მაისაშვილი: ფინალში მარტივად რომ გავსულიყავით, მოტივაცია და მობილიზება ისეთი მაღალი არ იქნებოდა

ჰო და ამისთვის ზედგამოჭრილია მაისაშვილი. გუნდი ბუნებრივად ვერ ვითარდება ამის ხელში.

ადრე 6 ერის გათამაშებაში მოხვედრის სურვილი და მიზანი გვამოძრავებდა! იმედი გვქოდნა, რომ მალე მიგვიღებდნენ.

მოდი, ბიჭებს ამაში ნუ გარევ. თავს არ ზოგავენ. მაისაშვილი კი სამარცხვინო გახდა. წადი შე კაი კაცო, თავი დაანებე ნაკრებს!

ამ დონეზე თამაშით მეეჭვება, რომ დავამარცხებთ იტალიის ნაკრებს. ღმერთმა ქნას ვცდებოდე.

მართალს ამბობ რომ რაგბის საკმაოდ ცუდად მცოდნე ხარ!

მე,როგორც რაგბის საკმაოდ ცუდად მცოდნე გულშემატკივარმა,კონკრეტულად ამ თამაშში,შევამჩნიე,რომ ატიდან მოწოდებული ბურთი,პირდაპირ დერეფანს გარეთ,მერაბ შარიქაძეზე წავიდა.ისევ დერეფანში,შევწყვიტეთ მუდამ ბოლო კაცზე ბურთის აგდებაც და ეს,ამართლებდა,თუმცა წუნიც გვქონდა.ჩვენი ბოლო ლელო როგორ დავდეთ?ჩვენმა დამრტმელმა,თითქმის ცენტრში,ხაზთან ასწია ბურთი,რაც მეტოქისათვის სრული მოულოდნელობა აღმოჩნდა,ბურთს დავეუფლეთ და იოლი და თანაც ლამაზი ლელოც დავდეთ.ეს არ იყო საშინაო მომზადება? ხელით უკვე თამამად ვთამაშობთ და მართალია ბევრი შეცდომაც მოგვდის,მერე ქულებად რომ გვიჯდება,მაგრამ ჩვენ თვითონაც რამდენი ლელო დავდეთ?ეს ფრანჩიზა სწორედ ამისათვის შეიქმნა,რომ ნაკრების წევრები და კანდიდატები ერთად თამაშობდნენ,კარგად აითვისონ სათამაშო სისტემა და მიიღონ საერთაშორისო გამოცდილება.რაც მეტი თამაშები გვექნება,უცხოურ გუნდებთან,მით მეტად გაუადვილდებათ უფრო მაღალ დონეზე მათთან თამაში და უკეთ აითვისებენ მათი სათამაშო სტილის წინააღმდეგ ბრძოლას.თამაშში ბევრ დისციპლინარულ ხარვეზს ვუშვებთ,მაგრამ მაინც მგონია,ეს შესწავლის დროს დაშვებული შეცდომებია,უმეტეს წილად.ვფიქრობ თანდათან ესეც გამოსწორდება.რამდენიმე წელია,კოვიდის გამო,საქართველოს ასაკობრივ ნაკრებებს,მსოფლიოს არენებზე აღარ უთამაშიათ და რას ნიშნავს ასეთი თამაშების გამოცდილება,კოვიდამდელ პერიოდში ცხადად ჩანდა,ჩვენმა ახალგაზრდებმა,როგორ თანდათან ერთი მეორეს მიყოლებით დაამარცხეს,6 ერის რამდენიმე ნაკრები.ახლა მათთან თამაშის და გამოცდილების მიღების საშუალება აღარ გვაქვს და ეს ფრანჩიზა,ახალგაზრდობისთვისაც ასეთი გამოცდილების მიღების ალბათ ერთადერთი საშუალებაა.ვფიქრობ სწორედ ამიტომ,ყოველთვის იძახებენ გუნდში რამდენიმე ახალგაზრდას და თუ საშუალებაა,სათამაშო დროსაც მისცემენ.დღეს აღარ გვყავს გორგოძის თუ ზირაქაშვილის დონის მორკინალები და შერკინების დომინანტურობა დავკარგეთ.ამას ვერსად წავუვალთ,მაგრამ სხვა კომპონენტების განვითარებით,დანაკლისის გამოსწორება შეგვიძლია და სწორედ ამას ცდილობენ მწვრთნელები.ცდილობენ თამაშის ახალი,განსხვავებული მოდელი შექმნან,სხვა აქცენტებით.რა გამოგვივა,ამას მომავალი გვიჩვენებს.