ცერემონიალზე დამსწრე საზოგადოებამ კიდევ ერთხელ გაუსვა ხაზი ქართული რაგბის განვითარებაში ნუგზარ ძაგნიძის მიერ შეტანილ წვლილს. ნუგზარ ძაგნიძემ, საბჭოური
ქუთაისის მკვიდრი ნუგზარ ძაგნიძე ოვალს პირველად რამაზ სვანიძემ აზიარა. 17 წლის ყმაწვილს კი შაკო ქურციკიძემ "აიას" შემადგენლობაში სსრკ-ის უმაღლესი ლიგის პირველობაზე თავის გამოჩენის შესაძლებლობა მისცა. ძაგნიძის შემდგომი დაოსტატება კი რიონისპირელთა ლეგენდარული დამრიგებლის, დუგლას კავთელაშვილის ხელმძღვანელობით გაგრძელდა.
"აიას" შემადგენლობაში ნუგზარ ძაგნიძე სამჯერ გახდა სსრკ-ის ჩემპიონი, ორჯერ კი თასის მფლობელი. სსრკ-ის ნაკრების შემადგენლობაში "ერთა თასის" წინამორბედ "ფირას" პირველობაზე 3 ვერცხლის მედალი მოიპოვა. დამოუკიდებელი ქართული რაგბის გარიჟრაჟიდან მოყოლებული ძაგნიძემ ეროვნული ჩემპიონატი სამჯერ მოიგო და აღნიშნულ ტიტულთა შუა, ჩოხატაურის "ჯანს’" ბრინჯაოს მედლები მოაპოვებინა, რაც დღემდე ქართული რაგბის ისტორიაში გურიის რეგიონის ყველაზე დიდ წარმატებად რჩება.
განსაკუთრებული აღნიშვნის ღირსია ეროვნული ნაკრების ჩამოყალიბების პროცესში ძაგნიძის შეტანილი წვლილი. ზიმბაბვესთან, "ბორჯღალოსანთა" სადებიუტო წარმატებულ შეხვედრაში ძაგნიძემ გუნდის მონაგარი 16-ივე ქულა პირად აქტივში მიითვალა და თან აფრიკელებთან მატჩში ქულები რაგბის ოთხივე ხერხით (ლელო, გარდასახვა, ჯარიმა, არეკნი) აიღო. ნუგზარმა კარიერის მანძილზე 12-გზის მოირგო "ბორჯღალოსანთა" კვართი და ქართული რაგბის ისტორიაში პირველი მოთამაშე შეიქნა, ვინც 100-ქულიანი ზღვარი გადალახა.
მოთამაშის კარიერის დასრულების შემდეგ ნუგზარ ძაგნიძე ერთი ხანობა მშობლიური "აიას" მთავარი მწვრთნელის ფუნქციას ასრულებდა და საქართველოს ახალგაზრდულ ნაკრებსაც დამრიგებლობდა. ნუგზარ ძაგნიძემ ძაგნიძეების დიდ სარაგბო დინასტიასაც დაუდო სათავე. ნუგზარის ძმა ემზარ ძაგნიძეც ასევე "ბორჯღალოსანი" გახლდათ. მამების ტრადიცია კი შემდგომ უკვე ღირსეულად მათმა შვილებმა გააგრძელეს.
ნუგზარ ძაგნიძე უმძიმესი ავადმყოფობის შედეგად, 45 წლის ასაკში გარდაიცვალა. ქართული სარაგბო საზოგადოება იმედს გამოთქვამს, რომ ნუგზარ ძაგნიძის სახელის უკვდავყოფა მოზარდი და ჭაბუკი მორაგბეების დაოსტატების საქმეს დიდ სამსახურს გაუწევს. ქართველ მორაგბეებს თვისტომი ლეგენდების მიმართ მოწიწება, პატივისცემა და მათგან მრავალი კეთილშობილური მაგალითის აღება არასოდეს მოჰკლებიათ.
მომზადებულია rugby.ge-ს მიხედვით