არის! საქართველოს ნაკრებმა ისრაელი დრამატულ მატჩში დაამარცხა [VIDEO]

იმ ჩემპიონატში, შედარებითი წარუმატებლობის მიზეზი ტურნირის წინ,ან უშუალოდ ტურნირზე მიღებული ტრავმები იყო.ძირითდი ხუთეულის სამი მოთამაშე ან უვარჯიშებელი იყო,ან ტრავმიანი თამაშობდა.სკამი კი, ძალიან მოკლე გვქონდა და ვეღარც გადაწყობა მოესწრო.ისე ბიჭები იქაც სრულად დაიხარჯნენ,უფრო მეტადაც კი.ნაკრები კი მართლაც ძალიან ძლიერი გვყავდა.

ნუ ამძიმებ დედამიწას

შენ,თუ შენი არ გიყვარს,სხვას სულ ფეხებზე ჰკიდიხარ და მთელი ისტორია,ამას გვასწავლის.გულშემატკივარი!სიტყვას დაუფიქრდი რას ნიშნავს და ობიექტურობა მერე მოითხოვე.ყვავი რომ ყვავია,იმასაც თავისი ბახალა ურჩევნია, სხვის ბულბულს და რა პროფესიონალიზმზე ლაპარაკობ?სერბიამ კი,გვაჯობა,იმ ახალ შეკრებილ ჯგუფს,ნაკრები რომ დავარქვით,მაგრამ თუ საბოლოო ჯამში მათზე წინ აღმოვჩნდებოდით,რა,არ უნდა გვეთამაშა მსოფლიოზე?ცხრილი ხომ ყველა თამაშის ერთობლიობით ყალიბდება და თუ გავუსწრებდით,რატომ იქნებოდა სასირცხვილო?რა,რაიმე მოვიპარეთ?ან რატის რას ერჩი დალოცვილო,4 წუთი ითამაშა,ცინცაძე დაასვენა და არაფერი გაუფუჭებია.17 წლის ბიჭისაგან მეტს რაღას მოითხოვ,ან გყავს ვინმე მასზე უკეთესი?გეთანხმები,რომ ციცნცაძეც ვერ არის ფორმაში,მაგრამ რა მნიშვნელობის სამიანები ჩაყარა,ეგეც არაფერი?ნახე სად თამაშობენ ჩვენი ბიჭები და შეადარე თუნდაც ებრაელი კალათბურთელების გუნდებს,მართლა ორმაგად იხარჯებიან და არ უნდა დაინახო?კოკოშკოვმა კი კონტრაქტი ამოწურა და შემდეგ თავის ქვეყანაში წავიდა/ვინმეს უთქვამს,რომ ცუდი მწვრთნელი ხარ და წადიო?სამშობლომ დაუძახა და გაამარჯვებინა კიდეც.ღმერთმა გაუმარჯოს.ასევე ზუროსიც ძალიან მაგარი სპეციალისტია და შენს გარდა მგონი არც არავის შეუდარებია ისინი ერთმანეთისათვის.ორივე ძალიან მაგარია,მაგრამ ერთმანეთისაგან სრულიად განსხვავებული.ღმერთმა ამასაც გაუმარჯოს.მთელ სულსა და გულს დებს თამაშში და ნაკრებში.ჰო,კიდევ ზაზა ფაჩულიაზე.ზაზამ თვითონაც კარგად იცოდა და ჩვენც,რომ სხვები მასზე ძლიერები იყვნენ,მაგრამ ყველას თავისი უხარია და ჩვენც ჩვენის დანახვა გვინდოდა იქ.ეს ზაზას არ უთხოვია და გულშემატკივარმა მისი სიყვარული ასე გამოხატა.ის შემადგენლობები სიმპათიების მიხედვით დგინდება და ჩვენ ჩვენი გამოვხატეთ.ჩვენ ეს არაფრად გვიღირდა,მაგრამ ზაზას გულშიც ჩაიხედეთ,რას იგრძნობდა ამის შემხედვარე.მისთვის მთავარი იქ თამაში კი არა,სწორედ ეს სიყვარულის გამოცხადება იყო და მჯერა, ამას ორამაგად გადაუხდის ქვეყანას.თითქმის ნაღდია,რომ ჯგუფიდან ვერ გავალთ,მაგრამ ამ ბიჭებს რომ ვუყურებ,მეამაყება.იმიტომ, რომ მახსოვს როგორ ითამაშეს ის პირველი თამაშები,თუნდაც სერბიასთან და როგორ მებრძოლ კოლექტივად ჩამოყალიბდა ამ მოკლე დროში.ორი კვირა ერთად ვარჯიშის საშუალება მაინც რომ ჰქონოდათ,ახლა სერბიაზე წინ ვიქნებოდით,დარწმუნებული ვარ.