სპორტიდან მაღალ ეშელონებში - რა საერთო აქვთ რომის პაპს, ჰემინგუეისა და კალაძეს

ახალგაზრდობაში სპორტთან ბევრი ცნობილი ადამიანი იყო დაკავშირებული, მაგრამ შემდეგ საქმიანობის სფერო რადიკალურად შეიცვალა. თემის გაშლისკენ ერთ-ერთმა საინტერესო ფაქტმა გვიბიძგა...

მცირე ხნის წინ ჩეხეთის პრეზიდენტზე წავიკითხე. თურმე, მილოშ ზემანი 1968 წელს, საბჭოთა ინტერვენციის დროს "პრაღის გაზაფხულის" მიმართ სიმპათიის გამო სამსახურიდან დაითხოვეს.

მაგრამ პრესტიჟული უმაღლესი ეკონომიკური სკოლის დიპლომი და სოლიდური განათლება ჰქონდა, სპორტი უყვარდა და კარგა ხანს თავს სპორტული ჟურნალისტობით ირჩენდა.

მერე და მერე, კომუნისტური მარწუხები რომ შერბილდა, კვლავ პოლიტიკურ საქმიანობას დაუბრუნდა, სპორტი კი სასიამოვნო მოგონებად დარჩა.

ასევე სპორტული ჟურნალისტი გახლდათ ცნობილი მწერალი ერნესტ ჰემინგუეიც, რომელმაც მნიშვნელოვანი გავლენა იქონია მეოცე საუკუნის ლიტერატურაზე.

ჰემინგუეი სპორტის სხვადასხვა სახეობაში ვარჯიშობდა - კრივში, სრიალებდა თხილამურებით, თამაშობდა ფეხბურთსა და წყალბურთს. მარკ ტვენის, სტივენ კრეინის, თეოდორ დრაიზერისა და სინკლერ ლიუისის მსგავსად, სანამ ნოველების წერას შეუდგებოდა, ჰემინგუეიც ჟურნალისტი იყო და წერილებს სკოლის გაზეთში აქვეყნებდა.

სკოლის დამთავრების შემდეგ მან The Kansas City Star-ში დაიწყო მუშაობა და პირველი ჰონორარი კრივზე რეპორტაჟით მიიღო. მიუხედავად იმისა, რომ გაზეთში მხოლოდ ექვსი თვე მუშაობდა, იქაური წერის სტანდარტს შემდეგაც იყენებდა:

"გამოიყენე მოკლე წინადადებები. პირველი პარაგრაფი უნდა იყოს მოკლე. გამოიყენე ენერგიული ინგლისური. იყავი პოზიტიური და არა - ნეგატიური".

დანიელი ფიზიკოსი, თანამედროვე ატომური ფიზიკის ფუძემდებელი, ნობელის პრემიის ლაურეატი და მრავალი აღმოჩენის ავტორი ნილს ბორი ფეხბურთელი გახლდათ და "კოპენჰაგენის" კარს იცავდა.

ნილსი და მისი ძმა - ჰარალდ ბორი, რომელიც შემდგომში მათემატიკოსი გახდა, თავიდან სამოყვარულო გუნდის, "აკადემისკის" ღირსებას იცავდნენ.

ნახევარმცველი ჰარალდი უფრო წარმატებული გამოდგა. მან იმდენს მიაღწია, დანიის ნაკრების წევრი გახდა, 1908 წელს ოლიმპიური თამაშების ფინალში ურუგვაისთან ითამაშა და ვერცხლის მედალსაც დაეუფლა - ურუგვაელებმა 2:1 მოიგეს.

ახალგაზრდობაში ასევე ფეხბურთელი (მეკარე) იყო რომის პაპი, აწ გარდაცვლილი იოანე პავლე II (ერისკაცობაში კაროლ იოზეფ ვოიტილა). მართალია, მერე სასულიერო მოღვაწეობა დაიწყო, მაგრამ ფეხბურთის ისეთი მოყვარული გახლდათ, რომ ამის გამო "ფანატი პაპიც" შეარქვეს.

თუმცა თამაშს მხოლოდ ერთადერთხელ დაესწრო, როცა ერთმანეთს იტალიისა და სერია A-ში მოთამაშე ლეგიონერთა ნაკრებები დაუპირისპირდნენ.

იოანე პავლე II გამორჩეულად "ბარსელონასა" და "ლაციოს" გულშემატკივრობდა. "ბარსამ" პაპის კეთილგანწყობით ისარგებლა და ოფიციალურად კლუბის წევრად მიიღო. 15 წლის მერე იგივე გააკეთა მადრიდის "რეალმაც" - კატალონიური გრანდის გულშემატკივრობას კი პაპისთვის ხელი არ შეუშლია, "სამეფო კლუბიც" დაელოცა.

ორივე კლუბში თვლიდნენ, რომ მისი ფორმალური წევრობაც უმნიშვნელოვანესი მოვლენა იყო და ამას პოლიტიკურ დატვირთვასაც აძლევდნენ.

რომის პაპი ცნობილი თანამემამულის, პოლონელი მეკარე იერჟი დუდეკის დიდი გულშემატკივარი გახლდათ: 2004 წელს, პირადი შეხვედრისას, პაპმა დუდეკს უთხრა, რომ მას მსოფლიოს ერთ-ერთ საუკეთესო გოლკიპერად თვლიდა...

კათოლიკური ეკლესიის მეთაურმა 1982 წლის 17 ნოემბერს, ბარსელონას "კამპ ნოუზე" საზეიმო მესა ჩაატარა, რომელსაც 120 ათასზე მეტი ადამიანი დაესწრო. იგივე შემდეგ "მარაკანაზეც" გაიმეორა. ბრაზილიელები ამბობდნენ - "მარაკანა" სულ სამმა კაცმა დაადუმა - ფრენკ სინატრასა და ალსიდეს გიჯას (1950 წლის მუნდიალის გადამწყვეტ მატჩში რომ გაიტანა ურუგვაელთა გამარჯვების გოლი) შემდეგ, მესამედ ეს იოანე პავლე II-მ მოახერხაო.

ახლა საქართველოში გადმოვინაცვლოთ. ჩვენთანაც საკმაოდ ბევრი პოლიტიკური პირია, რომელიც კარიერას სპორტით იწყებდა.

"ქართული ოცნების" გენერალური მდივანი და საქართველოს ენერგეტიკის მინისტრი, ვიცე-პრემიერი კახა კალაძე რა ფეხბურთელიც იყო, ეს ყველას მოგეხსენებათ და ამაზე ლაპარაკით თავს არ შეგაწყენთ, მაგრამ საინტერესოა, რომ 2015 წელს, საქართველოს ნაკრების ყოფილი კაპიტანი მსოფლიოს ეკონომიკურმა ფორუმმა მსოფლიოს ახალგაზრდა ლიდერად დაასახელა.

ლევან ყიფიანი კი საქართველოს ჩემპიონატების ისტორიაში ერთ-ერთი საუკეთესო გოლის ავტორი გახლავთ, რომელიც "შევარდენის" შემადგენლობაში თბილისის "დინამოს" კარში 1990 წელს გაიტანა.

ყოფილი ტანმოვარჯიშეა განათლებისა და მეცნიერების მინისტრი თამარ სანიკიძე.

იანვარში "ქართული ოცნების" აღმასრულებელ მდივნად ირაკლი კობახიძე დაინიშნა.

"ირაკლი არის აღმოსავლეთ ევროპის სასწავლო უნივერსიტეტის პროფესორი, კავკასიის სამართლის სკოლის ასოცირებული პროფესორი, ათამდე სამეცნიერო ნაშრომის, მათ შორის, ორი სახელმძღვანელოს ავტორი. რაც მთავარია, ის არის ძალიან წესიერი, პატიოსანი, ღირსეული პიროვნება", - ასე წარადგინა ის კახა კალაძემ.

მაგრამ "მილანის" ყოფილ ვიცე-კაპიტანს მთავარი ამბავი გამორჩა: როდესაც თავად იტალიურ გრანდში დამკვიდრებას ცდილობდა, ირაკლი კობახიძე გაზეთ "11x11"-ში უცხოური ფეხბურთის მიმოხილვებს წერდა და პერსპექტიულ და გემოვნებიან სპორტულ ჟურნალისტადაც ითვლებოდა.

"ქართული ოცნების" კოალიციური საბჭოს წევრი გოგი თოფაძე პარლამენტში მესამედ შევიდა. იყო საპნის ქარხნის დირექტორი, "თბილლუდის" გენერალური დირექტორი, კომპანია "ყაზბეგის" პრეზიდენტი, ოლიმპიური კომიტეტის ვიცე-პრეზიდენტი...

ამავე დროს, თოფაძე იყო ნოდარ ახალკაცის უახლოესი მეგობარი და მისი დროის თბილისის "დინამოს" ერთ-ერთი მთავარი სპონსორი. თოფაძეს სოლიდური წვლილიც აქვს შეტანილი, 1981 წლის 13 მაისს "მზიანი ღამე" რომ დაგვიდგა.

კომუნისტების დროს, როდესაც სპონსორობის ინსტიტუტი არ არსებობდა, "დინამოს" სწორედ ამ რანგში მოევლინა და გუნდს იმაშიც ეხმარებოდა, საბჭოთა მსაჯებს რომ არ დაეჩაგრათ.

აჭარის უმაღლესი საბჭოს თავმჯდომარე ავთანდილ ბერიძე ფეხბურთის არა მხოლოდ სტაჟიანი გულშემატკივარია, არამედ, ერთი ხანობა, ჩეხეთის პრეზიდენტის, ჰემინგუეისა და კობახიძის არ იყოს, სპორტული კორესპონდენტიც გახლდათ.

"თავად სპორტული კორესპონდენტი ვიყავი და გაზეთ "საქართველოში" ბათუმის "დინამოს" საშინაო თამაშებზე მასალებს ვაგზავნიდი. გუნდის ყოფილ წევრებთან ვმეგობრობდი, იმავე შოთა ჭეიშვილთან, რომელიც ახლა მთავარი მწვრთნელის რანგში დაგვიბრუნდა.

მოკლედ, ჩვენი გუნდის საშინაო თამაშებს არ ვაცდენდი და გასვლაზეც ბევრჯერ გავყოლილვარ. იმის თქმა მსურს, რომ როგორც ფეხბურთის რიგითმა გულშემატკივარმა, კარგად ვიცი, ბათუმისთვის რას ნიშნავს ფეხბურთი", - ამბობს ბერიძე.

საინტერესოა, რომ ასევე სპორტული ჟურნალისტი გახლდათ პარლამენტის დეპუტატი ოთარ ჩრდილელი, რომელიც გაზეთ "ალიას" სამტრედიიდან, პოლიტიკურ წერილებზე არანაკლები ხალისით, საფეხბურთო მასალებითაც ამარაგებდა.

თავის დროზე, სპორტული ჟურნალისტიკით იყო გატაცებული გიგა ბოკერიაც, რომელმაც "უემბლიდან "რუსთავი 2"-ზე ინგლისისა და საქართველოს ეროვნული ნაკრებების შეხვედრის პირდაპირი რეპორტაჟი წაიყვანა, მაგრამ დებიუტი იმდენად მწვავე გამოუვიდა, ეროვნული გუნდის მთავარი მწვრთნელის, დავით ყიფიანისა და ფეხბურთის ფედერაციის მაშინდელი ხელმძღვანელების რისხვა დაიმსახურა.

საინტერესოა, რომ ბოკერიასთან წყვილში რეპორტაჟს გოგი ქავთარაძე უძღვებოდა, რომელიც ნოდარ ახალკაცი-უმცროსის დროს სფფ-ს ვიცე-პრეზიდენტის რანგში მოევლინა.

პარლამენტში სპორტსმენების სია გრძელია - ფეხბურთელები თემურ ჩხაიძე და დავით ლორთქიფანიძე, მოჭიდავეები - ლერი ხაბელოვი, შოთა ხაბარელი, თემურ ხუბულური, ზვიად ზვიადაური, ლუკა კურტანიძე, ზაზა კედელაშვილი, მკლავჭიდელი სოსო ჯაჭვლიანი, მორაგბე გიორგი კახიანი... წლების წინათ რუსთავის "გორდას" გვერდში ედგა გიგა ჟვანია.

მაგრამ საწყენი ისაა, რომ ასეთი სოლიდური შემადგენლობის მიუხედავად, ჯერ პარლამენტს სპორტისთვის სასარგებლო ბევრი არაფერი გაუკეთებია.

ჯერ ხომ პრიორიტეტი ბუსუსებიანი პრეზერვატივია...

ყოველკვირეული ჟურნალი "ლელო week"