მერაბ შარიქაძე: ბოდიში, რომ ვერ გაგახარეთ...

ყველაზე ცუდი, რაც კი ქართველ გულშემატკივარს გაგვაჩია ეს არის მიკერძოებულობა და რაგბზე მხოლოდ დადებით კონტექსტში ლაპარაკი. არ ვღებულობთ არავის კრიტიკულ აზრს, მითუმეტეს მაშინ, როდესაც ამის საფუძველი არსებობს. ვკითხულობ ზოგიერთი "კლავიატურის ვეფვხის" კომენტარს და სიმწრის ოფლი მომდის. რა არაუშავს, რა მერე რა და რა რაგბი მაინც ჩვენი თამაშია? რას წერთ ზოგიერთები საერთოდ აკვირდებით? რა შტრიხი დაინახეთ ვინმემ დადებითი? ძალიან მაგრად "ჩავისვარეთ" და ეს არ ყოფილა მოულოდნელი. ტრაგედია ის კი არ არის, რომ ფიჯიმ ასე გაგვაბითურა, პრობლემა არის ის თუ საერთოდ რას თამაშობს ჩვენი ნაკრები. ქვეყანა არ დაქცეულა იმით, რომ პირდაპირ თუ ვერ მოვხვდებით მომავალ მსოფლიოს ჩემპიონატზე. ამას ჩვენები ისედაც მარტივად მოახერხებენ, ცალი ფეხით და აი სწორედ აგ არის პრობლემა! ამ ჩემპიონატზე უნდა გამოჩენილიყო ჩვენი ნაკრები გადავიდა თუ არა უფრო მაღალ, გარდამავალ საფეხურზე და ბოლოსდაბოლოს გასცდა თუ არა ტიერ-2-ის გუნდების დონეს. მაგალითისათვის საკმარისია იგივე ფიჯის და იაპონიის მაგალითები. სამწუხარო რეალობა სწორედ ესაა, რომ ჩვენს შემთხვევაში ეს არ გამოჩნდა. თუ კი სწორი შეფასება და ანალიზი არ გაკეთდება, მალე რაგბი აღარ იქნება ჩვენი თამაში. მე მორაგბეების მიმართ არ მინდა უარყოფით კონტექსტში საუბარი, მიუხედავად იმისა, რომ ინდივიდუალური შეცდომები და კლასის ნაკლებობა ბევრს ეტყობა, აუგს მაინც ვერ ვიტყვი, რადგან თავდადება არცერთ არ დაეწუნება. ეს კი ამ სპორტის უმნიშვნელოვანესი კომპონენტია. ამ ბიჭებს სწორი ტაქტიკა და განვითარების სხვა სტრატეგია სჭირდებათ. უმძიმესი მდგომარეობა გვაქვს მენეჯმენტის საკითხში. ფედერაცია ვერ ხედავს რამხელა უფსკრულია ჩვენი ნაკრების წინაშე. მიმდინარეობს გაუთავებელი წუწუნი და ლაპარაკი 6 ერზე ნაცვლად იმისა, რომ ეძებდნენ ალტერნატიულ ვარიანტებს ამერიკის, ოკეანია-აზიისა და ჩელენჯის მიმართულებით. სამწვრთნელო შტაბმა საერთოდ ჩააგდო მსოფლიო ჩემპიონატისათვის მზადების პროცესი. 2017 წლიდან მოყოლებული, მას შემდეგ რაც ცხადი გახდა ჩვენი ჯგუფის გუნდები, სამწვრთნელო შტაბმა დაიწყო უშუალოდ ფიჯის წინააღმდეგ მომზადება. აქცენტი გაკეთდა ფიზიკურად ძლიერ და გამოცდილ მოთამაშეებზე, ისინი თამაშობდნენ რაგბი ევროპის შესარჩევ თამაშებსაც და ტესტებსაც. ჩვენს ნაკრებს არ გააჩნია შეტევაში თამაშის არანაირი ხელწერა ან დამახასიათებელი შტრიხი. არ შეინიშნება არანაირი სისტემა. ვთამაშობთ მიძალებებით, შერკინებებით. ყველამ ვიცით, რომ ახალგაზრდა მორაგბეებმა, რომლებიც ასაკობრივ და ახალგზარდულ ნაკრებებში გამოდიან მშვენივრად იციან და გამოსდით ხელდახელ თამაში. ბევრად უფრო მრავალფეროვან შეტევებს თამაშობენ ვიდრე ეროვნული ნაკრები. სწორი და დროული ადაპტაციის შემთხვევაში მათ შეეძლოთ ბევრად მრავალფეროვანი გაეხადათ ჩვენი ნაკრების შეტევები. 2-3 კაცის გარდა ეროვნულში თავის გამოჩენის შესაძლებლობა სხვებს არ მისცემია. სწორედ იმ ყბადაღებული თემის გამო, რომ აი 2 წლის შემდეგ ფიჯისთან გვექნება ჯგუფის გადამწყვეტი თამაში და სამწვრთნელო შტაბი აქცენტს აკეთებს გამოცდილ მორაგბეებზე და ფიზიკურ თამაშზე. დღეს კი გამოჩნდა, რომ ვერც ამ სტრატეგიამ გაამართლა და 2 წელიც ტყუილად დაიკარგა. მოკლედ ძალიან კარგია, რომ ჰეიგი მიდის. თვითონ მილტონიც ხვდებოდა, რომ მას თავი უკვე ამოწურული ჰქონდა. ის არის პრემიუმ და არა ლუქს კლასის მწვრთნელი. ჩვენს ნაკრებს უკვე სჭირდება მაღალი დონის დამრიგებელი, რომელიც გუნდში დანერგავს გარკვეულ სისტემას და სტრატეგიას. ერთფეროვანი და ძალისმიერი რაგბი დღეს შედეგს ვეღარ აჩვენებს. ჩვენს მოთამაშეებს გააჩნიათ დიდი ფიზიკური ძალა და სამწუხაროდ ამ კომპონენტს ჩვენს უპირატესობად ვეღარ ვაქცევთ ხოლმე, ერთფეროვანი ტაქტიკიდან გამომდინარე. იმედია, რაგბის კავშირი სწორ დასკვნებს გამოიტანს ამ ფიასკოს შემდგომ და ახალი მწვრთნელის ძებნის გარდა 6 ერის ალტერნატიული გზის ძებნასაც აქტიურად დაიწყებენ. სხვაგვარად ქართული რაგბის წინსვლა უკვე გამორიცხულია...

ჭამასმას მოუკელით და სირბილს მიხედეთ, თორემ სულ ასე ჩასვრილები იქნებით.

ყველაზე მეტად გული მწყდება შერკინების ძალინ სუსტ თამაშზე.ფიჯელები ისე გათავხედნენ,რომ ჩვენს ხუთმეტრიანში სამჯერ ზედიზედ შერკინება მოითხოვეს იმის მაგივრად ბურთი დერეფნიდან შემოეგდოთ. ამით გვითხრეს,რომ თქვენს ყველაზე ძლიერ კომპონენტშიც კი გჯობივართო. მართლა არ ვიცი რა მოხდა.პირველი ნახევრის შემდეგ არ ველოდი ასეთ სუსტ თამაშს.

ბიჭები კარგები გვყავს. ტაქტიკაა სსწორი დასაყენებელი. ისე რომ გუნდმა ორივე ტაიმი ითამაშოს. ჯერჯერობით თანაბრად თამაში 1 ტაიმი შეგვიძლია ძლიერ მეტოქესთან. იმედია ახალი ტრენერი უკეთესი იქნება. იმედია მარტო ჭიდაობას არ ვიხილავთ მომავალში. ახლანდელებიც ძლიერები არიან და მომავალი თაობაც იმედის მომცემია.
ალბად ფედერაციას უნდა უძღვოდეს ისეთი პიროვნება ვინც ყველაზე კარგად შეასრულებს თავის საქმეს. მერე კი ძლიერი ტრენერი უნდა მოვიწვიოთ და მე მგონი იქნება პროგრესი. თან კლუბებიც და შიდა ჩემპიონატის დონემ უნდა აიწიოს.
მადლობა ბიჭებს და ჰეიგს. მე მჯერა თქვენი ბიჭებო. ღმერთი თქვენსკენ!

ბოდიშების სწავლას თამაში გესწავლათ უკეთესი იქნებოდა

გვაჯობეს თითქმის ყველა კომპონენტში,მაგრამ არა უშავს - ნაკრების გადახალისებაა საჭირო , ფიზიკურად კიდევ უფრო მომატება , უკანა ხაზის ბურთაობის სწავლა, თან სისწრაფეში და მუდფმივ შეტევაზე ორიენტირება, არა დაცვით და აქედან თამაში,მისთვის ეროვნული ჩემპიონატებში დიდი ფულის ჩადება, ევრო- კლუბურ ტურნირებში ინტენსიურად თამაში და აუცილებლად შევალთ ტოპ-10-ლში!

ბიჭებო გენაცვალეთ მონდომებაში და იმ გრძნობის განცდაში რასაც ქვეყნისა და ხალხის წინაშე პასუხისმგებლობა ქვია. ჩემი აზრით (სუბიექტურია) ძალიან დიდი წვლილი "მოტივაციის არ ქონაში" ითამაშა გულშემატკივარმა და მედიამ, თითქოს განცდა იყო ფიჯის (აუცილებლად) მოვუგებთ და მერე ავსტრალიასთან "რა იცი რა ხდება". მიყვარხართ ბიჭებო და წინ ბევრი გამარჯვებები გელით ქართველების გულის გასახარათ. თქვენით ამაყობს საქართველო.

გასკდა გული... ალბათ, 10 წლის სიცოცხლე დამაკლდა....

სირცხვილია....

ბიჭებს მადლობა... მწვრთელმა წააგო არასწორი შემადგენლობით... გამოჩნდა რომ მათიაშვილი ფლანგზე ჯობდა და მის ადგილზე წასაყვანი იყო კვირიკაშვილი... ასევე ძირითადში იყო საჭირო აფრასიძე-ლობჟანიძე- გიორგააძე-გოგიჩაშვილი... და საჭირო ყოფილა ჭვანიაც....