მუნდიალი 2018: ევროპული გრანდები ბეწვის ხიდზე

რამდენიმე კვირის წინ ფიფამ მიიღო გადაწყვეტილება, რომლის მიხედვითაც, მსოფლიოს 2026 წლის ჩემპიონატზე 32-ის მაგივრად, 48 გუნდი ითამაშებს. ამ გადაწყვეტილებამ დიდი რეზონანსი გამოიწვია, საფეხბურთო ექსპერტების, ჟურნალისტების და უბრალო გულშემატკივრების უმრავლესობა კი უკმაყოფილო დარჩა.

ბევრი მიიჩნევს, რომ 24-გუნდიანმა ევროპის ჩემპიონატმაც ვერ გაამართლა მოლოდინი და ტურნირზე ბევრმა ისეთმა გუნდმა ითამაშა, რომელთა ხილვა ნეიტრალური გულშემატკივრისთვის ნაკლებად საინტერესოა. თუმცა, არიან ისეთებიც, რომლებიც მიიჩნევენ, რომ ევროპის ჩემპიონატის ახალმა ფორმატმა გაამართლა და გუნდების რაოდენობის გაზრდა გარდაუვალი და ლოგიკური პროცესი იყო.

გუნდების რაოდენობის გაზრდის მომხრეთა მთავარი არგუმენტი ის გახლავთ, რომ მსოფლიოში ფეხბურთის პოპულარობა სულ უფრო იზრდება და დღეს გაცილებით მეტი ნაკრები თამაშობს მაღალ დონეზე, ვიდრე თუნდაც 20 ან 30 წლის წინ.

შესაბამისად, ამ გუნდებს და ამ ქვეყნებს მეტი შანსი და გასაქანი უნდა მიეცეთ. ისლანდიის მაგალითმა დაგვანახვა, რომ სწორედ ფეხბურთია სპორტის ის სახეობა, სადაც მართლაც ყველაფერი შეიძლება მოხდეს - ქვეყანამ, სადაც 10 თვე ზამთარია და რომლის მოსახლეობაც 330 ათასია, შესარჩევ ეტაპზე ჰოლანდია დაიფრინა, ევროპის ჩემპიონატზე კი მეოთხედფინალში გავიდა და გზად ინგლისი დაამარცხა.

სიტყვამ მოიტანა და ჰოლანდიის ნაკრებია იმის ნათელი მაგალითი, რომ მსოფლიოში და ამ შემთხვევაში, ევროპაში ფეხბურთის თამაში მაღალ დონეზე უკვე თითქმის ყველამ ისწავლა - ჰოლანდია აღიარებული გრანდია და მიუხედავად ამისა, 24-გუნდიან ევროპის ჩემპიონატზე ვერ მოხვდა, შესარჩევ ეტაპზე კი ისლანდიას, ჩეხეთს და თურქეთს ჩამორჩა.

თუ ჰოლანდია 24 გუნდს შორის ვერ მოხვდა, თავად განსაჯეთ, რამდენად უფრო დიდია იმის შანსი, რომ მსოფლიოს ჩემპიონატი ევროპული გრანდების გარეშე დარჩეს, რადგან თუ რუსეთის ეროვნულ ნაკრებს არ ჩავთვლით, რომელიც ტურნირის მასპინძელია, მუნდიალზე მხოლოდ 13 ევროპული ნაკრები გავა. 24, 25 და 26 მარტს, მსოფლიოს 2018 წლის შესარჩევი ეტაპის უმნიშვნელოვანესი შეხვედრებია - დროებით, საკლუბო ბატალიები დავიწყებას მიეცემა და წინა პლანზე სანაკრებო პაექრობები წამოვა...

48-გუნდიან მუნდიალამდე ჯერ დიდი გზაა გასავლელი, 2018 წელს კი რუსეთში 32 ქვეყნის ნაკრები ჩავა საასპარეზოდ. აქედან 14 გუნდი იქნება ევროპული, მათ შორის, რუსეთის ნაკრები, რომელიც მასპინძელია და შესარჩევ ციკლში არ ასპარეზობს.

შესაბამისად, შესარჩევმა 13 გუნდი უნდა გამოავლინოს, რომლებიც მსოფლიოს ჩემპიონატზე გაემგზავრებიან. ციკლში 54 ქვეყანა მონაწილეობს, რომლებიც 9 ჯგუფში არიან განაწილებულნი 6-6 გუნდად. ჯგუფების გამარჯვებულები პირდაპირ გადიან მუნდიალზე და შესაბამისად, 13-დან 9 სწორედ ასე შეივსება. მეორე ადგილზე გასული გუნდებიდან, ვინც ყველაზე ნაკლებ ქულას დააგროვებს, ის მუნდიალს დაემშვიდობება, დარჩენილი 8 მეორეადგილოსანი კი პლეი ოფში იასპარეზებს და დარჩენილი 4 იღბლიანი გუნდიც გამოვლინდება, რომლებიც ასევე გამგზავრებიან რუსეთში. ანუ ჯგუფების გამარჯვებული 9 გუნდი და პლუს 4 მეორეადგილოსანი, რაც 13-ს უდრის.

ერთი სიტყვით, მეტად მძიმე ფორმატია და თუ ევროპის ჩემპიონატზე მოხვედრის შანსი შესარჩევში მესამე ადგილზე გასულ გუნდებსაც კი ჰქონდათ, ამ შემთხვევაში, მისია ბევრად უფრო რთულია. მუნდიალის შესარჩევი ძალას იკრებს, გადამწყვეტ ფაზაში შედის და თითოეულ ქულას ოქროს ფასი ადევს - საინტერესოა, რა ვითარებაა ჯგუფებში, რას უნდა ველოდოთ მომავალი პაექრობებისგან და ემუქრება თუ არა მსოფლიოს ჩემპიონატს ევროპული გრანდების გარეშე დარჩენა? - წინ სანაკრებო ბატალიებია და ამ თემების განხილვა აქტუალური და უდავოდ საინტერესოა...

ერთადერთი გუნდი, რომელიც განვლილი 4 ტურის შემდეგ შესარჩევ ციკლს სოლიდური ფორით ლიდერობს, გერმანიის ეროვნული ნაკრებია. იოახიმ ლიოვის გუნდმა ოთხივე მატჩი მოიგო, 12 ქულას მოუყარა თავი და მეორე ადგილზე მყოფ ჩრდილოეთ ირლანდიის ნაკრებს, ისევე, როგორც აზერბაიჯანს, მთელი 5 ქულით უსწრებს.

კიდევ უფრო ცოტა ქულა აქვთ ჩეხეთს და ნორვეგიას, გუნდებს, რომლებსაც ბოლო წლებში კრიზისი აქვთ და როგორც ჩანს, ამ შესარჩევ ციკლს ჩააგდებენ. ჩრდილოეთ ირლანდია და აზერბაიჯანი რომ გერმანიას რეალურ კონკურენციას ვერ გაუწევენ, ცხადზე უცხადესია და თამამად შეგვიძლია ვთქვათ, რომ გერმანიას მუნდიალის გარეშე დარჩენა არ ემუქრება, ისევე, როგორც მუნდიალს გერმანიის გარეშე დარჩენა.

გამომდინარე იქიდან, რომ პირდაპირ მუნდიალის საგზურს მხოლოდ ჯგუფების გამარჯვებულები იღებენ, ორი გრანდის ერთ ჯგუფში მოხვედრა უკვე დიდ რისკებთანაა დაკავშირებული, რომ მუნდიალი გამორჩეული ნაკრების გარეშე დარჩეს. მართალია, 9 მეორეადგილოსნიდან 8 პლეი ოფის გზით შეეცდება რუსეთში გამგზავრებას, მაგრამ ეს უკვე სხვა ისტორიაა და თანაც, ორმატჩიან დუელში ყველაფერი შეიძლება მოხდეს.

G ჯგუფს თამამად შეგვიძლია ვუწოდოთ სიკვდილის, რადგან იქ ესპანეთის და იტალიის ეროვნული ნაკრებები ასპარეზობენ. მსოფლიო ფეხბურთის ორი აღიარებული გრანდი, რომლებიც შესარჩევ ეტაპებს ტრადიციულად მაღალ დონეზე ატარებენ. ესპანეთს შედარებით სუსტი გუნდების განადგურება სჩვევია და ტრადიციულად, არ უჭირს საკვალიფიკაციო ციკლების დაძლევა, იტალია კი თითქოს უფრო მძიმედ თამაშობს, მაგრამ თავის ასაღებ ქულებს ყოველთვის იღებს და შესაბამისად, დიდ საფეხბურთო ფორუმებს არ აკლდება.

მხოლოდ ის რად ღირს, რომ "სკუადრა აძურას" შესარჩევი ეტაპის მატჩი, როგორც მსოფლიოს, ისე ევროპის, 2006 წლის შემდეგ არ წაუგია, რაც რეკორდია და უდავოდ ფენომენალური შედეგი.

ამ დროისთვის, იტალიას და ესპანეთს 10-10 ქულა აქვთ აღებული - 3-3 მატჩი მოიგეს, ერთმანეთთან პაექრობაში კი ქულები გაიყვეს. ის მატჩი ტურინში გაიმართა და შესაბამისად, განმეორებითი პაექრობა ესპანეთში შედგება. ანუ იტალია დიდი გამოცდის წინაშე დადება და რისკი იმისა, რომ 2006 წლიდან მოყოლებული წაუგებელია სერია შეწყდეს, საკმაოდ მაღალია. თუმცა, იქამდე აპენინელებმა და პირენეელებმა ქულები არ უნდა დაკარგონ - 24 მარტს იტალია ალბანეთს უმასპინძლებს, ესპანეთის ნაკრები კი - ისრაელს. ეს არის ჯგუფი, სადაც ლიდერებს უბრალოდ არ აქვთ ქულების დაკარგვის უფლება, რადგან პლეი ოფში თამაში არც ერთის გეგმაში არაა.



ევროპის ჩემპიონატს ნამდვილად აკლდა ჰოლანდიის ეროვნული ნაკრები და მისი მრავალრიცხოვანი გულშემატკივარი, რომლებიც ნარინჯის ფერში ღებავენ ტრიბუნებს და ასე ალამაზებენ ტურნირებს. არის საფრთხე, რომ ჰოლანდია 2018 წლის მსოფლიოს ჩემპიონატსაც დააკლდება, რადგან ნარინჯისფერები მძიმე ჯგუფში მოხვდნენ და შესარჩევი ციკლიც არასტაბილურად დაიწყეს.

4 ტურის შემდეგ ჰოლანდიას 7 ქულა აქვს და შვედეთთან ერთად მეორე-მესამე ადგილებს იყოფს, პირველ ადგილზე კი თვით საფრანგეთის ეროვნული გუნდია. ფრანგებს ბრწყინვალე შემადგენლობა ჰყავთ, შესანიშნავად ასპარეზობენ და ჯგუფის ფავორიტებად ითვლებიან, ჰოლანდიელებს კი დიდი ბრძოლა მოუწევთ, რომ მეორე ადგილი მაინც დაიკავონ და პლეი ოფის გზით გაემგზავრონ რუსეთში. არც ის უნდა დაგვავიწყდეს, რომ ერთი მეორეადგილოსანი პლეი ოფის და შესაბამისად, მუნდიალის მიღმა დარჩება.

საგულისხმოა, რომ საფრანგეთის, ჰოლანდიის და შვედეთის ერთ ჯგუფში მოხვედრა უსიამოვნო სიურპრიზი გამოდგა რუსებისთვის, რადგან ამ გუნდებს უამრავი გულშემატკივარი დაჰყვებათ, ტურისტების სიმრავლე კი ბევრ შემოსავალს ნიშნავს. ფაქტია, რომ მუნდიალი ამ სამი ქვეყნიდან მინიმუმ ერთს, ან შესაძლოა ორსაც მოისაკლისებს.

პორტუგალიის ეროვნული ნაკრები ევროპის მოქმედი ჩემპიონია, მაგრამ ეს სულაც არ არის იმის გარანტია, რომ მუნდიალზე წარმატებით იასპარეზებს, ან საერთოდ გაემგზავრება რუსეთში. პირენეელებმა შესარჩევი ციკლი მარცხით დაიწყეს და შვეიცარიის საათივით აწყობილ გუნდს უკვე სამი ქულით ჩამორჩებიან.

შვეიცარიელები შესანიშნავად ასპარეზობენ და პირველი ადგილის დათმობა მათ გეგმებში ნამდვილად არ შედის. 25 მარტს პორტუგალია უნგრეთს უმასპინძლებს, რომელიც ასევე იბრძვის მუნდიალზე მოსახვედრად და შესაბამისად, ეს იქნება უმნიშვნელოვანესი შეხვედრა; შვეიცარია კი ლატვიას მიიღებს და წესით, მორიგი სამი ქულა უნდა ჩაიწეროს აქტივში. საინტერესოა, როგორ განვითარდება მოვლენები და დარჩება თუ არა მუნდიალი ევროპის ჩემპიონის გარეშე...

როგორც უკვე აღვნიშნეთ, 9 გუნდიდან, რომლებიც ჯგუფებში მეორე ადგილს დაიკავებენ, 8 პლეი ოფში იასპარეზებს, 1 უიღბლო კი მუნდიალს მიღმა დარჩება. პლეი ოფს ასცდება ის ნაკრები, რომელიც ყველაზე ცოტა ქულას დააგროვებს. ამ დროისთვის, ასეთი გუნდი სამია: ჩერნოგორია, ჩრდილოეთი ირლანდია და ჰოლანდია, რომლებსაც 7-7 ქულა აქვთ მარაგში.

მეორე ადგილზე მყოფი ქვეყნებიდან ყველაზე მეტი, 10-10 ქულა იტალიას და საბერძნეთს აქვთ. თუ თანაბარი რაოდენობით ქულას დააგროვებს ორი ნაკრები, უპირატესობა იმ გუნდს მიენიჭება, რომელსაც უფრო მცირე ქულათა სხვაობა ექნება ჯგუფის ლიდერთან და თუ ამ შემთხვევაშიც თანაფარდობაა, მაშინ ბურთების შეფარდებით გაირკვევა პლეი ოფის მონაწილე გუნდის ვინაობა.

პრიორიტეტი: ბურთების შეფარდება
თუ ჯგუფში პირველ და მეორე ადგილებზე გასულმა გუნდებმა თანაბარი ოდენობით ქულა დააგროვეს, პირველ ადგილზე გავა ის ნაკრები, რომელსაც უკეთესი ბურთების შეფარდება ექნება. თუ ესეც დაემთხვა, მაშინ გატანილი ბურთებით გამოვლინდება გამარჯვებული და თუ ამ კომპონენტშიც თანაფარდობა იქნება, მხოლოდ მაშინ გაითვალისწინებენ ურთიერთშეხვედრებში ნაჩვენებ შედეგს.

საგულისხმოა, რომ ევროპის ჩემპიონატზე და უეფას მიერ ორგანიზებულ საკლუბო ტურნირებზე პრიორიტეტი არა ბურთების შეფარდებას, არამედ ურთიერთშეხვედრებში დაფიქსირებულ შედეგს ენიჭება.

P.S. წინ საინტერესო მატჩები გველოდება და გამომდინარე იქიდან, რომ მუნდიალის საგზურს მხოლოდ 13 ევროპული ქვეყანა მოიპოვებს, დიდია შანსი, მსოფლიოს ჩემპიონატმა რომელიმე ან რამდენიმე გრანდი მოისაკლისოს, ჩვენ კი ისღა დაგვრჩენია, რომ დაველოდოთ მოვლენათა განვითარებას...

ყოველდღიური სპორტული გაზეთი "ლელო"