გუშინაც ჯარიმის ზღვარზე ითამაშა ორივემ და მსაჯ შიმონ მარჩინიაკს შეეძლო ორივე გაეძევებინა, მეტადრე დიეგო, მაგრამ თამაში არ წაახდინა და სანახაობა არ გააფუჭა. საფეხბურთო წესები არბიტრს მოქმედების და არჩევანის თავისუფლებას ანიჭებს და ზუსტად არაა დადგენილი, სადაა გავლებული ზღვარი ხისტ თამაშსა და უხეშობას, დაშვებულსა და დაუშვებელს შორის.
სერხიომ
"როხიბლანკოს" მწვრთნელმა დიეგო სიმეონემ სწორი მიმართულება მისცა გუნდში დიეგოს განვითარებას. მეტიც, როდესაც "ჩელსიდან" გადაჰყავდა, უკვე იცოდა, რა როლს მიანიჭებდა ამ ერთობ რთული ხასიათის ადამიანსა და ფეხბურთელს, სპორტსმენს, რომელმაც გაცემული ავანსი გაამართლა და ნამატჩევს რამოსი შეაქო:
"დიდებული ფეხბურთელია. ცხოვრებაში მეგობრები ვართ, მოედანზე კი - მეტოქეები. ორივეს გვიყვარს გამარჯვება. რაც მოედანზე ხდება, იქვე უნდა დარჩეს".
ვერაფერს იტყვი, სწორი მიდგომაა და მართალია, ისინი ლამაზად მობურთალნი არ არიან, მაგრამ ფეხბურთს სჭირდება მათი დარი ფეხბურთელები, ბოლომდე მებრძოლები, რომლებიც მოწინააღმდეგის დაცემინებაზე მოედანზე არ გაიშხლართებიან და ნამატჩევს ნაიარევებზე წუწუნს არ დაიწყებენ.