რა შეფასება მიიღო ხვიჩა კვარაცხელიამ "სალერნიტანასთან" მატჩში

ასეთი თამაშით რეალი მას არ აიყვანს ,იანვრამდე თამაშობდა,მსოფლიოში საუკეთესო ფეხბურთელთა დონეზე,ეხლა მაგრად მოუკლო,ვერ ქაჩავს,"ქინქის" დონეზე ცაციათი და "შოთის" დონეზე მარჯვენათი,რომლებიც მსოფლიო დონის ვარსკვლავები იყვნენ,ხვიჩა ნიჭიერია და გამრჯეა, მაგრამ მაგრა მოუკლო უშიშრობა-სისწრაფეებში დრიბლინგებისას და დრიბლინგების რაოდენობითაც ცალკეული თამაშის დროს.

იტალიის ჩემპიონატში, ფეხბურთელები თავს,თავისი შესაძლებლობის მაქსიმუმზე ერთეულ მატჩებში თუ იმეტებენ,მათი აზრით მათთვის გადამწყვეტებში,ფეხბურთი ყოველთვის იყო ტრამვა საშიში სპორტის სახეობა და დღეს თუ გაქვს სახელი და ფული,ხვალ ყველაფერი შეგიძლია დაკარგო,რთული დაზიანების შემდგომ,მაგრამ არსებობს აქსიომა,თუ გსურს დიდ სპორტში მეტს მაღწიო,თავდაუზოგავად უნდა გაიხსენო,რაღაც დროს რომ თავი დაამახსოვრა ყველას და ფეხი მოიკიდა დიდ ანაზღაურებით გრანდ გუნდში.....ხვიჩა აღარ რისკავს,სწრაფი ხანგრძლივი დრიბლინგებით დრიბლინგებით,სიჩქარეზე,,არ იყენებს იმ თვისებებს,რითაც სხვებზე მეტად ფლობს,ნიჭის და გარჯის გამო,ფეხებს უფრთხილდება უკვე,კმაყოფილია დღევანდელი ყოფით,და ოჯახიც ეთანხმება მის ამგვარ პირობებს ყოფისას.....უდიდესი სპორტსმენები მსოფლიოში,სხვანაირად,განსაკუთრებულად მოქმედებენ და არ კმაყოფილდებიან უვარგისი აფორიზმის დარად,"უნახავმა,რა ნახაო",ამიტომაც არიან ერთეულები,განუმეორებელი სხვათაგან და არა მარტო სპორტში.....ყველაფერში."უნახაობის" აფორიზმი ,არავითარ შემთხვევაში კვარაცხელია არ ეხება,ზოგადი მაგალითის არსადაც მოყვანილი,დიდი,ერთეული, ნიჭიერი სპორტსმენების თავდადება თვალწინაგვაქვს,გარინჩა,ბესტი.....ყოველთვის ბოლომდე იხარჯებოდნენ,ერთნი საუბედუროდ სწრაფად იწვოდენ,მეორენი უფრო ხანგრძლივად კაშკაშებდენ,ბოლო ბოლო,სახელი რჩება მხოლოდ გარკვეული დროით......დროით დავიწყების უსასრულოდ ორომტრიალისას