ყველაზე აქტუალურით დავიწყოთ. ჯაბა კანკავას წასვლის შემდეგ თბილისის "დინამოელ" ანზორ მექვაბიშვილისთვის გამოცხადებული ნდობა სახეზეა, თუმცა
დიდი შანსია, მწვრთნელი გიორგი ჩაკვეტაძის მაქსიმალურად სიღრმიდან თამაშზე ფიქრობდეს, რაც გარკვეულწილად, მისთვის ახალი როლის დაკისრება იქნება. "ჩაკვე" ვლადიმირ ვაისის "სლოვანში" ამ პოზიციაზეც ვნახეთ და გიორგი ახლა ფიზიკურად გაცილებით ძლიერი, კარგ ხასიათზე მყოფი და მწვავეა, ვიდრე ბოლო სანაკრებო მატჩებისას. ისე კი, გიორგი აბურჯანია ივნისში "ერთა ლიგაზე" გამორჩეული იყო, ნიკა კვეკვესკირი კი შუა ხაზში ისევ ჩვენი შეტევების მიმართულების მთავარი განმსაზღვრელი იქნება. ის ახლა ევროტურნირებზე გამოდის, მისმა "ლეხმა" კონფერენს ლიგაზე ესპანურ "ვილიარეალთანაც" მშვენიერი ბრძოლა (3:4 დამარცხდა) გამართა.
კიდევ ერთი საკითხი შეტევაში "ახალ სისხლს" უკავშირდებოდა. აქ ფეხბურთელები მართლაც კარგ ფორმაში გვყავს (კვარაცხელია, ზივზივაძე, მიქაუტაძე). აგვისტო ვაკო ყაზაიშვილსაც შედეგიანი (3 გოლი) ჰქონდა და ზურიკო დავითაშვილიც ნაკრებშია, თუმცა თუნდაც ლევან შენგელიას დაბრუნებას არ გამოვრიცხავდით, რომელიც საბერძნეთის ჩემპიონატში კარგად გამოიყურება.
გიორგი ბერიძე "ანკარაგიუჯუში" ცოტა ხნის წინ დუბლით გამოირჩა, თუმცა რამდენიმე შანსის მაინც სათანადოდ ვერგამოყენების შემდეგ სანიოლი მას აშკარად ნაკლებად ენდობა. უფრო სწორი იქნება თქმა, არსებულ კონკურენციაში მის ადგილს და კიდევ ერთი შემტევის გუნდში ყოფნის აუცილებლობას ვერ ხედავს. ვილის არაერთხელ უთქვამს, რომ გუნდი მაქსიმალურად დაბალანსებული უნდა იყოს. რაც შეეხება ფორვარდს. ფრანგის სიმპათიებს ადრე დავით ვოლკოვი იმსახურებდა, თუმცა ახლა კონკურენცია ამ პოზიციაზეც გაიზარდა და ძველებურ ფორმაში არც აზერბაიჯანში მოთამაშე ქართველია.
ჯერჯერობით სერბეთში ცოტას თამაშობს ირაკლი აზაროვი (მას ცხვირიც გაუტყდა), თუმცა მარცხენაფლანგელს სანიოლის ნდობა აქვს, ისევე, როგორც მწვრთნელის მხრიდან ნაკრებში ამ პოზიციაზე მოაზრებულ გიორგი წიტაიშვილს, რომელსაც "ლეხში" ბევრ დროს არა და არ აძლევენ. თუკი ამ პოზიციას განვიხილავთ, პოლონურ "ზაგლებიეში" გურამ გიორბელიძეს საკმაოდ კარგი სეზონი აქვს.
ალთუნაშვილის საკითხს შევეხეთ და სიაში არც გრიგოლ ჩაბრაძეა. მარჯვენა ფლანგზე ისედაც მწირი კონკურენციაა და ამ ფონზე კიდევ ერთი ცენტრალური მცველის დამატება იქნებ უცნაური იყოს, თუმცა ოთარ კაკაბაძეს, ალბათ, ისევ ფლანგზე ვიხილავთ. ბოლოს ეს უფრო გასვლით შეხვედრებში ხდებოდა, თბილისურ და იმ მატჩებში, სადაც პოზიციური შეტევა მეტად იყო დაგეგმილი, საბა ლობჟანიძე თამაშობდა. ვნახოთ, ეს საკითხი ახლა როგორ გადაწყდება.
საბა კვირკველია ფორმაში შევიდა, ლუკა ლოჩოშვილს სასტარტოში თამაშის ამბიცია გაზრდილი ექნება და კარგია, ნაკრებს ჯიმი ტაბიძე რომ დაუბრუნდა. მას ძალიან დიდი რესურსი აქვს. ჩამოთვლილი ფეხბურთელები, სავარაუდოდ, კონკურენციას ერთი ვაკანტური ადგილისთვის გაწევენ, რადგან გურამ კაშიასა და დავით ხოჭოლავას (ივნისის მატჩებში 1 წუთითაც რომ არ დაუსვენია) ძირითად შემადგენლობაში უალტერნატივოდ განვიხილავთ. აქვე გეტყვით, რომ კვიპროსში გადაბარგებული ლაშა დვალი ტრავმირებულია.
ნაკრებში ერთადერთი დებიუტანტია. "სამგურალის" მეკარე ლევან შოვნაძის გამოძახება მნიშვნელოვანი იმითაცაა, რომ სამწვრთნელო შტაბი ეროვნულ ლიგას აქტიურად აკვირდება და აქ გამორჩეულ კიპერს (10 "მშრალი" მატჩი) "ჯვაროსნებში" ყოფნის უფლება მისცა. შესაძლოა, გიორგი ლორიასა და გიორგი მამარდაშვილის როტაცია ისევ ვიხილოთ, 24 წლის შოვნაძე კი, რომელსაც ახალგაზრდულ ნაკრებში უთამაშია, მნიშვნელოვან გამოცდილებას შეიძენს. ყოველთვის აუცილებელია, რესურსი მაქსიმალურად მოიძებნოს.
შეგახსენებთ, 23 სექტემბერს ჩრდ. მაკედონიას ვუმასპინძლებთ, სამი დღის შემდეგ კი გიბრალტარს ვესტუმრებით. საქართველოს ნაკრებს 10 ქულა აქვს და "ერთა ლიგაზე" როგორც ერთი დივიზიონით დაწინაურებასთან, ასევე ევროპის ჩემპიონატის პლეი-ოფთან ახლოსაა.
საქართველოს ნაკრების ახალწვეული: სიტყვებით ვერ გადმოვცემ, რასაც ვგრძნობ