goal.com: კვარაცხელიასთვის ნორვეგია პირველი შანსია და შემდეგ კი არ შეყოვნდება, არამედ გაფრინდება

ასეთი ბოღმა ხალხი ჩვენ რომ ვართ, ალბათ მსოფლიოში არ არის. რას ვერჩით ამ ბიჭს? რამოდენა სიხარული მოგვანიჭა წინა სეზონში და გაგვიხარა გულები. რატომ გავიწყდებათ, რომ ერთი პატარა ბიჭია, ყველაფერი წინაა აქვს, წარმატებებიც და ჩავარდნებიც. ამ ხნის კაცი ვარ და ვაღიარებ , რომ ასეთი ფეხბურთელი საქართველოს არ ჰყოლია. მესხის და მეტრეველის თამაშები მაქვს სტადიონზე ნანახი. მხარი დავუჭიროთ ამ კაცს, ის კიდევ ბევრჯერ გაგავახარებს. ხვიჩა კვარაცხელიას გაუმარჯოოს!!!!!

არ დამეზარა და იუთუბზე ვნახე თემურ ქეცბაიას დროს მომზადებული სიუჟეტები ქართველი სპორტული ჟურნალისტებისა. სრულიად გასაგებია ვინ და რატომ ღუპავს ქართულ ფეხბურთს. ფაქტია, ქეცბაიამ დააპირა ნაკრების გაახალგაზრდავება. ამის გამო მას მოუწია დაპირისპიპრება მაშინდელ ავტორიტეტებთან ნაკრებში, როგორც ახლა გურამ კაშია არის "ხელშეუხები" და 36 წლის ასაკში ნაკრებიდან ძვრას ვერავინ უშვება და თავისი ნებით არაფრით არ მიდის, ზუსტად მასე იყო მაშინ აბა ვინ? ხიზანიშვილი, იაშვილი, კობიაშვილი... და დღეს ვინ არიან ფედერაიაში "მომჯდრები"? კობიაშვილი პრეზიდენტი, იაშვილი მოადგილე, ხიზანიშვილი ნაკრების მწვრთნელის თანაშემწე. აი, როდის და რატომ დაიბოღმნენ ბიჭები! მერე დაასრულეს კარიერა უცხოეთის კლუბებში, ჩამოვიდნენ, გასაგებია ვისი მეშვეობითაც ჩაიგდეს ხელში ფეხბურთის ფედერაცია და დაბოღმილებმა აუგორეს ქეცბაიას მედიაში შავი პიარი! სპორტული ჟურნალისტების ნაწილს ამაში მოზრდილი მაყუთიც ექნება აღებული! პოლონეთთან 0-4 წაგება უკვე ეფექტური საბაბი იყო და ქეცბაია უსამართლოდ ჩამოაშორეს ნაკრებს. მერე დაიწყო ასევე დიდი მაყუთის ხარჯვით პირიქით დადებითი პიარი და ყაზახეთთან გაჭირვებით მოგება უცებ გააფორმა მედიამ - "ისტორიის დაწერად!". საბოლოოდ, როგორც მოსალოდნელი იყო ვაისმა აბსოლუტურად ვერ გაამართლა და ეს ჯიუტი და ხეპრე "სასტავი" გადავიდა სანიოლის პროექტზე. კაშია ამ პროექტის განუყოფელი ნაწილია. სამწუხაროდ, ამათ არ ესმით, რომ ხელოვნური, ფასადური აჟიოტაჟით არ კეთდება საქმე. სადამდეც მივედით ნახეთ ქეცბაია პოლონეთთან 0-4-ს შეეწირა და აგერ მივიღეთ ესპანეთთან 1-7. თან ქეცბაიას დროც არ მისცეს ახალი გუნდის ფორმირებისთვის (პირველი 4 წელი "ძველი" გუნდით სცადეს. მერე მოხდა შეთანხმება გუნდის გაახალგაზრდავებაზე, მარა 1 წელიც აღარ აცალეს. სულ 5 წელი მუშაობდა ნაკრების მთავარ მწვრთნელად). ახლა კი "კვარაცხელიებით,მიქაუტაძეებით, მამარდაშვილებით" გადაპენტილი "ვარსკვლავური" ნაკრები ჰყავთ და რა ქნეს? რეკორდულად ჩაისვარეს. ქართული ფეხბურთის თითქმის მუდმივი პრობლემა! ეს არ ნიშნავს ცუდ ფეხბურთელობას, მაგრამ სამწუხაროდ ძალიან მაგარ ფეხბურთელებსაც სჭირთ ხოლმე ეს ჯერ კიდევ მესხიდან დაწყებული, მანუჩარ მაჩაიძით გაგრძელებული. წასვლის დროს ვერ ხვდება ხალხი და თუ შეეცდება ვინმე რომ გაუშვას ძალიან ცუდ დღეში ვარდება. ამიტომ არის უკანალში დღემდე ქართული ფეხბურთი და იქნება კიდევ დიდი ხანი ზუსტად! სამწუხაროა, მაგრამ ფაქტია! ზუსტად მიხვდებით, რატომ არ მიეთრევა კაშია ნაკრებიდან! ზუსტად დაინახავთ რა დონეზე ნარცის და ამპარტავან ადამიანებს აბარიათ ფდერაცია და როგორი ჯიგრები არიან ნაღდი ფეხბურთელები, თუნდაც კანკავა და თუნდაც თავად ქეცბაია, რომლებიც 35 წლის ასაკამდე, საკუთარი ნებით წავიდნენ ნაკრებიდან ახალგაზრდებს დაუთმეს! და თვით ყველაზე დიდი ლეგენდა ქართული ფეხბურთისა დავით ყიფიანი მიხვდა, რომ იმ საშინელი ტრავმის მერე ფორმა დაკარგა, ასაკიც გაითვალისწინა და თავისი ნებით წავიდა!

ბოლო ბოლო ბრაზილიის ნაკრები დამარცხდა გერმანიასთან 7:1. რა პანიკა შექმენით რა ხდება? მოახვიეს თავისი თამაში თავზე და დაშალეს ბრინჯივით ჩვენი ბიჭები. გაცილებით მეტი ამხანაგური მატჩი უნდა ჩავატაროთ არა ალბანეთთან და მისნაირებთან, არამედ ევროპულ ტოპ ჩემპიონატების მქონე ქვეყნებთან, მაშინ და მხოლოდ მაშინ შევძლებთ პრაქტიკის დაგროვებას.

სად ცალია ნაკრების გულისთვის ნაპერწკალი აენთოს. ნაპერწკალი მაშინ აენთო ახალგაზრდული რო დაიკიდა და იმ დღეს როცა მთელი გუნდი თამაშობდა ისრაელთან თვითონ ქორწილში ცეკვავდა. თან ეს გუნდელებიც არ დაპატიჟა ავტომატურად. დავისვენო უნდა გადავიღალოო რო შემდეგ სეზონში დედა მოვიტყნაო და მაგრად დაისვენა ბრდღვნის ახლა ყველაფერს

შთაბეჭდილება მექმნება ვერ უძლებს წნეხს შეიბოჭა, თვითონ გასაგებია არ იტყვის,თუ გადალახა შეუჩერებელი გახდება 2-3 თამაში ჭირდება მისთვის დამახასიათებელი კარგი თამაში

არადა პატრიარქმა ხომ დალოცა პირიქით არ უნდა ემოქმედა?.............კვარაა თაღლითი თუ პატრიარქი ლოცვის მაგივრად იწყევლება ვეღარ გამიგია

სანამ ჯუᲦელას ჯიᲨი და ჯილაგი იტრიალებს Ჩვენი ბიᲭების ირგვლივ, ნეგატივი იმატებს, გინდა ხვიᲩა იყოს და გინდა გოᲩა.

ხო ხო აბა გაფრინდება, დაიჭირეთ არ გაგიფრინდეთ)))))

რამ გაგამწარათ. ბოღმამ არ დაგახრჩოთ ფრთხილად.

მოდი ერთ რამეზე შევთამხდეთ! ამოვიდა ყელში ფსევდო-პატრიოტები და “ერთგული გულშემატკივრები”

ნებისმიერი სპორტსმენი, იმსახურებას კრიტიკას და შექებას, იქიდან გამომდინარე როგორ იასპსარეზებს - და ეს ჩვეულებრივი ამბავია! ნეგატიური კუთხით მსჯელობა, არ ნიშნავს რომ გეზარება ან ცუდი დამოკიდებულება გაქვს ფეხბურთელის მიმართ.

კვარაცხელია მაგალითია იმის რომ შეფასება შეიძლება უარყოფითიც იყოს, რა დონეზე ასორეზობ ამ ეტაპზე. მან ძალიან მოუკლო, ფაქტი სახეზეა, ამის უარყოფა არ შეიძლება. როცა საქმე შეეხევა ეროვნულ ნაკრებს, სრულიად ლეგიტიმურია ასეთი შეფასებების გაკეთება.

მოკლე ანალიზი ამ ფეხბურთელის შესახება.

სამწუხაროდ მან მოუკლო ბევრი მიზეზების გამო

«ფსიქოლოგიური მომენტი და წნეხი»

მას დააჯერეს რომ ყველაზე საუკეთესოა, და განუმეორებელია ამ სპორტის სახეობაში, დიდი როლი სპალეტიმ იკისრა, ამის საფუძველზე მოკლევადიან პერსპექტივაში ამან შედეგი გამოიღო: კვარა ძალიან აქტიური, მშრომელი, და ძალიან თანამედროვე ფეხბურთელად ჩამოყალიბდა. მისი ბრძოლა დაცვაში, აჩქარებები დაცვიდან, მომენტალურად კონტრ-შეტევებში ჩართვები, დისტანციაზე ფეხბურთელის მოტყუება, და დიდ
მანძილზე სირბილი დაუღალავად - ეს იყო მთავარი და დასამახსოვრებელი თვისება. და დაუფასდა კიდევაც, გულშემატკივრის მხრიდან და ასევე შედეგით.

იმის შემდეგ, წნეხის ქვეშ და ამდენი ინფორმაციის მერე
მყოფი კვარაცხელია ისეთივე პროდუქტიული ვერ გახდა, რატომ?
იმიტომ რომ, მას მალევე დაეწყო
სინდრომი რომელიც შინაგანათ აიძულებდა და ფიქრობდა როგორმე შეენარჩუნებია მაღალ საფეხურზე თავისი სტატისტიკა და კიდევ მეტადშედეგინი ყოფილიყო. დადგა ეტაპი როდესაც ის პირად მიღწევებზე უფრო დაიწყო ფიქრი ვიდრე გუნდზე, ბოლო თამაშებში(სანამ უიღბლო სტატისტიკა დაეწყებოდა) პირველი გარბოდა ყველა ბურთის მოწოდებაზე, კუთხურზე, და რამდენჯერმე პენალტი გააფუჭა. ეს არის ყველაფერი იმის შედეგი რომ ის აღმოჩნდა თავისი თავის მძევალი, იმ მოლოდინის რაც ხალხს და მედიას ქონდა.


“იმ ეტაპზე როდესაც შედები არის, და გაღიარებენ და ვარსკვლავად გთვლიან, კვარაცხელია მიუდგა ძალიან არაპროფესიონალურად ამ ყველაფერს, და ვერ გადალახა ეს ეტაპი”


დღევანდელი თამაში ამ ფეხბურთელის არის - ბრძოლა თავის ამბიციებთან. რაც ძალიან ხშირად ემართებათ ქართველ ფეხბურთელებს - პირადი ამბიციების წინა პლანზე აყვანა.

ამ აბიციებს შეეწირა საქართველოს ახალგაზრდული ნაკრები, და არანაკლებ უარყოფითად იმოქმედა თავად კვარაცხელიაზე

«როდესაც ხალხი გაღიარებს და უყვარხარ შენ არ გაქვს უფლება ზურგი შეეაქციო შენს ეროვნულ ნაკრებს» მაგრამ ვერ გათვალეს ის რომ, ამ ნაკრების დამსახურებით, და ხალხის სიყვარულით, ის არის იქ სადაც არის.

საბოლოო დასკვნა არის ის რომ, ქართველ ადამიანს, სპორტსმენს სჭირდება ბევრი ძალისხმევა იმისთვის რომ რამეს მიაღწიოს, შემდეგ კი ძალიან დიდი ძალისხმევა რომ შეეანარჩინოს ეს ყველაფერი.


ჩემთვის მთავარია როგორ იხარჯება სპორტსმენი, როგორ ბრძოლობს, და თავს აკლავს თუ არა თავის ეროვნულ ნაკრებს, შეიძლება დიდი ანგარიშით წააგო მაგრამ მუხლებ დაგლეჯილი გამოხვიდე - და მაშინ იტყვის ხალხი: ბრძოლობდნენ, მაგრამ ამჯერად არ გამოუვიდათ, მაგრამ შემდეგში გამოუვათ! ეს არის მთავარი - იმედი, რაც ამ ფეხბურთელებმა ბოლომდე დაგვიკარგეს. ფეხბურთელი რომელიც არ არის მზად მუხლები დაიგლიჯოს ეროვნული ნაკრების გამო და ურჩევნია კუნძუზე დაისვენოს, ის სააბოლოოდ უნდა დარჩეს კუნძულზე. ჩვენ გვჭირდება ნამდვილი მეომრები, სულს და გულს რომ დადებენ და არ შეგვარხვენენ და თავის თავსაც არ შეირცხევენენ.

მადლობა ყურადღებისთვის.