ქართველი ფეხბურთელი საინტერესო ამბებს იხსენებს:
ხანდახან, როცა გასვლითი თამაშიდან ვბრუნდებოდი, თვითმფრინავში ვისკის "კოლას" ბოთლში ვასხამდი, რომელსაც ჩუმად ვწრუპავდი. ბიჭები ლუდს სვამდნენ, მაგრამ არ მესმის, ამდენი სითხით რატომ უნდა გაიბერო?
როცა "ბრაგა" თასების მფლობელთა თასის მეოთხედფინალიდან გამოვაგდეთ, მთელი ღამე ერთად დავდიოდით... ჩემთვის საიდუმლოა, რა ხდება დღეს, ვარჯიში მთავრდება და ერთ წუთში ბაზაზე არავინ არის...
იმ დროისთვის მდიდრებად ვითვლებოდით. ბინა, მანქანა... დღეს რუსეთის ჩემპიონატში მეტი მოთამაშეა.
გინდათ ფულის შესახებ
მახსოვს, როცა თბილისში საქართველოსა და რუსეთის ნაკრებები თამაშობდნენ, 40 ლიტრი წითელი ღვინო პირდაპირ თვითმფრინავში ავიტანეთ. დედამ გააკეთა.
მთავარი ის იყო, რომ თვითმფრინავში ჩავჯექი - და პალიჩმა არ გაუშვა იგი. მე ვეკითხები: "და ბილეთი?" - "დიახ, რა ბილეთი... თან გაქვს პასპორტი?" პასპორტი მქონდა... ასე გადავბარგდი მოსკოვში...
ერთხელ, 1997 წელს, რესტორანში ვიჩხუბე, სანამ ევროთასების მატჩზე გავფრინდებოდი. გოგოსთან ერთად ვიჯექი. ვიღაც ბიჭი მოვიდა და შეურაცხყოფა მომაყენა. მეგონა, რომ ის მარტო იყო. მასობრივად მოცვივდნენ, ცემა დამიწყეს. ცხვირი გამიტყდა. დაცვას ვუთხარი, რომ პოლიციის გამოძახება საჭირო არ იყო. სახლში მანქანით მივედი, ექიმ მიშალოვს დავურეკე, ის მაშინვე მოვიდა. მეორე დილით "ლოკომოტივი" ჩემ გარეშე გაფრინდა.
ჩემზე დადიოდა ჭორები, რომ ბაზრის პუნქტი მქონდა, მაგრამ ეს სიცრუეა. იქ ჩემი მეგობრები ვაჭრობდნენ. ხან მათგან ხილს ვყიდულობდი იმისთვის, რომ ფეხბურთელების ცოლებსა და შვილებს ეჭამათ, სანამ ჩვენ ვვარჯიშობდით. ოჯახები ხშირად მოდიოდნენ ბაზაზე. გუნდი კი ხუმრობდა: ზაზას, ალბათ, ბაზარში ადგილი აქვსო. ერთ-ერთმა ჟურნალისტმა გაიგო - და ასე დაიბადა ჩემზე კიდევ ერთი ლეგენდა...
მომზადებულია sports.ru-ს მიხედვით
"ნაკრებში პრინციპულად არ მიწვევდნენ"- ჰქონდა თუ კონფლიქტი ზაზა ჯანაშიას არველაძეებთან?!