"ვითა" VTB ლიგაზე ითამაშებს. ხო ძაან მაგარია? ერთი მიღებული გადაწყვეტილების და ბოლომდე მიყვანილი თემის ბევრი პლუსი. გავიაროთ...* "ვითა" დაბრუნდა. უკვე თემაა.
* "ვითა" ეგრევე ხოშიან, ევროპაში ევროლიგის შემდეგ მეორე ტურნირზე ჩაჯდა. კომპლიმენტები კლუბის დამფუძნებლებს.
* დიდი მადლობა ნდობისთვის VTB ლიგის ბოსებს. აუცილებელი გარანტიების მიღების შემდეგ "ვითა" გენიალური პროექტის მონაწილე გახდა.
* მანუჩარ მარკოიშვილმა შარშან მოიგო VTB ლიგა. გიორგი მარკოიშვილი "ვითას" ერთ-ერთი დამფუძნებელია.
* თბილისში, მინიმუმ, 15 სხვა დონის თამაში ჩამოვა. თვეში ერთხელ სუპერლიგა გენიალურია, მაგრამ თვეში რამდენჯერმე
* "ვითა" საქართველოს ნაკრების მოთამაშეებს აქ დარჩენის და ნაკრებისთვის უკეთ მომზადების რეალურ შანსს აძლევს.
* სუპერლიგას ახალი, სხვებისთვის ჯერ უცნობი წარმომადგენელი გაეცნობა. ნუ, თუ "ვითას" სუპერლიგაში დაუშვებენ. საქართველოს კალათბურთის ეროვნული ფედერაცია დებულებას არ არღვევს. დებულება კალათბურთში მთავარია. კალათბურთზე მთავარი.
* თბილისში ბრუნდებიან ცსკა, "კალევი", ვეფ. ვინც წინააღმდეგია, ძაან ელემენტარულია.
* "ვითა" არ არის ერთჯერადი პროექტი. VTB ლიგაც ბევრჯერადია. იქ სერიოზული ხალხი ეფერება კალათბურთს. "ვითა" ადრე ქართული კალათბურთი იყო და ყველას უგებდა.
* "ვითასთან" ერთად ამ პატარა საკალათბურთო ეზოში ბრუნდება თემურ დათიკაშვილი, რომელიც არსად წასულა, მაგრამ ელოდებოდა "ვითასთან" ერთად დაბრუნებას.
და "ვითას" შეკერვის იდეა უფრო საკაიფოდ საქართველოში ერთადერთმა ლიცენზირებულმა საკალათბურთო აგენტმა, ლევან მიქელაძემ ამოწია. პროფების პროექტი და "ვითას" მთავარი მწვრთნელი იქნება პაველ გოოგე. "ბასკოსთან" ერთად გოოგე ადრე საქართველოს ჩემპიონატს იგებდა.
VTB ლიგის ანალიტიკოსი და გამორჩეულად საინტერესო პერსონა გოოგე აქ აზრზე მოსვლაზე დროს არ დაკარგავს. აზრზე სხვები უნდა მოვიდნენ. ვინც ამ პროექტს ცოტა არასერიოზულად უყურებდა. უკაცრავად, რომ გამოვიდა და "ვითა" სერიოზულ ჩემპიონატში მიიღებს მონაწილეობას.
"ვითას" დამფუძნებლები კალათბურთზე შეყვარებული ტიპები არიან. რო გადაგეკეტება, სხვას რო ვერაფერს ვერ ხედავ და თვალწინ მხოლოდ კალათბურთია. მეგობრული პროექტი, რომელიც ყოველთვის მეგობრული პროექტი იყო და ხო აზრზე ხართ, როგორ იშიფრება "ვითა"? ეს კლუბის დამფუძნებლების სახელებით აეწყო: "ვ" (ვლადიმერ ძიძიგური), "ი" (ივანე შენგელია), "თ" (თემურ დათიკაშვილი), "ა" (ავთანდილ საყვარელიძე).
მოკლედ, "ვითა". რომელიც საქართველოს ჩემპიონატში 1992 წლიდან შევიდა და დაიწყო მოგება. "ვითას" მოგება უხდებოდა. იმ პერიოდში საქართველოს ჩემპიონატი არაჩვეულებრივი "მერანი", ახალგაზრდების "კაქტუსი", რუსთაველების "აზოტი", უცვლელი "დინამო", საკაიფო "თბილისი" იყო. კალათბურთიც საკაიფო იყო, უფრო პრესიონალური. და იმ კალათბურთს არ ქაჩავდნენ ხელოვნური ან დილეტანტური პიარით. ის კალათბურთი პიარს საკუთარ თავს უკეთებდა. ის "ვითა" იყო კალათბურთის ახლობელი.
"დვიჟოკებით" გაშანსული ტელერეპორტაჟები, გულშემატკივრების ასკაციანი ჯგუფი, რომელიც მთლიანად "ვითას" სამეგობრო წრე იყო. საქართველოს ნაკრების საბაზო გუნდი, რომელიც ევროპაშიც კარგი იყო. და ჩვენი ნაკრებიც ძალიან კარგი იყო. "ვითამ" რაღაც ახალი დაიწყო. რაც ჯერ არ დასრულებულა.
პირველი "ვითაც" განსაკუთრებული გუნდი იყო. ნიკო ჩერქეზიშვილი, მიშა კობეშავიძე, შოთა უძილაური, ამბროსი ორმოცაძე, გოდერძი კორძაძე, გია ბერუაშვილი, ლევან გეგეშიძე, ირაკლი მაისურაძე, ირაკლი ხომერიკი, თამაზ გიგაური და დუდუ დადიანი. სამოქალაქო ომის დროს შექმნილი გუნდი. მართლა განსაკუთრებული გუნდი, რომელმაც ცარიელ, გაყინულ, მორგის ანარეკლს დამსგავსებულ დარბაზში ხალხი დააბრუნა. და კალათბურთმა გაიღვიძა. გაასწორა.
VTB სერიოზული ლიგაა. VTB ძალიან საინტერესო რეგულარულისგან და მოქნილი პლეი ოფისგან შედგება. იქ, შემდეგ დონეზე გადადის 8 გუნდი და "ვითას" მიზანი იმ რვა გუნდში შესვლა იქნება. "ვითას" იქ უნდა. "ვითამ" კარგად უნდა დაიწყოს. და "ვითამ" უკვე საუკეთესოდ დაიწყო. მოგებაზე მნიშვნელოვანი ამ ტურნირზე თამაში და სუნთქვაა. "ვითა" უკვე სუნთქავს.
ევროლიგაზე ქართველის თამაში, ქართველის კარგი, აკურატული თამაში მე ყველაფერზე მაგრად მსიამოვნებს. ალბათ, უმეტესობასაც. მე მყავს ჩემი საყვარელი გუნდი, რომელიც ბოლო პერიოდში ევროლიგას ვერ იგებს და მაინც დიდ მაყუთს ხარჯავს. მე მყავს ჩემი საყვარელი მოთამაშე, რომელიც ევროპაში ამერიკიდან დაბრუნდა. მე მყავს ჩემი საყვარელი ქართველი მოთამაშე, რომელიც არის მანუჩარ მარკოიშვილი. მე ევროლიგაც მაგრად მომწონს და ბოლო წლებში ვზივარ VTB ლიგაზე. უბრალოდ, ჩაუჯექით და წამოიღებს. როგორც უნდა წამოიღოს.
ძაან რთულია ცსკა-სთან მოგება. სადაც არ უნდა ეთამაშებოდე, ცსკა ფავორიტია. ცსკა-ს მარტო სპანულისი უგებს. და სპანულისი ჯერ VTB ლიგაზე არ თამაშობს. ძაან რთულია ამ ლიგის სხვა გუნდებთან თამაში და სირთულესაც თავისი კაიფი აქვს. ამ სირთულით მართლა უნდა იკაიფო და პროცესში, მოიგებ, უფრო აზრზე მოხვალ, ბევრ რაღაცას უკეთ გაიგებ, გაიცნობ. "ვითას" რეაბილიტაცია "ვითას" აკლიმატიზაციაზე იქნება დამოკიდებული. და იდეაში, პროცესი მალე დაიხურება. ამაში ჩვენს გუნდს VTB ლიგაც დაეხმარება.
გოოგე დაასახელებს ასისტენტებს. გოოგე კემპიდან აიყვანს ქართველებს. ნუ, ყველაზე კარგ ქართველებს დაიტოვებს და მერე, გუნდი ბოლომდე დაიცხრილება. "ვითაში" მხოლოდ ყველაზე კარგები, "მოხოდილები" და გიჟები უნდა იყვნენ. როგორც ყოველთვის იყო. "ვითაში" იცვლებოდი. კლუბის პროგრესის სურვილი გცვლიდა და ეს პროცესი არ ჩერდებოდა. "ვითა" აგებდა, მაგრამ ეს ძაან იშვიათად ხდებოდა. ძირითადად, გუნდი იგებდა და ეგრევე ივიწყებდა ამ მოგებას.
ყველა მაგარ გუნდს ყველაზე ცუდი მეხსიერება აქვს. იგებ და უკვე აღარ გახსოვს. იგებ და უკვე შემდეგი ტესტისთვის ემზადები. იგებ და იგებ. მეტი არაფერი. უბრალოდ, სულ იგებ და ეს პროცესი არ ჩერდება. "ვითასთვის" ეს პროცესი არასდროს არ ჩერდებოდა. რაღაცები ხო არ უნდა შეიცვალოს. "ვითაც" არ იცვლებოდა.
დღეს ქართული კალათბურთი ძაან უკან არის. ნაკრების ეს თაობა მიდის და მოდის სიცარიელე, მირაჟი, ზერო. კალათბურთი უნდა ვითარდებოდეს და ჩვენთან კალათბურთელები კალათბურთს ვერ თამაშობენ. კალათბურთის სამოყვარულო ლიგიდან მოხუცები მოქმედ მოთამაშეებს ყურს უწევენ და ის, ყურაწეული ბიჭები სუპერლიგაში კარგი კონტრაქტის მიღებას ჩალიჩობენ. ყოჩაღ, რომ ჩალიჩობენ. და ყოჩაღ ორმაგად იმ დამსახურებულ ხალხს, ვინც მათ ამ კონტრაქტებს უფორმებს. მაგარი მოხაზული გვაქვს.
ფედერაცია კალათბურთს ვერ ითამაშებს. კალათბურთი კალათბურთელმა უნდა ითამაშოს. და მთელ პროცესს სამი-ოთხი კარგი, მოაზროვნე, არაქართულად მოაზროვნე მწვრთნელი ვერ შეცვლის. ზარმაცი აფერისტების რიცხვი მაინც დიდია და ეს ბანდიტები კალათბურთიდან საერთოდ უნდა გაყარო. ახლოს რომ ვერ მოვიდნენ. დიაფილმებით უყურონ.
ძაან რთულია ახალი გუნდით ტრადიციის დაბრუნება. მართლა ძაან რთულია. ახალი მოთამაშეები, ახალი მწვრთნელი, ახალი "დუხი", ახალი პერსპექტივა. ახალი პროცესი და ძველი "ვითა". მე ცოტა სუბიექტურ პარალელს გავავლებ.
რაშო ნესტეროვიჩმა "სან ანტონიოსთან" ერთად პირველი ვარჯიშის შემდეგ თქვა, ვხვდები, რატომ არ უყვართ ეს გუნდი და ვხვდები, რატომ იგებს ეს გუნდი. "სან ანტონიო" გცვლის და იქ გავიწყდება, რომ კალათბურთის გარდა საერთოდ რამე თუ არსებობს. იგივე მითხრა მანუჩარ მარკოიშვილმა ცსკა-ზე. იმავეს გეტყვის "რეალის" ნებისმიერი მოთამაშე. იმავეს იტყვის სპანულისის ნებისმიერი მეგობარი "ოლიმპიაკოსში". იმავეს გეტყვის "ვითას" ნებისმიერი ყოფილი მოთამაშე. ეს გუნდები გცვლიან. ეს გუნდები სხვა ემოციებს გაძლევენ. ამ გუნდებში ხელოვნურად, ზედაპირულად, ქართულად ვერ ითამაშებ. ამ გუნდებში მოგების მუღამზე მოდიხარ და ეს უკვე განსაკუთრებულია.
"ვითაც" განსაკუთრებულია. როგორც "სან ანტონიო", "რეალი" "ოლიმპიაკოსი", ცსკა და ნებისმიერი გუნდი, რომელიც იგებს და სადაც გიჟები და ეკონომ-გლადიატორები თამაშობენ. ის, ვინც იგებს, პროცესში ისვენებს. ის, ვინც ისვენებს, პროცესში ყოველთვის მოგიგებს. ის შენზე კარგია.
"ვითა" VTB ლიგაზე ახალი ბიჭია. ძველი ბიჭები იქ ყველაფრის აზრზე არიან და ისინი უბანში მოურიდებლად დგანან. მათ იცნობენ. ძველი "ვითა" კრიალოსნების, რეიბანების, პიტსოტპერვების და "ინსპექტორების" დროს თამაშობდა. ძველი "ვითა" იყო ტრადიცია და მეგობრების გუნდი. ძველ "ვითაში" ითამაშა დუდუ დადიანმა. ძველმა "ვითამ" 92 წამში უნგრულ გუნდს -12 დაუქაჩა და მოუგო. ძველი "ვითა" კლასი იყო. ძველი "ვითა" დაბრუნდა.
თბილისში მაგარი კალათბურთი მოდის. მოემზადეთ, გამოიძინეთ და ვისაც არ გჯერათ ან ქართულად, ორაზროვნად გიხარიათ, სახლში დარჩით. მაინც ვერ გაიგებთ.
"ვითა" დაბრუნდა.
