საქართველოს ნაკრებმა შესარჩევი ციკლი დაასრულა და დადგა დრო გადაწყვეტილების მიღების - ისევ თემურ ქეცბაია დარჩეს ნაკრების მწვრთნელად თუ გუნდი სხვამ უნდა ჩაიბაროს?ვფიქრობ, გადაწყვეტილების მიმღები ფეხბურთის ფედერაცია იქნება და არა ქვეყნის ხელისუფლება - უკვე არის ამის საშუალება. ეს კი საქმეს უფრო აადვილებს - ნაკრების სვე-ბედი სპეციალისტების ხელში აღმოჩნდება და არა ყოვლისმცოდნე ლიბერტარიანელების.
თუმცა სირთულე ამით ბოლომდე მაინც ვერ მოიხსნება - ქეცბაიას კონტრაქტით კიდევ ორი წელი დარჩა. თუ ფედერაცია მოისურვებს ნაკრების მწვრთნელის შეცვლას, ახლანდელ თავკაცს ორი წლის კომპენსაცია უნდა გადაუხადოს.
ქეცბაიას
ფედერაციისგან ჯერ არ მოგვისმენია ისეთი განცხადებები, რომ ქეცბაიას ბოლომდე ენდობიან, რომ მან კიდევ ორი წელი უნდა იმუშაოს ნაკრებში, რასაც კონტრაქტი ითვალისწინებს.
მოკლედ, რამდენიმე ვარიანტი იქნება:
პირველი: ფედერაცია უარყოფითად შეაფასებს მწვრთნელის მუშაობას და მას კონტრაქტს გაუწყვეტს. ასეთ შემთხვევაში კომპენსაცია იქნება გადასახდელი, თუმცა ვინ და როგორ გადაიხდის ამხელა თანხას, გაურკვეველია.
მეორე: ფედერაცია არ შეუწყვეტს კონტრაქტს ქეცბაიას, რითიც, ფაქტობრივად, იმას იტყვის, რომ კმაყოფილია ნაკრების შედეგით, ქეცბაიას მიერ არჩეული გეზით და იმ სიტუაციით, რაც ნაკრებისა და მის გარშემოა. ვფიქრობ, ფედერაცია ტყუილის თქმას მოერიდება.
მესამე: ქეცბაია თვითონ იტყვის უარს ნაკრებში კიდევ ორი წლით მუშაობაზე და ყველანაირი უხერხულობა მოიხსნება. თუმცა ამისი ნება მისგან ჯერ არ ჩანს.
მეოთხე: სახელმწიფო აღარ გადაიხდის ეროვნული ნაკრების მწვრთნელის ხელფასს და ამას იმით დაასაბუთებს, თუ რაც ხდება ჩვენი ნაკრების გარშემო. ანუ კითხვას დაუსვამს ფედერაციას: რაში მახდევინებ ამდენ თანხას?
მეხუთე: ეს შეიძლება კავშირში იყოს მესამე ვარიანტთან - ქეცბაიას გამოუჩნდება კარგი შეთავაზება და არჩევანს ახალ გამოწვევაზე გააკეთებს.
რომელ ვარიანტს აქვს ყველაზე მეტი შანსი? ძნელი სათქმელია, რადგან ძალიან ჩახლართულ სიტუაციასთან გვაქვს საქმე - სახელმწიფომ დაიქირავა მწვრთნელი, რომელმაც, თავის მხრივ, კონტრაქტი ფედერაციასთან გააფორმა. მერე ხელისუფლება შეიცვალა და საბოლოოდ, მივიღეთ ლაბირინთი.
ეროვნული ნაკრები ყველასია და ყველას აქვს უფლება, უქომაგოს აქ ჩამოთვლილ თუ სხვა ვარიანტებს. მე მგონია, რომ საუკეთესო ვარიანტი მეხუთე იქნება, რითიც ყველაზე დელიკატურად მოგვარდება პრობლემა...
საქართველოს ნაკრების ყველა მატჩი მსოფლიოს 2014 წლის ჩემპიონატის შესარჩევ ციკლში
ესპანეთი-საქართველო 2:0 - დაპატენტებული სტრატეგია [VIDEO]
საქართველო-ფინეთი 0:1 - მაჩანჩალობისთვის განწირულნი [VIDEO]
საქართველო-საფრანგეთი 0:0 - ფრე, რომელიც ისტორიას დარჩება [VIDEO]
საფრანგეთი-საქართველო 3:1 - ვიყოთ რეალისტები, ეს ჩვენი მაქსიმუმია [VIDEO]
ბელორუსი-საქართველო 2:0 - საქმე, რომელსაც მილიონები არ შველის [VIDEO]
ფინეთი-საქართველო 1:1 - მონაგარიც და დანაკარგიც [VIDEO]
საქართველო-ესპანეთი 0:1 - შეფიცულები [VIDEO]
საქართველო-ბელორუსი 1:0 - მონატრებული ნაღდი ქართული გოლი [VIDEO]
ყოველდღიური სპორტული გაზეთი "ლელო"
ასევე იხილეთ:
თემურ ქეცბაია: ბიჭების თამაშით ამაყი ვარ
Sportall.ge-ს მიერ გამოკითხულთა 62,2%-ს თემურ ქეცბაიას გადადგომა სურს
გამოკითხვა ჟურნალისტებში: უნდა დარჩეს თუ არა ნაკრებში თემურ ქეცბაია?
ვაგებთ და ვთამაშობთ სამარცხვინოდ!
ბოსნიური კლუბები ხომ აზანზარებს ევროპას. მარტო ქეცბაიაში არ არის პრობლემა, მაგრამ მისი წასვლა ერთერთი აუცილებელი პირობა არის, სხვა სისტემურ და საკადრო ცვლილებებთან ერთად.
ასე რომ მარტო ქეცბას ნუ შესდგებითვჟურნალისტები, გააღრმავეთ კრიტიკა და ანალიზი კონკრეტული მიმარტულებებით.
ვინც არ უნდა მოვიდეს ქეცბაიას გარეშე, ვერაფერს გააკეთებს-ვეთანხმები, მაგრამ შეიძლება ისე გააფუჭოს რომ დღევანდელი მდგომარეობა სანატრელი გაგვიხდეს.
ამაზე თუ ფიქრობენ.
ჯ.ჩ. -სა და murtalo-სთვის ადვილია. გაუშვით. გაშვება ადვილია, მთავარია შედეგი რა იქნება. საკმაოდ მაღალი ალბათობით შეიძლენა შედეგი უარესი იყოს.
როდესაც ამას სპორტული ჟურნალისტი წერს, წერილის კითხვა უნდა შეწყვიტო და შემდგომში მისი გვარის დანახვაზე არცერთი სტატია არ უნდა წაიკითხო. ეს პირველი შემთხვევა არ არის, როდესაც ბ-ნი დავით თავართქილაძე პოლიტიკას ჩრის საკითხებში, რომელიც არანაირ კავშირში არ არის პოლიტიკასთან. როგორც ჩანს, მას წარმოდგენა არ აქვს არც იმაზე, თუ რა არის ლიბერტარიანელობა და არც ის ახსოვს, ვინ იყო საქართველოს ნაკრების მწვრთნელები. ნაკრების პრაქტიკულად ყველა მწვრთნელი, ქეცბაიას ჩათვლით, არ წარმოადგენდა ხელწამოსაკრავ ფიგურას. ტოპმიოლერი და კუპერი საერთოდ ევროპაში გამორჩეული მწვრთნელები იყვნენ, მაგრამ ჩვენს ნაკრებში შედეგს ვერ მიაღწიეს. ქეცბაიამ რაც ანორთოსისით გააკეთა, ნებისმიერ სხვა ქართველ მწვრთნელს სანატრელი აქვს. ამოჩემებული აქვს ყველას, რომ საქართველოს ნაკრებმა მხოლოდ 3 ბურთი გაიტანა შესარჩევში. თქვე ოჯახაშენებულებო, 8-დან 4 თამაში ესპანეთთან და საფრანგეთთან ჰქონდა ჩვენს ნაკრებს და ამ 4 თამაშში რომ სულ 6 ბურთი გაუშვა, ის არ გიკვირთ? ესპანეთთან და საფრანგეთთან თბილისში ნათამაშევი მატჩები ხომ აშკარად გამოირჩეოდა წინა წლების თამაშებისაგან. რეალურად ნაკრებს ჩავარდნა ჰქონდა მხოლოდ ერთ თამაშში - ფინეთთან თბილისში. რასაკვირველია, 3 გოლი ძალიან ცოტაა, მაგრამ რეალურად 4 თამაშში შეტევაზე ფიქრიც არ გამოდიოდა (თუმცა მომენტები შევქმენით ფრანგებთანაც და ესპანელებთანაც). ნაკრები გამართულად თამაშობდა და ოდნავი გამართლებით მესამე ადგილსაც აიღებდა ამ ქვეჯგუფში. მეც არ მომწონს ერთი თავდამსხმელით თამაში და რასაც დავუწუნებდი ქეცბაიას, არის ის, რომ მან ვერ დახვეწა უფრო სუსტ გუნდებთან თამაშის ტაქტიკა. აშკარად მეტი თავდამსხმელით არის საჭირო თამაში. ფეხბურთელებთან ურთიერთობაც ცალკე საკითხია, თუმცა აქ მარტო ქეცბაიას ბრალიც არ არის. ფეხბურთელებსაც მიუძღვით წვლილი. ნაკრებს ნამდვილად აქვს პოტენციალი, მაგრამ მისი გამოვლენა უჭირს. შეიძლებოდა შეთამაშების პრობლემის მოხსნაც, რომ ნაკრები შეკრებილიყო ერთი თვით მაის-ივნისში, მაგრამ ფეხბურთელებსაც ხომ უნდათ დასვენება. მოკლედ, ეს ჯადოსნური წრეა. და ბოლოს, ხელფასზე თუ მიდგა საქმე, მართლაც დიდი სანაკრებო მწვრთნელების ხელფასები წელიწადში 5 მილიონი გირვანქიდან იწყება დღეს. ჰო-და, ვართ ამდენის გადამხდელები ამ ნაკრებში, მით უმეტეს, რომ შედეგის გარანტია არ იქნება?