ფრანგულ მედიაში გამოქვეყნდა ინტერვიუ ახალგაზრდა ქართველ მორაგბესთან. გთავაზობთ ამონარიდს ამ პუბლიკაციიდან.
- ლუკა, გთხოვთ გააცნოთ თქვენი სარაგბო კარიერა ჩვენს მკითხველებს...
- დავიბადე თბილისში 1997 წლის 13 მაისს. რაგბი ჩემთვის საოჯახო საქმეა. მამა და მისი ძმა მორაგბეები იყვნენ. ჩემი ბიძა დიდი ხნის განმავლობაში საქართველოს ნაკრების წევრი იყო. რაგბის თამაში
- კმაყოფილი ხართ იმ სათამაშო დროით, რაც "ლიონში" გეძლევათ?
- შარშან სათადარიგო გუნდში ვთამაშობდი. საკმაოდ ბევრი სათამაშო დრო მეძლეოდა. კარგად მომზადებული გუნდი გვყავდა. საფრანგეთის ჩემპიონატის ნახევარფინალში ვითამაშეთ. მაშინ ხან მგეზავად ვთამაშობდი, ხანაც შუამარბად, მაგრამ ძველმა ტრავმამ კიდევ ერთხელ შემახსენა თავი და მკურნალობისთვის გარკვეული დრო დამჭირდა. შედეგად, გამოვტოვე ნახევარფინალი "მონ დე მარსანთან" და მსოფლიოს ჩემპიონატისთვის მოსამზადებელი ეტაპი საქართველოს 20-წლამდელთა ნაკრებში.
მოედანს შარშან სექტემბერში დავუბრუნდი. თუ ტრავმა არ მაწუხებს, მუდმივად ვთამაშობ. ახლა გარემარბი ვარ და ეს ზრდაში ხელს მიწყობს.
- თქვენ საქართველოს 20-წლამდელთა ნაკრებს ბრიტანულ ტურნეში ახლდით, სადაც ჯერ ირლანდიური "ოლსტერის" ახალგაზრდულ გუნდს (27:12) და მერე შოტლანდიის 19-წლამდელთა ნაკრებს (21:17) მოუგეთ. რას გვეტყოდით ამ ტურნეს თაობაზე?
- დიახ, ჩვენ ბრიტანეთში ორი მატჩი გავმართეთ. პირველ შეხვედრაში შუამარბად ვითამაშე. ეს ჩემი პირველი თამაში იყო ნაკრებში დიდი ხნის შესვენების შემდეგ. ძალიან ბედნიერი ვიყავი, რომ ჩემი ქვეყნის ნაკრების კვართით ვასპარეზობდი. ირლანდიელებთან მოგებულ მატჩში მუხლი დავიშავე და შოტლანდიელებთან აღარ მითამაშია. ამ ტურნეს შედეგი ჩვენთვის ძალიან პოზიტიურია. ორი თამაშიდან ორივე მოვიგეთ. გუნდმა აჩვენა სოლიდური, კარგად ორგანიზებული თამაში.
- საქართველო თავის ისტორიაში პირველად ჩაატარებს მსოფლიოს ახალგაზრდულ ჩემპიონატს. რა მიზანი აქვს თქვენს ნაკრებს?
- საქართველოს 20-წლამდელთა ნაკრები წლეულს ძალიან ძლიერია. გუნდში რამდენიმე ისეთი მორაგბეა, რომლებმაც შარშან მსოფლიოს ახალგაზრდულ ჩემპიონატზე ითამაშეს. საქართველოს რაგბის კავშირი ყველა ღონეს ხმარობს, რომ გუნდი საუკეთესო პირობებში მოემზადოს.
ჩვენი ნაკრები ძალიან რთულ ჯგუფში მოხვდა (საფრანგეთი, არგენტინა, სამხრეთი აფრიკა). თუმცა, ვფიქრობ, რომ შეგვიძლია ყველა მატჩში გამარჯვებისთვის ვიბრძოლოთ. საამისო რესურსი ნამდვილად გაგვაჩნია.
- როგორ ფიქრობთ, საქართველოს 20-წლამდელთა ნაკრების მორაგბეები შეძლებენ ფრანგული კლუბების დაინტერესებას?
- მაქვს შესაძლებლობა, რომ შევადარო ქართველი მორაგბეები იმ მოთამაშეებს, რომლებთან ერთად ან წინააღმდეგ ვთამაშობ. თამამად შემიძლია ვთქვა, რომ საქართველოს 20-წლამდელთა ნაკრების ყველა მორაგბე დღეს ფრანგული ესპუარების დონეს აკმაყოფილებს. ეს ქართული რაგბის პროგრესის შთამბეჭდავი მაჩვენებელია.
ქართული რაგბი წლიდან წლამდე სულ უფრო წინ მიდის, ვითარდება. ეს საყოველთაოდ აღიარებული ფაქტია. სეზონიდან სეზონამდე ჩვენი თამაშის მანერა სულ უფრო მრავალფეროვანი ხდება. ეროვნულ გუნდში სულ უფრო მეტი ახალგაზრდა მორაგბე ხვდება, რაც ახალი თაობის მაღალი კლასის დამადასტურებელია.
- თქვენ გქონდათ შანსი, საქართველოს შვიდკაცა რაგბის ნაკრებში გეთამაშათ...
- ის იყო, 18 წლის გავხდი, რომ საქართველოს შვიდკაცა რაგბის ნაკრებში მიმიწვიეს. მაშინ ტურნირი ლიონში გაიმართა. ეს ჩემთვის უმნიშვნელოვანესი გამოცდილება იყო. პატივი მქონდა, მეთამაშა საფრანგეთის, იტალიის, პორტუგალიისა და სხვა ძლიერი ნაკრებების წინააღმდეგ.
ჩემთვის დიდი პატივი იყო ისეთი მორაგბეების წინააღმდეგ მეთამაშა, ფლუჟანს უოდრაოგო, ტიერი ბურაუა და რემი გროსუ რომ არიან. ეს არასდროს დამავიწყდება. ახლა ჩემთვის მთავარია, საკუთარი თამაში დავხვეწო და მსოფლიოს ახალგაზრდული ჩემპიონატისთვის სათანადოდ მოვემზადო.
(იბეჭდება მცირე ცვლილებით)
ყოველდღიური სპორტული გაზეთი "ლელო"