაგრამ ამ 200 დღის განმავლობაში რას აკეთებდით თუ ამბობთ რომ "ჩვენ ფორმის პიკში მეოთხე-მეხუთე მატჩისას ვართ"?
3. მისი სიტყვებია - "კრიტიკული ანალიზი, გადაწყვეტილებების მიღება, სირთულეების ოპერირება - ჩვენ ამ ყველაფერს ვეჩვევით და ძალიან მაგრად ვიზრდებით". აქ ჩემი კითხვაა კი მაგრამ რამდენი თაობა უნდა გამიყენოთ საცდელ ობიექტად რომ თქვენს თავში დარწმუნებული გამოცდილი მწვრთნელი გახდეთ?

საერთოდ მიმაჩნია რომ რაგბის ფედერაცია არასწორად მოქმედებს, უფრო სწორად დინებას მიყვება. კი ბატონო რაგბი ჩვენთან ვითარდება მაგრამ ჩვენი განვითარების სისწრაფე ჩანორჩება წამყვანი სარაგბო ქვეყნების სისწრაფეს რაც იმას ნიშნავს რომ ვერასოდეს დავეწევით თუ სისწრაფეს არ ავუჩქარებთ თანაც რაიმე ექსტრა ორდინალურს არ მოვიფიქრებთ.

ჩვენ ხომ ოცნების ქვეყანაში ვცხოვრობთ და თავს უფლებას მივცემ რომ ვიოცნებო - ხმამაღლა და თქვენთან ერთად:
მე რომ ქართული რაგბის ხელმძღვანელი ვიყო, რას გავაკეთებდი:
1. მოვიყვანდი ყველაზე წარმატებულ ზელანდილ მწვრთნელს რომელსაც ახალგაზრდებთან მუშაობაში ბადალი არ ყავს. 2. შევქმნიდი გუნდს რომლის წევრებიც მოიაზრებიან მომავალი 20 წლამდელთა ნაკრებად და დავუშვებდი რეგულარურ ჩემპიონატში პირველ ლიგაში ან დიდ ათიანში.
3. არცერთი ლეგიონერი აქ იქნებოდა ამ გუნდში, მხოლოდ საქართველოს ჩემპიონათში მოთამაშეები, რითაც Bუნებრივად დავაფიქრებდით მოთამაშეებს, დარჩნენ საქართველოში თუ წავიდნენ ჭ კლასის ესპუარებში სათამაშოდ.

რა შედეგს მოიტანდა ეს ყველაფერი?
1. გუნდი მთელი წლის მანძილზე იქნებოდა უმაღლესი კვალიფიკაცის მწვრთნელის ხელში. ისწავლიდნენ, სწორი პასის მიცემას, აუტის მოწოდებას, შეთამაშებას, ერთმანეთის გაცნობას (თამაშში ერთმანეთის დადებითი და ნაკლოვანი მხარების გაცნობით უკეთეს ურთიერთქმედებას, როგორც დაცვაში ასე შეტევაში და კონტრ შეტევაში.
2. გუნდს ექნებოდა სწორი კვება აუცილებელი საკვები დანამატებით და სავარჟიშო პირობებით.
3. გუნდს ექნებოდა დაახოებით 20-25 თამაში ერთად ჩატარებული (ჩემპიონაში და ამხანაგურ თუ 6 ერის გუნდებთან)
4. ამ გუნდში მზადება გავლილი მოთამაშეები ან საკმაოდ გაძლიერებული დაუბრუნდებოდნენ საკუთარ გუნდებს ან წავიდოდნენ საზღვარგარეთ სოლიდურ კლუბებში.
5. თუ ეს პროცესი 4-5 წელი მაინც გაგრძელდებოდა 5 წლის თავზე შეგვეძლებოდა შეგვეკრიბა გუნდი, რომელსაც შეეძლო დაეკმაYოფილებინა ფრანჩაიზის ან პრო12-ისთვის საკადრისი დონის გუნდი. გუნდი, რომელსაც არ ჭირდება ანაბანას სწავლა, რაც ახლა მილტონ ჰეიგს უწევს უმეტეს შემთხვევაში
6. საუკეთესო ვარიანტი იქნებოდა რომ 18 წლამდელთა ნაკრებიც ერთი დონით ქვემოთ იგივე პრინციპით შექმნილიყო რომ საფუძველი შექმნოდა 20 წლამდელებს.

რეალობაა ის რომ მსგავსი პირობების შექმნა არცერთ ქართულ გუნდს არ შეუძლია, მაგრამ ეს შეიძლება იყოს გამოუვალი მდგომარეობიდან გამოსავალი. და როცა ჩვენი ლომები ბრიტანელების სისხლს ხორცს ნამდვილ გემოს გაუგებენ დიდი 6 ერიც აქეთ შემოგვეხვეწება.

ეს არის მაგალითი თუ როგორი კონკრეტული და რადიკალური ცვლილებები გვჭირდება. ფედერაცია ალბათ უკეტესს მოიფიქრებს, მაგრამ დღესვე უნდა დაიწყოს ასეთ საკითხებზე მსჯელობა.
თამასა უკვე აწეულია, ჩვენ გულშემატკივრებს ჯგუფში დარჩენა აღარ გვაკმაყოფილებს, დიდი გამარჯვებები გვინდა!

ძალიანაც კარგი, რომ ნორჩი მუხებიც "აგვახვოსტეს"... ბოლო ადგილისგან დაზღვეულები ვიქნებით და მხოლოდ წინსვლაზე ვიფიქრებთ... ეს სერიოზული გარღვევაა, ყველას გილოცავთ!

ა ძმაო....ჰაა ბურთი და ჰა მოედანი... მაინც კაია რად ქვია? 20 წლის მორაგბე 2-3 წელიწადში ეროვნული ნაკრების მომავალია და უკვე ამ დონეზე ნათამაშები და მომზადებული რო მივა ნაკრებში უკვე თავისთავად არ ნიშნავს იმას რომ რისთვისაც ახლა ვიბრძვით, ეროვნულის დონეზე, ის პრობლემა ავტომატურად მოგვარდა? ამას პლუს ტესტები წლის განმავლობაში და ეგაა....
ყოჩაღ ფედერაციას...და აი თუ არა აქვს მნიშვნელობა როგორ ჩაატარებ და უმასპინძლებ შენზე მონდობილ ტურნირს...
წარმატებები ბიჭებს...რაგბი ჩვენი თამაშია!

ერთი რაღაც მაინტერესებს და თუ ვინმემ იცის იქნებ დაწეროს, 6 ერში პარალელურად ტარდება U20 და ქალთა ტურნირი. ქალთა გუნდებში მარტო ინგლისს ყავს პროფესიონალები და შოტლანდიას მარტო 1 მოთამაშე დანარჩენი ყველა მოყვარულია მაგრამ მაინც ყავთ ნაკრები. ჩვენ 6 ერში თუ მიგვიღეს გვჭირდება ეს ნაკრებიც რადგან უნდა ჩაერთოს გათამაშებაში რეგლამენტის მიხედვით. დღემდე არსად არ მინახია საქართველოს ქალთა რაგბის ნაკრები (7 ქალა არ ითვლება). ხო არ იცით ვინმემ ამაზე რა ხდება?

თ.დ.კეთილი იყოს შენი მობრძანება.შენი ორივე პოსტი ზუსტია.აშკარაა,რომ ოცნება საქმეს აფუჭებს,მაგრამ იოცნებოს,ცუდი განზრახვით არ ოცნებობს.

ეჰ! რამდენი ყველია (რუსულად) და თავი კიტრი ჰგონია.

მაიც ვერ გავიგე - თუ ჩვენ დაგვაფასეს, რაუმნინეთი რა შუაშია? გარნირია? ე.ი. დაფასება არაფერ შუაშია, ასეც იყო ადრევე გადაწყვეტილი

ამ ტურნირში თუ კარგად ითამაშებენ 6 ერის კარსაც გახსნიან. თან ბიჭები დიდ გამოცდილებასაც შეიძენენ.

საღოლ, შესანიშნავი სიახლეა. სასიამოვნოა, რომ ცვენების გარჯა ფასდება. სამომავლო პერსპექტივაში უმნიშვნელოვანესი ნაბიჯია!წარმატება რაგბის თემს.

პ.ს. სხვა სახეობებისთვისაც კარგი მაგალითი და სტიმული შეიძლება გამოდგეს.