მაკფადენი: ქართველმა ხალხმა იმდენი სიყვარული მანახა, რომ გამარჯვებით უნდა დავუბრუნო

პატარა სოსოს-ს.შენ არც ჩემი პოსტი წაგიკითხია ყურადღებით.იქ მე დაპყრობლებში განსხვავებას არ ვაკეთებ,მაგრამ მაგ შემთხვევაშიც კი,ვისაც შენ შეშფოთებასა და აღშფოთებაში ადანაშაულებ,მათ საპირისპიროდ იმას აყენებ,ვისი ქმედების გამოც შეშფოთდნენ და აღშფოთდნენ ისინი.ესე იგი ვინც მცემს,ის უნდა დავამჯობინო იმას,ვინც დახმარების გაწევას,აშკარად ვერ ბედავს,მაგრამ შენ მხარეზეა?შენი ლოგიკით ასე გამოდის.1918-21 წლებში,როცა საქართველო დამოუკიდებელი სახელმწიფო იყო,საქართველოს იმდენი ხორბალი მოჰყავდა,რომ ექსპორტზეც გაჰქონდა.იმდენი თვითმფრინავი და ჯავშან მანქანა ჰყავდა,ახლაც კი საოცნებოდ რომ გვაქვს და თბილისი იყო,მთელი კავკასიის კულტურული დაპოლიტიკური ცენტრი.როგორც კი რუსეთმა დაგვიპყრო,წაგვართვა და თურქეთს გადასცა ტაო კლარჯეთი,თვითონ წაიღო სოჭი,სომხეთს გადაუმტკიცა ალავერდი და ლორე,ხოლო რამდენიმე წელში,აზერბაიჯანს,საინგილო და შირაქის ნაწილი.ქვეყანას ფიზიკურად გაუნადგურა მთელი პოლიტიკური და ინტელექტუალური ელიტა,დაუნგრია წარმოების ტრადიციული წესი და გასაკვირია ქვეყანას რომ გაუჭირდა?მეგობრობა მხოლოდ თანასწორობაში შეიძლება.არც ის მინდა რომ ვინმე მაჯდეს თავზე და არც ის,რომ მე დავაჯდე ვინმეს თავზე.ბატონს და ყმას,შესაძლოა ერთმანეთი უყვარდეთ კიდეც,მაგრამ იქ მეგობრობაზე ლაპარაკი ვერ იქნება.თუ არ წაგიკითხია,"ჰაკი აძბა" წაიკითხე.ისტორიიდანაც გაიგებ რაღაცას და ბატონისა და ყმის მეგობრობისასაც.საქართველოს არც ერთი მეფის გვირგვინი,საქართველოში აღარ არის,ყველა რუსეთში გაიტანეს,ისევე როგორც ქართული ეკლესია მონასტრების განძეულობის უდიდესი ნაწილი.საქართველოს მის სანაცვლოდ,კაპიკიც არ მიუღია.არც მაშინ წართმეულ მიწებში და არც ახლა წართმეულ აფხაზეთსა და ცხინვალის რეგიონში.მაგას ფასი არა აქვს?ძალით გვივარდებიან,იმისათვის რომ შეგვინახონ?!ამას ნორმალურად მოაზროვნე როგორ იფიქრებს?გაჩუმდი მაინც,ასეთი სისულელეების წერას.1953წელს,თბილისის დინამომ,დასკვნით მატჩში,მოსკოვში ტორპედო დაამარცხა და ჩემპიონი გახდა,მაგრამ სულ 7 წუთით.ხრუშჩოვის გაგზავნილი ხალხი მოედანზე გადავარდა და ქართველების გინებით,ფეხბურთელებს და მსაჯებს დაედევნა.თამაში მეორე დღეს განმეორებით დანიშნეს და მასზე,ხრუშჩოვთან და გრიშინთან ერთად,ცეკას სხვა მაღალაჩინოსნებიც ისხდნენ,რომლებიც ხმამაღლა აგინებდნენ საქართველოს და ქართველებს.საკითხი კი ისე იდგა,რომ თუ ქართველები მაინც გაიმარჯვებდნენ,ჯერ მათ რა ელოდათ და მთელი ქვეყნის გასახლების საკითხიც კი დგებოდა საქართველოდან.ამიტომ დავთმეთ ის თამაში, ჩემპიონობა და ასეთი მეგობრები არიან რუსები.მათ პოლიტიკაზე და მათთან მეგობრობაზე ვამბობ, თორემ კიდევ ვიმეორებ,კარგი და ცუდი ყველგან არის.

ნეტაა ორივე ხელში ჩამივარდეთ ტატუნაშვილის საფლავზე დაგანაწევრებდით!!!!!!!!!!!!!ადმინ ეს კომენტარი დაუშვი იმედი მაქვს გამომეხმაურებიან პუტინის ნორჩი შვილები!