ლეგიონერები - საღინაძის და ნინიაშვილის ქართული აქცენტი

ვფიქრობთ, ასეთი იყო მესამეხაზელი ვიტო კოლელიშვილი, რომელიც "ლიონს" 2014 წელს "კლერმონიდან" განათხოვრების წესით შეუერთდა და გუნდს ტოპ 14-ის მოგებაში დაეხმარა. ან გურამ კავთიძე, რომელმაც 2009-14 წლებში 51 თამაში ჩაატარა.

"ეს ჩვენთვისაც სიურპრიზი იყო. არ ველოდით, ამდენი სათამაშო დრო თუ მოგვეცემოდა" - ერთხმად ამბობენ ბექა და დათო. საღინაძემ მიმდინარე სეზონში "ლიონის" კვართით უკვე ჩაატარა 5 შეხვედრა, 4-ჯერ იყო სასტარტო შემადგენლობაში და ერთი ლელოც გაიტანა. ნინიაშვილი 4-ჯერ მოხვდა შემადგენლობაში და აქედან ორჯერ ძირითადში. პირველი გუნდს "ორიაკიდან" შეუერთდა და უკვე ჰქონდა ძლიერი მოთამაშის რეპუტაცია პრო დე2-ში; ნინიაშვილი კი პირდაპირ საქართველოდან, "ხვამლიდან" ჩამოვიდა.

მათი "ლიონის" შემადგენლობაში ხშირი მოხვედრა შემთხვევითობა არ არის. ისინი დაუღალავად შრომობენ, რათა ძლიერ კონკურენციაში საკუთარი ადგილი დაიმკვიდრონ.

"ტულუზთან" მოგებული მატჩის შემდეგ საღინაძესთან დაკავშირებით პიერ მინიონიმ თქვა:

"ის არაა მხოლოდ აგრესიული მოთამაშე ბურთით ხელში. ბექა ბევრს ფიქრობს საკუთარი როლის და თამაშის შესახებ. არადა, ჯერ საკუთარი რესურსის მხოლოდ 80%-ს თუ იყენებს და განვითარებისთვის საკმაოდ დიდი თამასა აქვს".

საღინაძემ რაგბის თამაში 12 წლის ასაკში, "ლელოში" დაიწყო. ნინიაშვილი, რომელმაც უკვე დაგვარწმუნა ფეთქებადობასა და მაღალ სისწრაფეში, რაგბის 8 წლიდან თამაშობს. გარკვეული დროით სხვა სპორტზე დადიოდა, ბოლოს კი "ხვამლს" დაუბრუნდა და რამდენიმე თვის წინ საქართველოს ჩემპიონატის მეორე ლიგაში თამაშობდა.

ახალ გარემოსთან ადაპტირების მათი უნარი შთამბეჭდავია. საღინაძე ამბობს:

"ტოპ 14-ში ისეთი გუნდების წინააღმდეგ თამაში, როგორიც "ტულუზაა", ჩემი ოცნება და მიზანი იყო. დარწმუნებული ვიყავი, რომ ამას შევძლებდი და ახლა, როდესაც უკვე აქ ვარ, გაჩერებას არ ვაპირებ. მსურს გავაგრძელო პროგრესი. გუნდის სტილი ძალიან მომწონს, რადგან სულ ბურთით მიწევს თამაში, "ორიაკსა" და საქართველოს ნაკრებში კი უმეტესად დაცვა მიწევდა. თამაშის დახვეწა სასარგებლოა როგორც მოთამაშისთვის, ასევე ნაკრებისთვის. ჩვენ აქ ვსწავლობთ, ვიზრდებით და მერე საკუთარ ცოდნას ნაკრებს ვუზიარებთ".

"აქ თავს ბედნიერად ვგრძნობთ. არ ვართ წნეხის ქვეშ, რაც გვეხმარება ადაპტირებასა და განვითარებაში" - დაამატა საღინაძემ. მას ნინიაშვილიც ეთანხმება:

"ეს გამოწვევა ძალიან მომწონს. ბევრს ვვარჯიშობ, ვშრომობ და თავსაც კარგად ვგრძნობ. ნელ-ნელა ენასაც ვსწავლობ, ფრანგული მესმის და ცოტას ვსაუბრობ“.

ლეგიონერები - ცუცქირიძის ბონუს-ლელო